Depresyondayım

Siz yazmak için yer sorunca kesin atanacaksiniz sanmıştım. Mesela su an sizin yerinizde kardeşim olsaydı atanamadım diye çok üzgün olurdu ,gündemi o olurdu.Atandi gene bitmedi ,ev kurma telaşesi, alışma, bir de alanında cok iyi olmasına rağmen kendimi nasil geliştiririm,öğrencilerime mahcup olmadan diye kendini yiyor.Ailenizin arkanızda olmasi değil ki burda sorun ,sizin gündeminiz ve öncelikleriniz.Kadinlarimiz aşktan, eşten önce ayaklarının üstünde durmayı dert ettiğinde umarım kurtulacağız
Yaşça benden büyüksünüzdür muhakak ama son cümleniz beni benden aldı sağolun ben de kendimi değiştirmeye çalışacağın
 
Yaşıt sayılırız, kural 1: Hayatını bir erkeğe bağlama. Saçmalık çünkü. Körü körüne bağlılık böyle sonuçlar doğuruyor işte. Yok beni seven olmaz yok bilmem ne. Saçmalamayın. Bu yaşta ne evliliği ne sevgisi Allah aşkına? Devam eden eder biten de biter. Hayatın kuralı bu. Tamam sevgi de bir ihtiyaç ama nasipteki sevgiye muhtaç olmak en önemli olandır. "Her nasip vaktine esirdir."


Herkes düşe kalka öğreniyor her şeyi. Hayat devam ediyor. Yukarıda hanımefendilerin de dediği gibi, hala bir yoldayız ve bu yolda yürüyoruz. Sen ve ben gibileri bir şeyleri görüp öğrenmiş değil. Toyuz. Tam olgunluğa erişmiş insanlar değiliz. Henüz hayatın tüm sillelerini yememişken tüm hayatın acılarını siz yaşamışsınız gibi ajitasyon yapmayın kendinize. Yol uzun. Yaşa ve öğren derler. Yaşayarak ve deneyimleyerek öğreneceğiz, öğrenmek zorundayız.
 
Back
X