• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

dans edememe,şarkı söyleyememe hastalığı

GoruyorsunuzMukemmel

GoruyorsunuzMukemmel

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
29 Temmuz 2015
871
564
103
35
Bu tarz şeylerde performans kaygısı yaşıyorum. Daha önce okb tanısı konulmuştu. Sanki devlet sanatçısıyım.neyin kaygısıysa bu. O kadar çok istiyorum ki kaygılanmadan rahatça bazı şeyleri yaşamayı. Ama sanki arkamdan aslan kovalıyormuşcasına heyecan basıyor,kalbim hızlanıyor. Yıllardır bu sorunumu aşamadım. Benim için sizlere normal gelen bu basit konu,ne kadar zor.. Keşke bi çaresi olsa. Yalnızken rahatım bu arada,kıpır kıpırım ama insanlar varken yanımda kazulete dönüşüyorum sanki.
 
Literatürde dans edememe hastalığı vs diye bir şey yok. Ve örnek veriyorum yıllarca sunum yapan topluluğa konuşma yapacak olan profesyonel insanlar dahi heyecan yapıyor konuşamıyor
 
Hemsireehaniimm .!.:
Literatürde dans edememe hastalığı vs diye bir şey yok. Ve örnek veriyorum yıllarca sunum yapan topluluğa konuşma yapacak olan profesyonel insanlar dahi heyecan yapıyor konuşamıyor
Genişletmek için tıkla...
Belli durumlarda vücudum farklı bi tepkimeye giriyor. Herkes dönmüş bana bakarken, bi ortamda oynamam gerekirse herkes beni izliyomuş gibi düşünmekten aşırı heyecan basıyo
 
"Aman tek sorunun bu mu", "cidden bu da sorun mu" vs .. böyle düşünebilirsiniz. Size küçük belki saçma gelen sorunlar bir başkasının kabusu olabiliyor. Empati yapmaya çalışın, alaycı tavırlar sergileyeceğinize.

Konu sahibi;
Öncelikle insanlara bak, sana bakanlara merhaba de, gül geç. Senden hoşlandıklarını ve hatta senin gibi olmak istediklerini düşün. Onların seni rahatsız eden konuşmasını ve halini taklit et. Beraber gülün. Yapabilirsen sırasıyla. En nihayetinde nerede görecekler beni zaten tanımıyorlar deyip istediğin tavrı sergile.

O zaman dans ... Renk ...
 
Ming Shu .!.:
"Aman tek sorunun bu mu", "cidden bu da sorun mu" vs .. böyle düşünebilirsiniz. Size küçük belki saçma gelen sorunlar bir başkasının kabusu olabiliyor. Empati yapmaya çalışın, alaycı tavırlar sergileyeceğinize.

Konu sahibi;
Öncelikle insanlara bak, sana bakanlara merhaba de, gül geç. Senden hoşlandıklarını ve hatta senin gibi olmak istediklerini düşün. Onların seni rahatsız eden konuşmasını ve halini taklit et. Beraber gülün. Yapabilirsen sırasıyla. En nihayetinde nerede görecekler beni zaten tanımıyorlar deyip istediğin tavrı sergile.

O zaman dans ... Renk ...
Genişletmek için tıkla...
Bu dediklerinizi hayata geçirmem uzun zaman alacak belki de.. Bazen başarılı bazen başarısız oluyorum. İnsanları elimde olmadan çok önemsiyorum. Belki de geçmişimde çok yargılandım ve artık insanları beni yargılayan varlıklar olarak görüyorum. Ne yaşadım bilmiyorum ama yaşamaya devam ediyorum bi şekilde zor olsa bile
 
gençken bende böyleydim. dans etmem. şarkı söylemem. o ayrı. ama şimdi topluluk önünde konferans bile verebilirim.

bu birden olmaz. yıllarca gözlem yaparak ve insanları gerçekten dinleyerek kendini geliştirdikçe aşarsın.

mesela; şu adam veya kadın bu sözü niye söyledi veya şu tepkiyi neden verdi. ben olsam ne yapardım. şu anda o hareketi ben yapıyor olsam dışarıdan nasıl görünürdüm gibi...

birde insanı anlatan kitaplar okumalısın.

umarım yaşın gençtir. benim kendimi aşmam on yıldan fazla sürmüştür.
 
merakli41 .!.:
gençken bende böyleydim. dans etmem. şarkı söylemem. o ayrı. ama şimdi topluluk önünde konferans bile verebilirim.

bu birden olmaz. yıllarca gözlem yaparak ve insanları gerçekten dinleyerek kendini geliştirdikçe aşarsın.

mesela; şu adam veya kadın bu sözü niye söyledi veya şu tepkiyi neden verdi. ben olsam ne yapardım. şu anda o hareketi ben yapıyor olsam dışarıdan nasıl görünürdüm gibi...

birde insanı anlatan kitaplar okumalısın.

umarım yaşın gençtir. benim kendimi aşmam on yıldan fazla sürmüştür.
Genişletmek için tıkla...
Bende de topluluk önünde konuşurken pek olmuyor ama bahsettiğim durumlarda ekstra bi heyecan duyuyorum ve o tavırlardan ısrarla kaçınıyorum. Oysa ben öyle biri değilim. Yalnızken şarkı mırıldanmayı dans etmeyi keyifli vakit geçirmeyi çok severim. Aradaki çelişki beni düşündürüyor. Bende nasıl bir tuhaflık var ki öyleyken değilmiş gibi kaçınma davranışları sergiliyorum diye soruyorum. Yaşım 29. İnsanları gözlemlemeyi çok severim, kitap da çok okurum ama bu yaşıma kadar nedense bunu aşabilmiş değilim. Oysa itiraf ediyorum,bak yanında sevdigin rahat oldugun insanlar var. Kendini onlardan sakınmana gerek yok diyorum ama bi etkisi olmuyo pek. Yeni yeni enstruman çalmaya heves ettim, o sayede eşime şarkı çalıp söylüyorum mesela. Bi de adım atma anlamında bi gelişme sayılır mı bilmem, düğünümüzde dans etmeden önce bi prova yapalım heyecanlanmayalım düğünde dedim. O da olur dedi arabayı çeker açarız bi müzik oynarız dedi :))) çok heyecanlıyım
 
o zaman belkide kendine yakıştıramıyorsundur ki gayet normal bir durum. bende mesela ulu orta yerde sakız çiğnemem. ama yalnızken çğnerim. dans ne yalnızken nede ulu orta...

her neyse tek derdin bu olsun.
 
KardelenDilek .!.:
Bu tarz şeylerde performans kaygısı yaşıyorum. Daha önce okb tanısı konulmuştu. Sanki devlet sanatçısıyım.neyin kaygısıysa bu. O kadar çok istiyorum ki kaygılanmadan rahatça bazı şeyleri yaşamayı. Ama sanki arkamdan aslan kovalıyormuşcasına heyecan basıyor,kalbim hızlanıyor. Yıllardır bu sorunumu aşamadım. Benim için sizlere normal gelen bu basit konu,ne kadar zor.. Keşke bi çaresi olsa. Yalnızken rahatım bu arada,kıpır kıpırım ama insanlar varken yanımda kazulete dönüşüyorum sanki.
Genişletmek için tıkla...
Aynen aynen aynen...tam anlamıyla aynen :) artık gülüyorum sinirden ama bende insanlarlayken banbaşka kasık biri oluyorum..belli etmicem diye kıvranıyorum baş ağrısı çekiyorum nitekim kimse bişey anlamıyrda...ama gel bana sor...
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

Nurgul
Burçlara Göre Kadınların Özellikleri
Yorumlar
12
Görüntüleme
29K
zuhalG
Z
Back
X