Kesinlikle katılıyorum.
Sayfalar önce demiştim "Hayal gücü de aranır" diye; bu her çocukta bir yetenek var olan, hayal gücü. Somuta dikkat ile birleştiğinde yetenek kendini keskin belli ediyor. Bazen daha gizliden geliyor ve daha çeşitli. Tercihi, yönelimi çocukta olduğu için onun keyif alanından gidilmesi gerekiyor. Bizimki de resim çizmez, "Çiz, boyayacağım" der bana.
Kendi yaptığı ilk resimlerden biri güneşe kaka yaptırmak. Bunlar ileride hep espri anlayışı olarak dönecek. Belki bir karikatürist doğacak atıyorum, o da tespit ister. Çocuk herkesin kaka yaptığını, herkeste göt olacağını tespit etmiş ve güneşe bile kıç çizmiş mesela.
Böyle böyle yorumlamak aşırı güzel oluyor. Ağaçlara elma yaptırıyor bana "Birini de biraz çürümüş gibi yap anne, kuşlar yemiş olsun" diyor beni yönlendiriyor. Ne kadar iyi kalpli ve ne kadar özgürler değil mi Loreth? Senin kızın da iyi kalbi fantastik bir şekilde yorumlayabilmiş. 4 yaşındaydı değil mi? Karadelik diyen dillerini maşallah kuzuma. Senin gibi fantastikli gidiyor.
Bayılıyorum ya resimli hayal dünyalarına çocukların.
Bizim vaktinde İlkokul öğretmenimiz bizden evimizin karşısındaki manzarayı çizmemizi istemişti. Tüm sınıf abartmıyorum hemen hemen hepsi doğa resmi ile çıkagelmişti, hepsi hayalindeki manzarayı çizmiş, hepsi... Ben karşı binayı çizdim.

Öğretmenim "Neden bunu çizdin?" diye merakla sormuştu ama bir şey demiştim ne dediğimi hatırlamıyorum tam, ama öğretmenim cevabıma çok gülmüştü. O binadan gıcık alıyordum çok. Onla ilgili bir şey dedim herhalde. Nefretin resmiydi o, manzaramı kapadığı için.