Çok üzgünüm hepsi üst üste

Kıymetli kardeşlerim nolur bana yardım edin yaşayan bilen duyan varmı
Benim eşim çocukken ihmal edilmiş inmemiş testis ameliyatı geçirmiş aldirmislar yada orada çürümüşte olabilir annesi pek bilgili bir kadın değil.
Evliliğin 2.yilinda sperm testi yaptırdik azospermi çıktı. Tam tedaviye başlayacaktık eşimin abisi vefat etti eşimde bu acıya dayanamadı kansere yakalandı testis kanseri tek testiste alındı kanserli dokuyla beraber tese yapıldı ama sperm bulunamadı capada oldu ameliyati daha sonra 1 kür kemoterapi aldı 1 yıl önce beni direk sperm donasyonuna yönlendiriyorlar ama eşim kabul etmiyor son çare Semra kahramandan randevu aldım ama testislerin ikiside alınmış doku varmı yokmu ürolojide belli olur dedi benim gibi durum yaşayıp doku çıkan oldumu yaşım 30 eşimde 33 çok çocuk istiyoruz hiç çocuğumuz yok yaşayan varsa bana yardımcı olun
Neden bu kadar zorluyorsunuz? Eşiniz çok zor zamanlardan geçmiş. Sevdiğiniz adam hasta sağlığı daha önemli değil mi?

Herkesin çocuğu olmak zorunda mı? Kocanızü gerçekten seviyorsanız evliliğinizi, hayatı kendinize zından etmeyin. Eşiniz bu üzüntü, stresle daha kötü olabilir, hayatı riske girebilir bunlar önemli değil mi sizin için?

Bir çocuğa sahip olmak istiyorsanız doğurmznız şart değil gidin yetimhanelere sevgiye, ilgiye muhtaç nice bebe var önce ablalık yapın ısındıkça evlatlık edinmeyi düşünebilirsiniz.
 
Amin her isteyene inş rabbim versin O ki insanı bir su damlasından yarattı inş banada tattirsin doğumu evladı
Kadınların biyolojik saati var. Anne olma isteği herşeyin önüne geçiyor. Benim ilk evliliğimin bitmesinin başlıca sebebiydi. İlk eşim çocuk istemiyordu. Onun sorumluluğunu istemedi. Eşinizle konuşun. Eğer evlat edinme fikrine de sıcak bakmıyorsa sizin anne olma isteğinizi engelleyemez. Benim ilk evliliğimle şu anki evliliğim arasında dağlar kadar fark var. İlk evliliğim evcilik gibiydi. Şu an bir birey yetiştirmeye çalışıyoruz. Bütün seçimlerimiz çocuğun menfaati neye uygunsa ona göre. Ben şu an 42 yaşındayım ve gerçekçi olmak gerekirse bebek yetiştirmek için geç bir yaş. Benim 30 yaşındaki enerjim yok, sağlığım yok. 🙁
 
Hamilelik ve doğum apayrı bunu yapmayı istiyorlardir
Valla beni de çocuk bakmak sorumluluk değil de daha çok hamilelik doğurmak falan korkutuyor. Yani vücut bazen geri dönüşü olmayan şekilde değişiyor mesela yeni bir bebekle yeni bir vücuda alışmak falan
 
Valla beni de çocuk bakmak sorumluluk değil de daha çok hamilelik doğurmak falan korkutuyor. Yani vücut bazen geri dönüşü olmayan şekilde değişiyor mesela yeni bir bebekle yeni bir vücuda alışmak falan
Anneligin en kolay kismi en problemli geceni de olsa dogum ve gebelik. Sonrasi sonsuz bir sorumluluk, endise, emek... ustelik doğumun 3 asagi 5 yukari bitis tarihi belli. Doğumdan sonra insan yaşlansa da annesinden bekleyis icerisinde oluyor. Bedendeki deformasyon ile ruhtaki deformasyon kiyas bile edilemez bana kalirsa..

Konu sahibi allah ol derse olur diye diye kendinizi avutuyorsunuz bence. Ol demezse de olmuyor çünkü. Esinizin sperm uretecek bir sistemi yok su an. Testis alindiginda canli kalan sperm bulunsa zaten size bir umut verirlerdi ama o bile yokmus. Yasiniz genc illa doguracagim diyorsanız ayrilip yollarınıza bakin derim. Ama eşinizi gerçekten seviyorsaniz evlat edinmeye ikna etmenizi tavsiye ederim. Hem bebek yasta evlat edinirseniz emzirme şansınız bile olabilir hakkinizda hayirlisi..
 
Yumurta donasyonuyla sperm donasyonu bence tamamen farklı şeyler.Kadin, donor yumurtasiyla bile hamile kalsa bebek onun içinde buyuyo,tamamen kadına bağlı ve bağımlı,üstelik kadın doğuruyor ve emziriyor,bütün hormonları gebeliğe göre şekilleniyor.O bebek benim gözümde donorun değil doğuran kadınındir.Bi canlıyı karnında taşımaktan öte ne olabilir ki.Ama sperm donasyonu çok farklı bı olay.Erkek ne doğuruyor,ne emziriyor,ne hormonları değişiyor.Bebekle en ufak bir bağı olmuyor.Bu durumda istemeyen birini sperm donasyonuna zorlamak,ikna etmeye çalışmak ve ikna etmek çok riskli bı durum.Bence eşinizi iknaya çalışmayın sperm donasyonuna.Bugun ikna olup yarın bebek doğunca pişmanım diyip farklı şeyler yaşatabilir size ve bebeğe.Ayrica hiç kolay bişey de değil.Baska bı adamın spermi sizin yumurtanizla dollenicek ve o bebek donorle sizin bebeğiniz olacak.Ne yazık ki sperm donasyonunda donasyonu kabul eden erkeğin kadında olduğu gibi bir katkısı olmuyor gebeliğe.Bu da erkekleri doğal olarak fikirden uzaklaştırıo.
 
Eşiniz çok zor zamanlar geçirmiş. Hem kardeşini kaybetmiş hem de kanser gibi bir illetle savaşmış. Bence bu konuda ısrarcı olmayın. Ayrıca donasyonun günah kısmını ve eşininizin düşüncesini geçtim başlı başına doğacak bebeğe yapılan bir haksızlık olarak düşünüyorum. Düşünün bi , sizin anne babanız çocuğu olsun diye sizi kıbrıstan donasyon ile almış ve öz babanızı ya da öz annenizi bilmiyorsunuz. Hatta biyerlerde kardeşiniz var bilmiyorsunuz ve ileri de onunla evlenme ihtimaliniz bile var. Ve anneniz sizi doğurduğu için bu gerçeği hiç bir zaman sizinle paylaşmayacak ve bilmeyeceksiniz. Hayata sadece cocuk sahibi olmak için gelmiyoruz . Olmuyorsa Gidin gezin dolaşın eğlenin eşinizle daha güzel vakit geçirin.
 
X