merhaba hayırlı akşamlar
öncelikle dünyaca geçmiş olduğumuz bu dönemden hayırlısıyla tez zamanda kurtulmayı bu süreçte kayıp vermiş olanlara ALLAHTAN rahmet yakınlarına sabır dilerim
bu dönemlerde kafam o kadar karışık ki aklımı toparlayamıyorum son çare olarak buraya yazmak ve varsa bu durumu yaşayan veya yaşamış olan dinlemek için derdimi dökmeye çalışacağım
2 2,5 yıllık evliyim. eşimden yana çok problemim yok belli anlaşmazlıklar dışında yani aslında ayak uydurmaya çalışır ama çok söylenir ailesi çok sorunlu ama genel olarak beni suçlu bulur zaten problem bu ailesi oda bu problemi çözmek için bir şey yapmıyor. yakın oturuyoruz çok sorun yaşadık eşim ve ailesi ile. en son ailesi ile sorun yaşadık bir kaç aydır görüşmüyorum. ileriye dönük mutsuz görüyorum kendimi yaşadıklarımdan kaynaklı ve yaşayacaklarımdan korktuğum için. şuan çocuk yok ama olduğunda biliyorum ki sorunlar olacak ben kendş annem olsun isteyeceğim yanımda o kendi anneside gelsin isteyecek annesiyle anlaşmam bana destek olması mümkün değil sürekli laf sokan çok konuşan bi insan. dediğim gibi aklımı toparlayamıyorum ama çocuk hayali kurduğumda mutluluktan çok mutsuzluk görüyorum eşimi ve ailesini tanıdığımdan dolayı. evin içinde sus pus takılıyoruz sevgim azaldı çok iyi bir insan gerçekten pişman olmaktan çok korkuyorum verdiğim karardan ama ne yapacağım bilmiyorum malum karantinadayız sürekli kafamda sorular daha önce bu tarz sebeplerden boşanan var mı yada boşanmayıp işleri iyice sarpa saran.
kendimize ve etrafımıza zarar vermemek için evimizdeyiz buradan muhabbet edelim gerçekten yardımcı olacak üyeler yazarsa vakit kaybı yaşamayalım eleştirenler içinden eleştirsin destek olmak fikir belirtmek isteyenlerin tüm yorumlarını bekliyorum
öncelikle dünyaca geçmiş olduğumuz bu dönemden hayırlısıyla tez zamanda kurtulmayı bu süreçte kayıp vermiş olanlara ALLAHTAN rahmet yakınlarına sabır dilerim
bu dönemlerde kafam o kadar karışık ki aklımı toparlayamıyorum son çare olarak buraya yazmak ve varsa bu durumu yaşayan veya yaşamış olan dinlemek için derdimi dökmeye çalışacağım
2 2,5 yıllık evliyim. eşimden yana çok problemim yok belli anlaşmazlıklar dışında yani aslında ayak uydurmaya çalışır ama çok söylenir ailesi çok sorunlu ama genel olarak beni suçlu bulur zaten problem bu ailesi oda bu problemi çözmek için bir şey yapmıyor. yakın oturuyoruz çok sorun yaşadık eşim ve ailesi ile. en son ailesi ile sorun yaşadık bir kaç aydır görüşmüyorum. ileriye dönük mutsuz görüyorum kendimi yaşadıklarımdan kaynaklı ve yaşayacaklarımdan korktuğum için. şuan çocuk yok ama olduğunda biliyorum ki sorunlar olacak ben kendş annem olsun isteyeceğim yanımda o kendi anneside gelsin isteyecek annesiyle anlaşmam bana destek olması mümkün değil sürekli laf sokan çok konuşan bi insan. dediğim gibi aklımı toparlayamıyorum ama çocuk hayali kurduğumda mutluluktan çok mutsuzluk görüyorum eşimi ve ailesini tanıdığımdan dolayı. evin içinde sus pus takılıyoruz sevgim azaldı çok iyi bir insan gerçekten pişman olmaktan çok korkuyorum verdiğim karardan ama ne yapacağım bilmiyorum malum karantinadayız sürekli kafamda sorular daha önce bu tarz sebeplerden boşanan var mı yada boşanmayıp işleri iyice sarpa saran.
kendimize ve etrafımıza zarar vermemek için evimizdeyiz buradan muhabbet edelim gerçekten yardımcı olacak üyeler yazarsa vakit kaybı yaşamayalım eleştirenler içinden eleştirsin destek olmak fikir belirtmek isteyenlerin tüm yorumlarını bekliyorum