DENİZ YILDIZLARI
Duyulur muydu okyanuslarda bir deniz kızının ağlayışı;
merak ederdik beyaz köpüklü dalgalar, kırılgan hıçkırıklar 
ve alaca karanlıkta yuvarlanan pırıltılarda görülür müydü 
bir denizkızının ağlarken geceye döktüğü denizyıldızları.
Ya biz, ya siz, ya denizkızı için yolardık papatya yapraklarını; 
ne çıkarsa bahtımıza uçuşurdu ateşböcekleri’ nin kanatlarında. 
Gizlemişti bizi sazlıkta küçük göletlere merakımız 
gömülüyken kumsala yan yana ayaklarımız 
sonra o sesler gelen gümbürtüler göklerden 
anlamıştık okyanusun kırılan kalbinde 
aradığımız denizkızını bulduğumuzu 
görüyorduk, gün gidiyor ay doğuyor o ağlıyordu. 
Anlıyordum ben tüm kıyılardan görülen 
kara bir bulutu yararak kamçı gibi çakan 
yıldırımlar ağlatıyordu denizkızlarını. 
Sen, ayıramamıştın hiç birini o zamanlar 
hepsi bir, hepsi okyanus, hepsi denizdi. 
Bir farkı yoktu kin tutan ayrılıkların 
içimizde gizlediğimiz okyanus sahilinden. 
Sanki kıyılarda bilmeden bastığımız 
denizkestaneleriydi acıtan adımlarımızı 
saklandığımız o sazlıkta hep aynı kaldı böylece 
karanlık sulara birer birer parıldayıp akan 
ve okyanuslara yanıp dökülen denizyıldızları. 
Ömer SERDAR