- 27 Haziran 2018
- 2.537
- 2.396
- 133
- 27
- Konu Sahibi 777mutluluk
- #1
Merhaba KK'nın güzel kadınları,umarım hayatınız yolundadır ve mutlusunuzdur.Ben şu sıralar değersizlik duygusu içerisindeyim.Bu duygu bazen o kadar yoğun oluyor ki hayatta hiç sevilmemişim,hiç var olmamışım gibi hissettiriyor.Kendimi sorguladığımda bu duyguyu ilk olarak babamın bizi terk edip gittiği yıllarda (daha sonra geri dönsede) öğrenmiş olduğumu fark etim.Üzerinden yıllar geçse de bu duygu beni terk etmedi.Daha da kötüsü yanına birde bağlanma korkusu eklendi.Hiçkimseye bağlanmamalıyım,kapıyı çekip gidebilecek kadar güçlü olmalıyım anlayışı yerleşti bende.Birine aşık olduğumu hissetsem onu kendimden uzaklaştırmak için her şeyi yapıyorum,bunun yanlış olduğunu bile bile yapıyorum.O kişiye bağlanırsam acı çekecekmişim gibi hissediyorum ve maalesef tüm bunların sorumlusu olarak babamın küçükken yaşattıkları olarak görüyorum.Bunu nasıl yeneceğimi bilmiyorum.Başkalarının davranışları,sözleri ile kendi değerimi belirliyorum.Oysaki beni değerli yapan kendi varlığım bunun da bilincindeyim ama iş davranışa gelince yapamıyorum.İnsan kendisini nasıl değerli hisseder ve bizim değerimizi belirleyen nedir?Geçmişin yüklerinden nasıl kurtuluruz?