Cok yanlizim,Ihtiyacim var biraz dertleselimmi?(Gizlide kalmis beni yoran kotu anilarim)

ilknury

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
27 Mart 2011
515
20
73
Diğer
Nerden baslasam.... Hangisini anlatsam.Aslinda sorun benim kendi anne ve babam ile basliyor.7 yasimdan buyana benim tum duygularimi somuruyorlar.Anne ve babam fabrikada calisiyorlardi ben 7 kardesim 5 yasindaydi ona hep ben baktim.Veliler toplantisina bile ben giderdim.Ev isi zaten hep kardesim ve bendeydi.Yemek bulasik camasir...Kardesiminde benimde cocuklugumu hep bir amac icin caldilar"ev sahibi olmak." Biz ne onumuze gelmis sicak yemek biliriz nede utulenmis hazir onlukler,beslenme cantalari...Bunlar baska ailelere bakilarak hep imreniler lukslerdi,bizim icin...Cocuklugumu hatirlayinca resmen kendime ve kardesime aciyorum.Cok rezillikler cektik ayni filimlerdeki cinsten.Oz anne baba elinde alakasiz buyuduk.Oyleki kardesim bana anne derdi Biz hic cocuk olmadik.Herzman" biz fakiriz,bir evimiz olsun,isten soz cikip size annelik edicem" diyen bir annemiz vardi.Zaman gecti ev alindi ve kisa sure sonra ben gelin oldum.Anne babam allem etti kallem etti"paramiz yok!"dediker dugunumde bir igne bile yapmadilar.Ayni sey karesimin basinada geldi.Varlik icinde yokluk bizimki...
 
üzüldüm umarım bundan sonra hayatında hep yüzün güler ve geçmişte yaşadıklarını unutacak kadar mutlu olursun
 

ne biçim ana baba bunlar çok bencilce

insan ilk okurken sizin için çabalamışlar sanıyor da sonunu okuyunca anlaşılıyor öyle olmadığı

mezara götürecekler herhalde
 
Bir zorluk seni öldürmezse daha güçlü kılar güçlü olmak iyidir onlar kötü evebeyn olarak sizde güçlü kişiler olarak hayata devam edin
 
İşte bu yüzden çocuğumu hayatımın merkezine koydum. Ev işiymiş millet görecekmiş akşam çeşit çeşit yemek yapıyım gezeyim diye düşünmüyorum. Ne ben ne eşim hiç birşey almıyoruz neredeyse kendimize. O benim emanetim ona en iyi şekilde bakmam lazım. Paradan daha değerli şeyler vermeye çalışıyorum.

Bsizin kadar vahim olmasada benimde annem işten güçten bize vakit ayır(a)mazdı. Çocuğuma aynı şeyleri yaşatmak istemiyorum
 
işte ben bazen diyorum her anne, anne değil.Her baba da baba değil maalesef maddi yönden destekleri olmadığı gibi manevi anlamda da yok en büyük borcları bu ilgisiz bırakmaları.Sonra biz kadınlar el evine gidince anandan babandan ne gördün ki sorusuyla karşı karşıya geliyoruz...
 
Onları içinde affetmeden normal mutlu bi hayat yaşayamazsın. Ailemizi seçme şansımız yok malum kendi ailenle ilgilenen artık
 
Olayi bu denli dramatize etmek bence gereksiz. Annen calismasaydi da ev sahibi olmayip kirada otursalardi simdi belki de onlara maddi yardimda bulunman gerekecekti o zaman da annem calismadi cabalamadi beni somuruyolar diyecektin.. Benim de annem babam evlendigimde bana yardim edemedi ne yapayim canlari sagolsun.
çalışmakta insanin ayila bayila yaptigi bisey degil sonucta kimse istemez sabahin korunde gidip gecenin karanliginda gelmeyi
 
Yanlis yapmislar orasi belli.
Ama niyetleri belki kötü degildir? Sizin icin calismislardir..öyle annelik babalik yaptiklarini sanmis olabilirler.
Cahilliklerine verin...
Gecmisdeki acilari bugüne tasiyip üzmeyin kendinizi.
 
Anlıyorum sizi ama ev önemli bir mülk. Aileniz şu an size yük olmamak adına bir yatırım yaptı belkide.
Tabiki ne güzel olurdu imkanlarınız iyi olsaydı her anlamda ama herkes şanslı doğmuyor işte ,hayatın düzeni böyle.
Sizin yapmanız gereken , gecmişe sünger çekip, geleceğe bakmak. Anne olduğunuzda çocuğunuz sizin gibi hissetmesin diye elinizden gelenin en iyisi olmak.
 
Bir ev için dünya için çocuklarımın zamanından çalacağım ya da ondan sevgimi esirgeyeceğim Allah'ım korusun... Geçmişiniz artık geri getirilemez,yapılan hatalar düzeltilemez ama şöyle bakın artık sizin de bir hayatınız, aileniz var siz çocuğunuza sizin yaşayamadıklarınızı yaşatın eminim o mutlu oldukça siz daha mutlu olacaksınız.
 
İnşallah bundan sonraki hayatında eşinle çok mutlu olur o günleri unutursun
Yine de annenle babanı suçlama niyetleri kötü değildir..
 
Sizin adınıza çok üzüldüm. Umarım bundan sonra çok güzel günler geçirirsiniz.
 
Yani konuyu okuyunca kendime baktım..dedimki Allah nasib ederse cocugum olursa o da mi böyle şikayet edecek? Anneniz fabrikada çalışmış cablamis,bunu bu kadar dert etmeyin bence..Çalışan bayanlar da evleriyle o kadar cocuklriyla çok ilgilenemiyor,imkan ne kadar elverirse..aradaki fark sadce şartlar..durumu daha iyiyse hizmetci tutar ne bilim..Annenizde Başka problemler varsa bilmeycem duygusuzluk,sevgisizlik gibi..O apayrı bisey..
 
Bence derdiniz başka benim annem bazen çalışmasa da yapmazdi bildim bileli hep borçlular bazen ben onların ebeveyni gibi hissettigim oldu ama iyiki varlar allah başımdan eksik etmesin
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…