Merhaba kadınlar klubunun çiçek kadınları, öncelikle benimle beraber 6 Şubat gecesini yaşamış hayatta olan tüm arkadaşlarıma geçmiş olsun demek isterim... Gaziantep de yakalandım o unutulmaz depreme kızım (2 ) eşim ve ben beraber yatıyorduk daha önce Elazığ depreminde yalnız kalmış biri olarak deprem fobisi olan biriyim ve o kara gece de daha önce yaşadığım korku ile kitleniyorum ve hiçbir şey yapamıyordum o gece de tam olarak öyle oldu eşim kızımı alıp yatağın kenarına çöktü ama ben sadece bağırıyordum neyse konuyu yazdıkça o geceye tekrar dönüyorum... Şimdi sizlerden bir yardım bekliyorum çünkü konuşmam lazım depremin 3 günü itibari ile Ankara'ya ailemin yanına geldim online terapi yüz yüze terapi ilaç tedavisi vs . Biraz toparlandım ama şimdi oraya dönmek zorundayım eşim ,işi orada ama güvenemiyorum tekrar yaşamaktan ve ölmekten korkuyorum kızımı gorememekten ona sarilamamaktan korkuyorum... Bina hasarsız raporu verilmiş ne kadar guvenebilirsem işte... Bina sakinleri hiç birşey yapmıyor güçlendirmeye vs yanaşan yok çok eski bir bina 50 yıllık neredeyse ailem de artık gitmem gerektiğini söylüyor ama ben kızımın suratına baktıkça ağlıyorum kafamı yastığa koyar koymaz kötü senaryolar gözümün önünde gitsem dert gitmesem dert ...konuşmaya iyileşmeye kabullenmeye ihtiyacım var ...