merhaba.
derdim ben ve benim goruslerim.lutfen akil verin. bu durumdan nasil kurtulurum yada aslinda hersey normal mi
lise üniversite zamanlarimda aslinda sakin cok fazla olaylari kurmayan rahat biriydim.ama evlilik karariyla ve evlenirkwn olan gerginliklerle huyumda degismeye basladi. artık sinirlendigimde hislerimi cok fazla acik bisekilde soyleyebiliyor, tartisabiliyor, hakkimi korumaya calisirken son soyleyecegim lafi ilk soyleyip tartisma ortamina girebiliyorum. evliligimin ilk 5 senesini birazda yalniz gecirdim.ailemde esimde kvde cok desteklerini gormedim. kizdigim kirildigim konular hep karsima elestiri olarak cikti ve artık cok sıkıldım biktim. suan dusundugumu hemen soyleyen, kirmaktan korkmayan ve keskun kararlar alan biri oldum ciktim. esimin ailesine cok kizginim ama ailesine kizarken ayni zamanda esimede kiziyorum. bisey oldugunda esime haksizmiyim diyorum ve esim benimle ayni fikirde degilse deliye donuyorum.istiyorumki onlarda benim gibi hassas dusunup deger versinler. yaptigim iyi seyin karsiligini goremezswm kendimi aptal gibi hissedip keske yapmasaydim diye üzülüyorum tabii bide ben size boyle yaptim ama sizden ayni degeri alakayi gormedim diyede tartisma aninda şap diye yuzlerine vuruyorum. insan yaptiklarindan pisman olmali mi, yoksa umursamaz mi olmali, istegi olsun diye savasmalimi yoksa herkes ayni seyi dusunemez deyip yoluna devam mi etmeli, dogru bildigi yapmali mi hislerini soylemeli mi yoksa icine atip hicbirsey olmamis gibimi davranmalı. 30 yasinda 1 cocuk annesiyim 7 yillik evliyim.
derdim ben ve benim goruslerim.lutfen akil verin. bu durumdan nasil kurtulurum yada aslinda hersey normal mi
lise üniversite zamanlarimda aslinda sakin cok fazla olaylari kurmayan rahat biriydim.ama evlilik karariyla ve evlenirkwn olan gerginliklerle huyumda degismeye basladi. artık sinirlendigimde hislerimi cok fazla acik bisekilde soyleyebiliyor, tartisabiliyor, hakkimi korumaya calisirken son soyleyecegim lafi ilk soyleyip tartisma ortamina girebiliyorum. evliligimin ilk 5 senesini birazda yalniz gecirdim.ailemde esimde kvde cok desteklerini gormedim. kizdigim kirildigim konular hep karsima elestiri olarak cikti ve artık cok sıkıldım biktim. suan dusundugumu hemen soyleyen, kirmaktan korkmayan ve keskun kararlar alan biri oldum ciktim. esimin ailesine cok kizginim ama ailesine kizarken ayni zamanda esimede kiziyorum. bisey oldugunda esime haksizmiyim diyorum ve esim benimle ayni fikirde degilse deliye donuyorum.istiyorumki onlarda benim gibi hassas dusunup deger versinler. yaptigim iyi seyin karsiligini goremezswm kendimi aptal gibi hissedip keske yapmasaydim diye üzülüyorum tabii bide ben size boyle yaptim ama sizden ayni degeri alakayi gormedim diyede tartisma aninda şap diye yuzlerine vuruyorum. insan yaptiklarindan pisman olmali mi, yoksa umursamaz mi olmali, istegi olsun diye savasmalimi yoksa herkes ayni seyi dusunemez deyip yoluna devam mi etmeli, dogru bildigi yapmali mi hislerini soylemeli mi yoksa icine atip hicbirsey olmamis gibimi davranmalı. 30 yasinda 1 cocuk annesiyim 7 yillik evliyim.