Gamsız anne ve babam var..şu yaşımda babamın karşısında tek tük konuşan asla uzun cümleler kuramayan biriyim..evin en küçüğüyüm yaşım 26.Çocukluğum gençliğim ezilerek susturularak hep birilerinin baskısı altında geçti..asi bir çocuk olmadım hiçbizaman.Zira itaat etmem gerekiyordu.evin en küçüğüydüm ve benden büyük herkesin azarlaması dövmesi normal birşeydi.Şimdi ise toplumda yerim yok.İnsanlarla gözgöze uzun süre bakamıyorum konuşamıyorum..üniversiteyi bitirdim kendimi zorladım ama bu durum değişmedi.evlilik görüşmesi için kimseyle konuşamıyorum bile.Ailemden hiçkimseye güvenmiyorum.
Hani bu kabuğu kırıp çıkmak istersin...ama bırakmazlar.bırakmadılar..............26 yaşındayım ama yaşanmamış bir hayatım var.korkularla dolu.En kötüsüde insanların konuşurken sizin zavallılığınızı anlaması.Kendini ifade edemeyen çekingen olduğum o kadar belliki..Beni anlayacak bir kaç insana ihtiyacım var.
Hani bu kabuğu kırıp çıkmak istersin...ama bırakmazlar.bırakmadılar..............26 yaşındayım ama yaşanmamış bir hayatım var.korkularla dolu.En kötüsüde insanların konuşurken sizin zavallılığınızı anlaması.Kendini ifade edemeyen çekingen olduğum o kadar belliki..Beni anlayacak bir kaç insana ihtiyacım var.
Son düzenleme:
