99 depreminde yatağim camın önündeydi,gök gürültülü gibi değişik bir ses hatırlıyorum, sarsılan yatağım uyuku sersemi depremin ne olduğunu bilememek o zaman korku yoktu,20 yaşlarında aşağı bile inmedim, ama şimdi herseyi sosyal medyadan öğreniyorsun,istedigin kaynağa ulaşabiliyorsunuz,İzmir ve bu son deprem piskilojimi altüst etti çok büyük acılar kayıplar, elimde olmadan korku endişe yaratı,eskiden çocuklarımı ailemin yanına bırakıp dışarıdaki işlerimi halediyordum ,şimdi nereye gitsem onlarında götürüyorum eski yüksek binalara girmemeye çalışıyorum, yatarken cebi olan bir üst giyorum çocuklarımın çorapları cebimde ve daha fazlası çokta endişe yatamamak için değinmiyorum,ama bilmek gerekirmiş tedbir almak gerekir geç kaldık ülke olarak yetersiz bilgi denetimsiz yapılar işini yapmayan sorumlu kişiler hersey, ıstanbul için geç değil tedbirleri alınması gerekiyor
Doğup büyüdüğümüz ve tanıdıklarımızın olduğu şehirden taşınıp ve evi satıp deprem tehlikesi olmayan yakın bir şehre yerleşmeyi düşünmeye başladık mesela Mersin, İç Anadolu gibi. Hayat bir anda bitip yaşam sona erdikten sonra anılar-tanıdıklar falan çok boş gelmeye başladı. Benzer durumda olup taşınmayı düşünen var mı? Teşekkürler şimdiden…
Haklısınız yine en tehlikesiz kısım İç Anadolu
Sağlam binanın önemini görmüş olduk umarım bundan sonra tedbirler alınır özellikle İstanbulda
