Kızlar az önce bir arkadaşın konusunu okuduktan sonra seneler önceki larisya geldi aklıma.konunun başlığı [arkadaşım beni değersiz hissetiriyor] 16 yaşlarındaydım çok sevdiğim kafalarımızın uyuştuğu bir arkadaşım vardı.annem evhamlı olduğu için sadece onunla görüşebiliyodum .biz aynı apartmanda bizim bir alt katımızda oturuyorlardı.sonra arkadaşım ailesinin istediğinle yatılı kuran kursuna gitti.orda arkadaşları oldu.benide birgün tanıştırdı.ben ağırbaşlı olduğum için o kızlar bana çok hoppala geldi.hangi erkeği görseler peşlerinden gidiyorlar,yolun ortasında olanca seslerinde bağıra bağıra konuşuyorlar,yolun ortasında kahkaha,oynamak,erkeklerın arkasından laf atmalar.gözlerime inanamadım.ben kendimi o anda yerin dibine girmiş gibi hissettim.çünkü ben kendimi zorlasamda yapamayacağım şeyler utandım.bir anda benim bunların içinde ne işim var dedim.arkadaşımla kafamız uyuşuyordu ama yinede o bana göre biraz daha hareketliydi durduğu yerde duramıyordu.yinede o kızlar kadar değildi baktım arkadaşımda aynı onlar gibi olmaya başladı.arkadaşıma o kızların hareketlerini beğenmediğimi onunda böyle şeylere yakışmadığını söyledim.söylediğim haldede onlarla görüşmeye devam etti.hergün görüştüğüm arkadaşım herbirgün gelip gitmeyi azalttı.oturmaya çağırdığım zaman ya diğer arkadaşlarını geleceğini söylüyor yada gelse bile kapı çalıyor bakıyorum o kızlar onu alıp gidiyorlardı.çok seviyordum arkadaşımı gün geçtikce ona karşı sevgim çok büyük bir kırgınlıklara dönmeye başladı.beni değilde o kızları tercih etmesi beni çok üzdü ve ağlattı.doğum gününe bile çağırmadı.sonradan anneme larisyayı çağırmayı unuttum demiş.biz çok samimi iki arkadaştık unutulacak gibi değildim.sadece ağır başlı.hanım hanım olamamı artık arkadaşım taşıyamaz oldu.abisinin yasakladığı arkadaşlarınla gizli abisinin olmadığı zamanlarda görüşüyordu.kendi ağzınlada abim sadece senlen görüşmememi istiyor o kızlar hoşuna sonunda aklımbaşına gelde boşa üzüyorsun kendini dedim arkadaşlık kavramından tamamen sildim attım onu rahat ettim.gitmiyor diyordu.evlendi ve eşi çok baskı yapıyormuş kendisine.o arkadaşlarıda tarihe yazıldı artık eşi görüştürmüyor.eşide o kızların hareketlerini beğenmemiş.aradan 14 sene kadar geçti şimdi ne görüşüyorum nede yolda görsem konuşuyorum kafamı başka yöne çeviriyorum.onun bana verdiği değerden sonra. onuru kırılan,o zamanlar ağlayan larisya geliyor aklıma.onu önemsemeyerek kafamın çevirerek değerin karşılığını veriyorum.şimdi bunuda niye anlattım bilmiyorum.ama yazıp paylaşmak istedim.
Son düzenleme:
