depresyon? aglama istegi?

merhabalar
ben 17 yasında bir kızım
sorunumu nasıl anlatsam bilemiyorum
galiba depresyondayım
hic bir seyden zevk alamıyorum alsam bile kısa sureli bi sure sonra ugrasmak istemiyorum yapmayı cok sevdigim seyler bana yapılması ımkansız gbi geliyor
cok cabuk alınır oldum
cok iyi bir evlat oldugumu soyleyemem ama bi yanlıs yaptıgımda mesela mutfagı toplamadıgımda annemcok sinirleniyor ve kalbimim cok kırıldıgı seyler soyluyor o bana bunları diyince evden uzaklasıp gitmek istiyorum
nedensiz yere aglamak geliyo icimden hic bisey yokken mutsuz oluyorum kendime hep sevicek birilerini arıyorum cok sıpsevdi oldum benim sevdiklerim beni sevmeyince de uzuluyorum dolayısıyla zaten bu tur seylerden cok cabuk etkilenen biriyim surekli imkansız insanlardan hoslanıp dururum bosuna kendimi uzerim
filmlerdeki karakterler hosuma gittiginde ben olsaydım soyle yapardım diye herseyin guzel olddugu bi dunya hayal edip gercek hayata dondugunumde oyle olmadınıgı gorup uzulurum mesela en son izledigim filmde bir karakter cok hosuma gitmisti karakter olarak yani onun arkadası olsam boyle boyle olur ne guzel hayatım olurdu diye dusundum ama filmi izlemeyi bırakınca gercek hayata donuyorsunuz biliyorum cok ergence belkide anlatmak istedigimi tam anlatamadım ama buraya rahatlamak icin yazıyorum umarım rahatsız etmemisimdir tesekkurler

evet galiba oyle insanlardan cabuk etkilendigim icin ordaki karakterler bana cazip geldi ve cok ayran gonullu oldugum icin hemen etkilendim sanirim ama onceden bu kadar degildim yani bu kadar mutsuz degildim bi kac ay once antidepresan kullanmayi biraktim sonra boyle oldum galiba

beni anlatmışsın sen.

Canım seni çok iyi anlıyorum. Bende de benzer bir durum vardı yogaya başlamadan önce. Yogaya aslında sağlık sıkıntısı yüzünden başlamıştım. Yüksek tansiyonum vardı, onun için başladım ama sonradan baktım ki içimdeki mutsuzluk da gidiyor yogayla birlikte. 2 yıldır yapıyorum yoga, hemen hemen her gün yapıyorum artık ve bana çok iyi geliyor. Mesela son 10 gündür pek yapamadım, aksattım, bugün de işe gelirken yolda onu düşünüyordum. Mutsuz olmamam için aslında hiçbir sebep yok ama mutsuzum. Düzenli yoga yaptığım zaman bu mutsuzluk hissi ya tamamen kayboluyor ya da iyice azalıyor, başa çıkabiliyorum. Hatta mesela yoga kampı oluyor başka bir şehirde, doğanın içinde yoga yapıyorsun, orada nasıl mutlu hissediyorum anlatamam. Sana da tavsiye ederim. Yoga akademiyi ara google'da. Akif Manaf hocamızın adı. Yoga akademi journal diye dergi de var. Onun mesela 2. sayısında depresyonu anlatıyorlardı. Hangi yoga teknikleri iyi geliyor onları gösteriyor resimli falan. Akif hocanın evde yapabileceğin dvd seti de var. Evde alıp, bilgisayarından kendi odanda yaparsın. "Akif Manaf yoga dvd" diye ararsan bulursun. Umarım sana da iyi gelir. Zor bir durum çünkü yaşamayan anlamaz. Benim annem de bana mesela ne var mutsuz olacak diye kızardı, ama insanın elinde olmuyor ki. Karşıdan yaşamadan konuşmak her zaman kolay. Ama insanın kendisinin bir şey yapması lazım. Dışardan hapla falan nereye kadar. Onların da hep yan etkisi var, hem bağımlılık da yapıyorlar. Yogada sadece nefes alıp hareket yapıyorsun, nasıl iyi gelir ki diyor insan ama şaşırırsın ne kadar iyi geliyor. Ama tabi sihirli değnek gibi mucize de beklememek lazım, bir süre düzenli yapmadan fayda etmeyebilir. Bende mesela 6 aydan sonra iyi gelmişti. İnşallah sana da iyi gelir.

Ergenlik caginda olur bu tip durumlar duygu karmasasi,sevilme istegi,hayal kurmalar,nedensiz aglamalar,hayaller kutmalar,,vs...inan senin durumunu yasayan bircok genc var bende o yaslardayken ayni sureclerden gecmistim o nedenle cok iyi anliyorum seni.sana tavsiyem kendine hobi edin bu bi spor olabilir,dikis olabilir herneyi seviyorsan... Bi ugras bul kendine sosyal yonunu gelistir kendi kendine kaldigin anlarda cok boslukta kalip fazla hassas olabilirsin ama sosyallesmek iyi gelir.birde tavsiyem ;sen suan kisiliginin oturdugu yastasin o nedenle cevreni iyi sec ve manevi degerlere daha cok onem ver.inanki huzurun anahtari duada, manevi kaynaklarda.ben senin surecinden gectigim icin yaziyorum bunlari.beni hayata baglayan dua ve inanc oldu.mutlu gunler dilerim arkaddasim

limonkiz .!.:

merhabalar
ben 17 yasında bir kızım
sorunumu nasıl anlatsam bilemiyorum
galiba depresyondayım
hic bir seyden zevk alamıyorum alsam bile kısa sureli bi sure sonra ugrasmak istemiyorum yapmayı cok sevdigim seyler bana yapılması ımkansız gbi geliyor
cok cabuk alınır oldum
cok iyi bir evlat oldugumu soyleyemem ama bi yanlıs yaptıgımda mesela mutfagı toplamadıgımda annemcok sinirleniyor ve kalbimim cok kırıldıgı seyler soyluyor o bana bunları diyince evden uzaklasıp gitmek istiyorum
nedensiz yere aglamak geliyo icimden hic bisey yokken mutsuz oluyorum kendime hep sevicek birilerini arıyorum cok sıpsevdi oldum benim sevdiklerim beni sevmeyince de uzuluyorum dolayısıyla zaten bu tur seylerden cok cabuk etkilenen biriyim surekli imkansız insanlardan hoslanıp dururum bosuna kendimi uzerim
filmlerdeki karakterler hosuma gittiginde ben olsaydım soyle yapardım diye herseyin guzel olddugu bi dunya hayal edip gercek hayata dondugunumde oyle olmadınıgı gorup uzulurum mesela en son izledigim filmde bir karakter cok hosuma gitmisti karakter olarak yani onun arkadası olsam boyle boyle olur ne guzel hayatım olurdu diye dusundum ama filmi izlemeyi bırakınca gercek hayata donuyorsunuz biliyorum cok ergence belkide anlatmak istedigimi tam anlatamadım ama buraya rahatlamak icin yazıyorum umarım rahatsız etmemisimdir tesekkurler

Genişletmek için tıkla...

canım bu yaşlarda olur böle şeyler hele birazda hassassan daha çok olur. şimdilerde nasılsın