Valla canim yasanabilecek cogu seyi yasiyorum hicbirseyin altindan kalkamiyacagimi ozelliklede bunun hic gecmiyecegini dusunuyorum yasamaktan hic zevk almiyorum sabahlari ozellikle cok kotu kalkiyorum hep umutsuz mutsuz dusunceler cocugun sorumlulugu cok agir geliyor buyutemicem gibi geliyor aslinda ikinci cocugum bu ilkini cok guzel tek basima buyuttum ama bunda depresyona girdim birde panik atak var ikisi canima okuyor istemesemde yedi gun once ilaca basladim lustural iciyorum daha bi faydasi yok