Merhaba hanımlar, hepinize iyi pazarlar gerçi akşam oluyor ama olsun. Umarım hoş vakit geçiriyorsunuzdur. Bir oda arkadaşı konusu da benden olsun istedim o yüzden açıyorum :) Bilenler vardır ben üniversite öğrencisiyim ve kyk yurdunda kalıyorum. 4. senem, son sınıftayım, burada 3 ayım bile kalmadı aslında artık, Haziran'ın ortası gibi üniversite hayatımı tamamlamış olacağım.
Şimdi ben birinci dönemin sonunda odamı değiştirdim, bazı sıkıntılar vardı, sinirlerim falan çok yıprandı. Size bu durumdan dolayı sorunlu biri gibi gözükebilirim belki ama o konuyla alakalı sorular olursa yorumlarda cevaplarım o yüzden uzatmadan konuya geçmek istiyorum. Geldiğim yeni odada çok şükür eski odamdaki sorunlar yok. Yurt hayatı zordur bilenler bilir, hele ki 4. sınıfsan her şey daha bi çekilmezdir, zordur. Ben insan ilişkileri kötü olan birisi değilim ama kimseye de eyvallahı olmayan biriyim. Anlayışsız, negatif, patavatsız, karşısındakini dinlemeyen biri falan değilim. Nabza göre şerbet veririm, genelde insanlar bana nasıl yaklaşırsa ben de öyle yaklaşırım. Yeni odama alıştım, her şey iyi hoş ama odadaki kızlardan biri biraz aklımı kurcalamaya başladı. Adı X olsun, X hariç ben ve diğer iki kız 4. sınıfız. Diğer ikisinde sorun yok ama X biraz garip davranıyor sanki bana. X birinci sınıf ama benden bir yaş büyük. (ben 23 yaşındayım) Bazen hepimiz sohbet ediyorken X diğer ikisiyle daha fazla muhatap oluyor. Bazen onlara merhaba deyip bana demiyor falan, dışarıdan geldiğinde. Geçen gün bi kitap önerisi istedi mesela, herkes bişey önerdi, benim önerimi pek sallamadı falan. Diğerlerinin önerisini tekrar sorup not aldı, benim önerim için yapmadı bunu. Almak zorunda değil ama sallamadı bile yani. O böyle yaptıkça kendi kendime diyorum ki kız beni kendince dışlıyor. Ama bazen, bir mecburiyet durumu olunca falan konuşuyor ve bunu konuşurken bana olan tavrı sert falan değil, konuştuğu zaman gayet güzel konuşuyor yani. Öyle ters bir şekilde falan değil. Bilmiyorum sonradan geldim diye mi böyle yapıyor ama ne yalan söyleyeyim ben bu kızı biraz çocuksu buluyorum. Bu zamana kadar hep arkadaşça yaklaştım, sohbet etmeye çalıştım, gerektiğinde yardımcı da oldum ama aldığım karşılık bu. Kendisine kahve suyu ısıtacak oluyor mesela, bana nezaketen bile sormuyor sen de bişey içecek misin? diye. Ben ona kaç kere sordum. Kendince yok sayıyor herhalde. Ben arkadaşça yaklaştım bu zamana kadar ama artık beni yordu. Ben bu kıza bişey de yapmadım yani. Geçen gün odaya yemek getirdi, X ben ve diğer arkadaş, üç kişiydik. Getirdiği yemekten öteki kızı elleriyle besledi mesela ama bana nezaketen bile "sen de alır mısın?" demedi, ki yemektir bu, komşusuna bile "kokmuştur" diye bir tabak ikram etmek vardır bizim kültürümüzde. Ben bu çeşit bir insan hiç görmedim.
Mesela şu an odada sadece ikimiz varız, ben kulaklıkla müzik dinliyorum, o da bağıra bağıra telefonda konuşuyor. Yüksek sesle gülüyor falan. Değişik biri yani. Şimdi o böyle yaptıkça onun da bazı hareketleri bana batmaya başlıyor, işte sorun da bu. İki gecedir başka yerde kalmıştı, bugün geldi mesela ve mutsuz oldum resmen o geldi diye. O yokken mutluydum. Başka hareketleri falan da var normalde bana zarar vermeyen ama sinir basmaya başladı beni artık. Bir de şöyle bir durum var, ben bir süre önce onun yaptığı birşeye şahit oldum ve ne yalan söyleyeyim, soğudum gibi bişey. Buna rağmen aynı odadayız diye muhabbetsizlik olmamalı diye düşündüğüm için en azından bu oda içerisinde aramız kötü olmasın diye ona arkadaşça yaklaşıyordum. Sabahları ben uyurken yaptığı gürültüye bile ses çıkarmıyorum bu zamana kadar öyle alışmış ve daha birinci sınıf, yurtta yaşamayı çok iyi bilmiyordur belki diye. (Açıkçası kimseyi uyarmakla uğraşmak istemiyorum) Ama dediğim gibi konuştuğu zaman da gayet normal konuşuyor. Gelmişim son sınıfa, az bi zamanım kalmış, kimseyle olumsuz bişey yaşamak istemiyorum ama ne bu yok saymalar falan? Ben bunu hak edecek ne yaptım? Benim niyetim kimseyle dostluk kurmak değil, samimi olmak falan değil ama en azından odanın içinde iletişimsizlik, sıkıntı olsun istemiyorum ama o bunu yapıyor. Bu odaya geldiğimden beri tavrı böyle neredeyse. Hep iyi yaklaşan ben oldum, sohbet açan, hal hatır soran ben oldum ama artık yoruldum, bugün odaya girdiğinde merhaba dedi. Diğer kızlar da vardı. Ben merhabasına karşılık vermedim nasıl olsa verdiği selam bana değildir diye. Sabahtan beri de tek kelime konuşmadım. Konuşacak ortam olmadı yani. Ben öyle çocuksu davranan ya da boş konuşan bir insan değilim ki. Çok araştırma yaparım, çoğu konuda bilgim var, diksiyonum falan da düzgün, negatif ya da patavatsız değilim. Oda içinde kimseyi rahatsız edecek birşey de yapmıyorum. Birçok konuda onları da düşünüyorum ama onlardan karşılık alamıyorum. Acaba ezik gibi mi görüyor desem imkansız çünkü hiç öyle karakterde biri değilim ve yurtta bayağı da piştim. Ters bişey söylese altta kalacak, kendimi savunmayacak bir insan değilim.
Tamam diğer kızlar da beni içselleştiriyor değiller, üçü beraber yemeğe gidiyorlar falan, beni çağırmıyorlar. Çay kahve içerken hepsi birbirine soruyor "içer misin?" diye, bana soran yok. Ama en azından onun yaptığı gibi de yapmıyorlar. Ben X benimle sürekli sohbet etsin falan demiyorum ama en azından dışlaması için bir sebep göremiyorum. Zaten biriyle sohbet etmeye başladığında hep kendisi konuşsun istiyor, karşısındakini pek dinlemiyor. Çok söz kesiyor. Geçen akşam odaya sınıf arkadaşı geldi, birşey oldu mesela, kızı iki kere aşağıladı, çocuk gibi azarladı resmen. "salak mısın sen?" bile dedi kıza benim yanımda. Uzun oldu farkındayım ama sağlıklı yorum almak için detaylı yazdım. Şimdi ben bu kıza karşı nasıl davranayım, büyüklük bende kalsın diyerek arkadaşça yaklaşmaya devam mı edeyim yoksa onun yaptığı gibi ben de onunla mecbur olmadıkça konuşmayayım mı? Az bir zamanım kaldı ve kimseyle de olumsuz anım olsun istemiyorum. Bu kişi zaten benim özel hayatıma dahil edip samimiyet kurabileceğim biri değil ama şu "oda arkadaşlığı" olayında iletişimsizlik gibi durumlar da hoş değil. Ben her akşam buraya geliyorum sonuçta. Ne yapmaya çalıştığını da anlamadım.
Şimdi ben birinci dönemin sonunda odamı değiştirdim, bazı sıkıntılar vardı, sinirlerim falan çok yıprandı. Size bu durumdan dolayı sorunlu biri gibi gözükebilirim belki ama o konuyla alakalı sorular olursa yorumlarda cevaplarım o yüzden uzatmadan konuya geçmek istiyorum. Geldiğim yeni odada çok şükür eski odamdaki sorunlar yok. Yurt hayatı zordur bilenler bilir, hele ki 4. sınıfsan her şey daha bi çekilmezdir, zordur. Ben insan ilişkileri kötü olan birisi değilim ama kimseye de eyvallahı olmayan biriyim. Anlayışsız, negatif, patavatsız, karşısındakini dinlemeyen biri falan değilim. Nabza göre şerbet veririm, genelde insanlar bana nasıl yaklaşırsa ben de öyle yaklaşırım. Yeni odama alıştım, her şey iyi hoş ama odadaki kızlardan biri biraz aklımı kurcalamaya başladı. Adı X olsun, X hariç ben ve diğer iki kız 4. sınıfız. Diğer ikisinde sorun yok ama X biraz garip davranıyor sanki bana. X birinci sınıf ama benden bir yaş büyük. (ben 23 yaşındayım) Bazen hepimiz sohbet ediyorken X diğer ikisiyle daha fazla muhatap oluyor. Bazen onlara merhaba deyip bana demiyor falan, dışarıdan geldiğinde. Geçen gün bi kitap önerisi istedi mesela, herkes bişey önerdi, benim önerimi pek sallamadı falan. Diğerlerinin önerisini tekrar sorup not aldı, benim önerim için yapmadı bunu. Almak zorunda değil ama sallamadı bile yani. O böyle yaptıkça kendi kendime diyorum ki kız beni kendince dışlıyor. Ama bazen, bir mecburiyet durumu olunca falan konuşuyor ve bunu konuşurken bana olan tavrı sert falan değil, konuştuğu zaman gayet güzel konuşuyor yani. Öyle ters bir şekilde falan değil. Bilmiyorum sonradan geldim diye mi böyle yapıyor ama ne yalan söyleyeyim ben bu kızı biraz çocuksu buluyorum. Bu zamana kadar hep arkadaşça yaklaştım, sohbet etmeye çalıştım, gerektiğinde yardımcı da oldum ama aldığım karşılık bu. Kendisine kahve suyu ısıtacak oluyor mesela, bana nezaketen bile sormuyor sen de bişey içecek misin? diye. Ben ona kaç kere sordum. Kendince yok sayıyor herhalde. Ben arkadaşça yaklaştım bu zamana kadar ama artık beni yordu. Ben bu kıza bişey de yapmadım yani. Geçen gün odaya yemek getirdi, X ben ve diğer arkadaş, üç kişiydik. Getirdiği yemekten öteki kızı elleriyle besledi mesela ama bana nezaketen bile "sen de alır mısın?" demedi, ki yemektir bu, komşusuna bile "kokmuştur" diye bir tabak ikram etmek vardır bizim kültürümüzde. Ben bu çeşit bir insan hiç görmedim.
Mesela şu an odada sadece ikimiz varız, ben kulaklıkla müzik dinliyorum, o da bağıra bağıra telefonda konuşuyor. Yüksek sesle gülüyor falan. Değişik biri yani. Şimdi o böyle yaptıkça onun da bazı hareketleri bana batmaya başlıyor, işte sorun da bu. İki gecedir başka yerde kalmıştı, bugün geldi mesela ve mutsuz oldum resmen o geldi diye. O yokken mutluydum. Başka hareketleri falan da var normalde bana zarar vermeyen ama sinir basmaya başladı beni artık. Bir de şöyle bir durum var, ben bir süre önce onun yaptığı birşeye şahit oldum ve ne yalan söyleyeyim, soğudum gibi bişey. Buna rağmen aynı odadayız diye muhabbetsizlik olmamalı diye düşündüğüm için en azından bu oda içerisinde aramız kötü olmasın diye ona arkadaşça yaklaşıyordum. Sabahları ben uyurken yaptığı gürültüye bile ses çıkarmıyorum bu zamana kadar öyle alışmış ve daha birinci sınıf, yurtta yaşamayı çok iyi bilmiyordur belki diye. (Açıkçası kimseyi uyarmakla uğraşmak istemiyorum) Ama dediğim gibi konuştuğu zaman da gayet normal konuşuyor. Gelmişim son sınıfa, az bi zamanım kalmış, kimseyle olumsuz bişey yaşamak istemiyorum ama ne bu yok saymalar falan? Ben bunu hak edecek ne yaptım? Benim niyetim kimseyle dostluk kurmak değil, samimi olmak falan değil ama en azından odanın içinde iletişimsizlik, sıkıntı olsun istemiyorum ama o bunu yapıyor. Bu odaya geldiğimden beri tavrı böyle neredeyse. Hep iyi yaklaşan ben oldum, sohbet açan, hal hatır soran ben oldum ama artık yoruldum, bugün odaya girdiğinde merhaba dedi. Diğer kızlar da vardı. Ben merhabasına karşılık vermedim nasıl olsa verdiği selam bana değildir diye. Sabahtan beri de tek kelime konuşmadım. Konuşacak ortam olmadı yani. Ben öyle çocuksu davranan ya da boş konuşan bir insan değilim ki. Çok araştırma yaparım, çoğu konuda bilgim var, diksiyonum falan da düzgün, negatif ya da patavatsız değilim. Oda içinde kimseyi rahatsız edecek birşey de yapmıyorum. Birçok konuda onları da düşünüyorum ama onlardan karşılık alamıyorum. Acaba ezik gibi mi görüyor desem imkansız çünkü hiç öyle karakterde biri değilim ve yurtta bayağı da piştim. Ters bişey söylese altta kalacak, kendimi savunmayacak bir insan değilim.
Tamam diğer kızlar da beni içselleştiriyor değiller, üçü beraber yemeğe gidiyorlar falan, beni çağırmıyorlar. Çay kahve içerken hepsi birbirine soruyor "içer misin?" diye, bana soran yok. Ama en azından onun yaptığı gibi de yapmıyorlar. Ben X benimle sürekli sohbet etsin falan demiyorum ama en azından dışlaması için bir sebep göremiyorum. Zaten biriyle sohbet etmeye başladığında hep kendisi konuşsun istiyor, karşısındakini pek dinlemiyor. Çok söz kesiyor. Geçen akşam odaya sınıf arkadaşı geldi, birşey oldu mesela, kızı iki kere aşağıladı, çocuk gibi azarladı resmen. "salak mısın sen?" bile dedi kıza benim yanımda. Uzun oldu farkındayım ama sağlıklı yorum almak için detaylı yazdım. Şimdi ben bu kıza karşı nasıl davranayım, büyüklük bende kalsın diyerek arkadaşça yaklaşmaya devam mı edeyim yoksa onun yaptığı gibi ben de onunla mecbur olmadıkça konuşmayayım mı? Az bir zamanım kaldı ve kimseyle de olumsuz anım olsun istemiyorum. Bu kişi zaten benim özel hayatıma dahil edip samimiyet kurabileceğim biri değil ama şu "oda arkadaşlığı" olayında iletişimsizlik gibi durumlar da hoş değil. Ben her akşam buraya geliyorum sonuçta. Ne yapmaya çalıştığını da anlamadım.
