Meraba kızlar 2 yıllık evliyim 18 yaşımda annemin zoruyla liseyi bitirdiğim gibi evlendirildim gurbete gelin geldim eşimi çok seviyorum aynı memleketteniz ama baya kültür farkî var ben kapalı bi bayanım zaten ama eşim pantolon giyme siyah corap giy renkli giyme nereye gitmek istesem izin vermiyo işin kötüsü kendisi kayînpederimle mağazacı haftanın 7 günü sabahtan geceye çalışiyo beni ne gezdirir ne bi yere götürür gurbetten geldim istanbulu bilmiyorum kaynanam her hafta çağırır gidince bırakmaz 4 gün mecbur kalırz 3 tane bela görümce var bekar .erkekler kadınlar ayrı oturur gelin hep hizmet eder etek yazma çorap dikkat eder kızlar ve gelin bi yere gidemez kayınpederle yemek yiyemez konuşamaz vs.... bunlarn aksine ben rahat büyüdüm artık bunlara gerçekten katlanamıyorum artık bişeylermi yapaym tecrübeli ablalar akıl verseniz teşekkür ederim şimdiden..
Icinden ne geliyorsa onu yap canim, eger ayrilinca arkanda birileri olacaksa ayril derim. Zaten isteyerek evlenmemissin. Herseyde bir hayir vardir, belki o yüzden cocugun olmadi.
Ama mutlu olmayipta cocuk istemeni ben anlayamadim...
Eşimi çok seviyorum katı ama iyi bi insan çocuğum olursa sabrım olur sıkılmam burda kaynanam da rahat bırakır en ufak şeyde çoluk çocuğun yok ne işin var çık gel veya en azından yatıya kalmam onun için
Allah yardımcin olsun ..bosan diyemem ama çocuk olunca bosanmak çok daha zor ki zor hayatin boyunca o kisileri görmek zorunda kalirsin 2 kez düşün mutluysan ayrilma ...saglicakla kal