kızlar dayanamadım ben de yazayım dedim, 19 sayfanın tamamını okuyamadım ama ben de kadere inananlardanım, yaşım 22, yanlış anlaşılmasın evlenmek gibi bir derdim yok ama, yine de evlenen yaşıtlarımı, 5 yıllık sevgilisi olan arkadaşlarımı görünce ben de üzülüyorum. 2 yıldır yalnızım ben de, okul biter bitmez çalışmaya başladım bir bankada, bilgisayar mühendisiyim. onun dışında bakılan beğenilen biriyim. yani böyle anlatınca problem yok gibi görünüyor, annemden tutun da arkadaşlarıma kadar, bekle biraz karşına istediğin gibi biri çıkacak diyor, bu işin de sosyal çevreyle bir yere kadar alakası var, ama şuna katılıyorum erkekler park yeri gibidir ve iyileri tutulmuştur. ne var ki hiç beklemediğiniz bir anda süper bir park yeri bulabilirsiniz

sonuç olarak herkes için hayırlı olan biri mutlaka var ama onunla şimdiye kadar tanışmamış olabiliriz. 35 ya da 40 yaşındaki arkadaşları bu konuda teselli etmek daha da zor çünkü ben bile kendimi bu şekilde anca 2 gün oyalayabiliyorum, 2 gün sonra başlıyorum ben neden yalnızım demeye. benim önerim kendinizi oyalamanız yönünde olacak. atıyorum bir kursa gidecekseniz oyalanmak için gidin. mümkün olduğunca bu konuyu düşünmemeye çalışın. çalışmayan bayanların işi biraz daha zor, iş hayatında illa ki sosyalleşiyor insan.