tek carem okul zaten.bende elimden geldi kadariyla okulumla,derslerimle ilgileniyorum. ozaman bile izin vermicekler biliyorum. bu evden cikmam icin tek sansim evlilik onlara göre.ama ben burdan cikicam diye acele edip yanlis bi evlilik yapmak istemiyorum. evlilige burdan bi kurtulus olarak bakmiyorum. o bambaska birsey. hem zaten henü öyle birseyde düsünmüyorum. hem burda bukadar kistilanirken bide öyle biriyle evlenirsem felan diyede korkuyorum. beni dahada sIkan, bunaltan kisitlayan...
-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
dayanamiyorum
- Konu Sahibi ezra92
- Başlangıç Tarihi
tek carem okul zaten.bende elimden geldi kadariyla okulumla,derslerimle ilgileniyorum. ozaman bile izin vermicekler biliyorum. bu evden cikmam icin tek sansim evlilik onlara göre.ama ben burdan cikicam diye acele edip yanlis bi evlilik yapmak istemiyorum. evlilige burdan bi kurtulus olarak bakmiyorum. o bambaska birsey. hem zaten henü öyle birseyde düsünmüyorum. hem burda bukadar kistilanirken bide öyle biriyle evlenirsem felan diyede korkuyorum. beni dahada sIkan, bunaltan kisitlayan...
Çok üzüldüm durumunuza , kısmen benzer sorunlarımız da olduğunu söyleyebilirim.
Ama ben artık 7 aylık evliyim ve çok şükür ki artık çok mutluyum.
Birini bulun vs gibi birşey demiyorum yanlış anlamayın
Ben zaten olaylar esnasında nişanlıydım ve sevdiğim biri ile evliyim elhamdülillah
Zira ayrı eve çıkmak zor olduğu gibi durumu kurtarmak içinde evlenilmez , yağmurdan kaçıp doluya tutulmak ta mümkün sonuçta
Biraz sabredip önce okulunuz bitirmeyi ve ekonomik özgürlüğünüzü aldıktan sonra yeni kararlar almayı deneyin bence, henüz sabretmekten başka çareniz yok gibi.
Kimbilir belki de hem sever hem sevilir evlenirsiniz, ilerde mutluluk dolu bi yuvanız olduğunda ailenizi bile affeder arada ziyaretlerine gitmeyi kendiniz istersiniz
Ama ben artık 7 aylık evliyim ve çok şükür ki artık çok mutluyum.
Birini bulun vs gibi birşey demiyorum yanlış anlamayın
Ben zaten olaylar esnasında nişanlıydım ve sevdiğim biri ile evliyim elhamdülillah
Zira ayrı eve çıkmak zor olduğu gibi durumu kurtarmak içinde evlenilmez , yağmurdan kaçıp doluya tutulmak ta mümkün sonuçta
Biraz sabredip önce okulunuz bitirmeyi ve ekonomik özgürlüğünüzü aldıktan sonra yeni kararlar almayı deneyin bence, henüz sabretmekten başka çareniz yok gibi.
Kimbilir belki de hem sever hem sevilir evlenirsiniz, ilerde mutluluk dolu bi yuvanız olduğunda ailenizi bile affeder arada ziyaretlerine gitmeyi kendiniz istersiniz
Çok üzüldüm durumunuza , kısmen benzer sorunlarımız da olduğunu söyleyebilirim.
Ama ben artık 7 aylık evliyim ve çok şükür ki artık çok mutluyum.
Birini bulun vs gibi birşey demiyorum yanlış anlamayın
Ben zaten olaylar esnasında nişanlıydım ve sevdiğim biri ile evliyim elhamdülillah
Zira ayrı eve çıkmak zor olduğu gibi durumu kurtarmak içinde evlenilmez , yağmurdan kaçıp doluya tutulmak ta mümkün sonuçta
Biraz sabredip önce okulunuz bitirmeyi ve ekonomik özgürlüğünüzü aldıktan sonra yeni kararlar almayı deneyin bence, henüz sabretmekten başka çareniz yok gibi.
Kimbilir belki de hem sever hem sevilir evlenirsiniz, ilerde mutluluk dolu bi yuvanız olduğunda ailenizi bile affeder arada ziyaretlerine gitmeyi kendiniz istersiniz
bende zaten öyle bi evlilik yapmak istemedim icin bekliyorum. yani sadece burdan cikim amacli bi evlilik yapmak istemiyorum. evlilik cok önemli bi karar ve sizinde dedinz gibi yagmurdan kacarken doluya tutulmakta var. o yüzden öncelikle okulumu bitirmek istiyorum.cok calisiyorum ama zorlanmiyorum degil yani.önümde daha 3 yil var. bazen gözümde cok büyüyo o 3 yil. diyorum bu evde 3 yil daha.ama sabrediyorum.
bölümümde mecburi olarak bi dönemi yurtdisinda yapmak zorundayim. ama son sinifta.o bile cok güzel bi degisiklik olucak benim icin. gerci o zaman aileme nasil razi ederim bilmiyorum ama herhalde gönderirler.
insallah cok mutlu bi evlilm olur, annemle aramda hic bir zaman olmayan bagyi ve iletisimi kendi cocuklarimla kurabilirm...:)
canım seni çok iyi anlıyorum gerçekden zor bir durum ama annenin senin bu kadar üzüldüğünü bildiğini zannetmiyorum ayrı ewe çıkmak zor nıye dersen ayrı bir bütçe ister zaman falan ister okulun evine yakınmış onu düşünmek yerine aktivite bulup öyle zaman geçir evde de odanda zaman geçirebilecegin şeyler yap ark edin sen annene karsı tavır yaparsan seni dinlemek için gelecektir yanına o zama nkonuşursun sıkma canını canım
suan zaten calistim icin maddi anlamda bi zorluk cekmem aslinda ama annemler kesinlikle izin vermezler.onlarin izni olmadanda cesaret edemyiorum bide onlarin üzülmelerinide istemiyorum. aktivite olarak spor yapmaya calisiyorum. alisveris beni cok mutlu ediyodu ama bi süre sonra oda sIkiyo.odama gelince.erkek kardesimle paylasmak yetmiyomus gibi, odaya sürekli giren cikan. gece yatana kadar 100 sefer girerler.tabi kapiyi felan calmakta yok. annemi anladimda babamda öyle.odamda bile kendimi cok huzursuz hissediyorum. saat kacta yatimdan tutun, sabah kacta kaldima kadar herseyi laf ediyolar. tavir yapmayida denedim ama ilgi görmek yerine azar isittim. suratin bes karis ne gezip duruyosun evin icinde gibi seyler dedi annem.ama oturupta bi sormadi neyin var diye. ben kendilimden onunla konustumdada sadece hersey oldu gibi kabullenmemi, bosuna ugrasmami yoksa zaten hic mutlu olamicami söyledi. onlar benden hep bunu beklediler.önüme sunulan herseyi susup kabul etmemi. fikrimi söyledimde hep saygisiz ,arsiz, utanmaz, bencil oldum.
annem kendi babasinin karsisinda hep susumus ve halada susuyo, kocasinin karsisindada hep susmus cünkü 17 yasinda cahilce evlenmis. ona diyorum ne istiyosun, sessiz kalimda bendemi ezilim baskalri tarafindan. hemen bagriyo cagriyo. sende bu cene varken sana hic birsey olmaz.baksana biz bile susturamadik seni kimse susturmaz, merak etme kimse seni ezemez diye. bence benim adima sevinmeli ama bana niye böyle davraniyo anlamiyorum...
Ama nasil
maddi anlamda belki biraz zorlanabilirim ama mümkn yani.hayatta izin vermezler babama sormaya bile cesaretim yok cünkü o ainirle nasil bi tepki verir bilmiyorum( bana burdan cikis yolu olarak sadece evliligi göstermeleri beni cok üzüyo. Biz kadinalr neden hep birilerinie emanet edilmek zorundayiz?! Tek basimiza namusumuzu koruyamiyonuyz? Kendimizi koruyamiyomuyz?! Bizleri öyle bi yetistiriolarki... Hep erkeklere muhtac olalim istiyolar.kendi ayakalarimizin üzerinde duramiyalim.Babam haftanin kac günü eve saat kacta gelir ama dogru düzgün cvp bile vermez nerde oldunu sordumuzda.isine gelmeyince hememazarlayip susturu veriri bizi. Ama bizim attimiz her adimdan haberi olur.evden cikarken 20 yasindaki kizini hala yanina cagrip ne giyindim bakim der?! Sacini kestirirsin bidaha böyle kestirim deme der. Ama babama ben cok sevdim dersin. Aldin tek cvp ama ben sevmedin olur!
ben neyim ozaman? Ben kimim?! Bana ait hicbirsey yok bu evde, cünkü bana aldiklarini benim icin yaptiklarini en ufak seyde basima kakarlar. Basta babam tabi. Sürekli ben senin icin calisiyorum, senin icin yoruluyorum,senin icin senin icin.... Ya sen?! o an bagirasim geliyo ozaman yapmayinhic birsey istemiyorum!atin beni sokaga! Bu yasima kadar hic birsey yokmus gibi davvrandim, hep mutlu rolüne yattim. Disardan bakildinda dünyanin en positif insani dersiniz beliide. Ama megersem ben insanlaira degil basta kendimi buna inandirmak istemism ve yillarca kandirmism. Bianda patlak verde icimde birikenler... Kendimi hic iyi ve saglikli hissetmiyorum
bunlari buraya yazma sebebim biraz olsun rahatlamak. Sanki sizler benim karsimdasiniz ve ben sizlere dedimi anlatiyomus gibi hissediyorum...
- 9 Ağustos 2011
- 718
- 6
- 33
seni en iyi anlayan benim arkadaşım,bende yeter artık diye bir konu açmıştım ve bende çok şey yaşadım,halada yaşıyorum...o kadar zoruna gidiyor ki bazı şeyler,bir laf bile söylesen başına kakıyorlar.bende evde odadan çıkmam..onlar içerde ben odada..aileler artık duysunlar ya duysunlar baskı ile hiçbirşey olmuyor,istedikleri çocuklarının evden kaçıp başlarına daha kötü şeyler getirmeleri mi?? anlayamıyorum onları,istedikleri onlardan kurtulup kocaya kaçmak mı? aslında böyle yaparak bizi ateşe atıyorlar farkında değiller...aileler ilgilenin lütfen ilgilenin,biz ailelerimizden şevkat bekliyoruz,güven bekliyoruz,anlayış bekliyoruz..çocuklarınızın üzerine gitmeyin..onları aile içinde yalnız bırakmayın..
evt cnm cok haklisin.bizleri korduklarini mi düsünüyolar anlamaiyorum.ama zarar verdikleri kesin. ben bu evden gitmeyi 4 göyle bekler oldum.ne üzücü dimi?! kendi ailemi görmeye hatta bazen seslerini duymaya bila tahammül edemez oldum. bugün gene sadece söyledim birsey icin duymadim laf kalmadi.annem bagirdi cagirdi tabi babam duydu ve hemen anneme destek cikti.konu ben olunca hemen birbirlerine bi destek bi destek! babama bisey yapmadimi anlatamadim bile.basladi hemen annen diyosa haklidir, hem ben senin neoldunu bilmiyorum sanki felan diye.
( öyle bi konusuylarki beni tanimiyan allah kimseye böyle evlat vermesin felan der galiba. bi günleri bi günlerini tutmuya.bi cok iyi olur gibiler ama hemen pesinden degisi veriyolar. onlari anliyamiyorum bitürlü bende düsünüyorum ne istiyolar yani?! kacip gitmemi yada bu yasta karsima cikan ilk kisiyle evlenip mutsuz olmamimi? erkek kardesimle ben daha kücükken hep bizim icin erkek kiz fark etmez,ikiside ayni felna derlerdi ama simdi kardesim 13 ben 20 yasindayim hafiften hafiften ona karsi cok daha serbest olduklarini fark ediyorum. bana yaptiklarini ona yaparlarmi hatta yapabilirlermi cok merak ediyorum burda bizim yazdiklarimizi okuyaa annelerde vardir eminm, görsünler halimizi. tamam bizi koruyup kollasinlar ama baskiyla, yasaklarla, cezalarla hic birsey olmaz.cocuklarinizi siz kendiniz aileden, aile hayatindan sogutuyosunuz! ben cok isterdim annemle babamla herseyimi paylasabilmek ama bizim sobetimiz anca nasilsindan ibaret.onada iyiym der geceriz.
hic bi iletisimimz yok.ama kendi aralarinda iyiler, kardesimlede iyiler bana gelince böyle. kabul ediyorum bende biraz geri planda kalmak istiyorum ama bu herzaman böyle degildi.zamanla sogmaya basladim,.artik konusmak istemiyorum, ayni sofraya oturmak istemiyorum,odamdan cikmak istemiyorum. cünkü heran firca yeme korkusuyla karsikarsiyayim. bu yasimda babam en ufak seyde hemen gözümü korkutur. sesini yükseltir, bagrir, üzerime dogru gelir. ayda yilda cesaret edip o an bir sey söylerim hemen tehdit eder. seni gebertirim,öldürüm kimse alamaz elimden felan diye
((napicam ben? hatta napicaz biz? benim gibi kac tane kizimiz vardir böyle?
ben artik bu aile yapisinin bu toplumun yükünü tasiyamiyorum! aman annem ne der aman babam neder aman millet neder aman komsu neder derken hep baskalari icin yasar olduk.ya kendi dogrularimiz?
