Benim oğlum 23 aylık ve prematüre. Prematüre bebeklerde otizm görünme oranı yüksek olduğu için. Çok drla telefonla görüştüm. O zaman 20 aylıktı. Drlar bana çok küçük olduğunu. Anlattıklarımın çok normal olduğunu söyledi. Zaten çocukta bir sorun varsa o zaman onların kendilerine yönlendirdiğini söyledi.Doktorumuz randevu esnasında 10 dk kızımı izledi. Dikkatini kısa ve göz temasını az buldu. Ancak uyku saatiydi ve kızım meme için huysuzluk yapıyordu. Tabi ilk kez evden başka bir kapalı ortam gördüğü için de gerildi iyice. Doktorumuz bu yüzden tanı koyacak kadar parametre yok ama beni rahatsız esen şeyler de var. Takip edelim dedi.
Zahmet edip uzun açıklayıcı bir mesaj yazmışsınız çok teşekkür ederim. Söylediklerinizi dikkate alacağım. Kızım kitapları çok sever. Ancak doktorumuz yalnızlığa itebilir gerekçesiyle kitap, lego, bultak gibi oyuncakları da kaldırmamızı istedi.Merhaba,
Bu zor ve sabır isteyen bir süreç ancak sonuç almaya başladığınızda motive olacaksınız. Doktorunuz sizi çok güzel yönelndirmiş. Bazen istemeden çocukların gelişimine ön-ayak olacak desteğimizi eksik brakabiliyoruz. bu destek doğru şekilde ve sürekli olarak sağlandığında gelişimsel aksamaları hızla kapatır çocuklar. doktorunuz da size bu konuda yardımcı olmuş işte. Bir etiket koymak için 19 ay çok çok küçük. şu an yapılan bir tanılama hatalı olabilir. sadece desteğinize ihtiyacı var. Ancak çocuklar söz konusu olduğunda sabretmeniz gerekli. 3 gün harfiyen yaptık, 1 ay yaptık ee noldu demeyin yılmayın. bazı çocuk adım adım gelişmesini gösterir ebeveyni sürekli pekiştirir. bazı çocuk ise uzun zaman gözle görülür bir gelişme kaydetmez biranda sıçrama yapar. sadece onu destekleyin ve çok çok iyi gözlemleyin. stres yapmayın, emin olun yol alacaksınız.
TV-tablet gibi tüm ekranları ve yapılandırılmış oyuncakları kaldırın.^mümkün mertebe yapılandırılmamış oyuncaklarla oynayın. illa ki kurallı oyun oynayacağız etkinlikler yapacağız diye kendinizi kasmayın. düzenli ve rutin bir oyun odası/alanı oluşturun. oyunda kontrolü çocuğa bırakabilirsiniz. o zaman o da siz de daha keyif alırsınız. Hergün kitap okuyun. kitap okumanın masal anlatmanın yolları var, vaktiniz oldukça bu konularda bilgilenin.
balon şişirme üfleme vb. etkinlikler, eşlemeler vb yapabilirsiniz. ama bir etkinlik planlamadan evvel serbest oyuna izin verin ve sadece çocuğu izleyin. bakın kızınız nelerden hoşlanıyor. bırakın size kendini anlatsın. sonra etkinlikleri onun zevkine göre yapılandırın.
misal, basit eşleme yapacaksınız. ama çocuk hareketli, masada durmuyor. Onu masaya oturtmaya çalışarak kendinizi de onu da yormayın. eşlenecek nesneleri odanın birer ucuna koyun. üzerinden atlayıp zıplayacağı engelli bir yol yapın. bir yerden alsın diğer yerde aynını bulsun :)
odanın içine ses çalan bir oyuncak gizleyin ve arasın vb...
Ben şimdiye kadar anlattıklarınızda yaşını da göz önünde bulundurarak çok garip gelmedi ama bilemiyorum tabiki uzman değilim. Sadece bir çocuk büyütmüş ve bir kaç çocuklu arkadaşım var ve okumuş araştırmışlığım. Siz yine de biraz daha gözlemleyin tabiki. Ve sanki bir doktora daha götürseniz iyi olurDikkat süresi çok kısa dedi. Maalesef randevu saati tam kızımın uyku saatine denk geldi ve çok huysuzlandı. Göz teması var ama daha uzun olmalı dedi. Normalde göz teması süresi gayet uzundur ama o gün ilk kez evden başka bir kapalı ortamda bulunması, yabancı birisinin varlığı kızımı çok rahatsız etti. Hem fikir isteyip hem de normalde uzun süren göz teması vardır diye durumu güzellmek istemedim. Doktorumuz da iki ay sonra tekrar göreyim dedi.
Zahmet edip uzun açıklayıcı bir mesaj yazmışsınız çok teşekkür ederim. Söylediklerinizi dikkate alacağım. Kızım kitapları çok sever. Ancak doktorumuz yalnızlığa itebilir gerekçesiyle kitap, lego, bultak gibi oyuncakları da kaldırmamızı istedi.
Taklit becerilerini geliştirecek bebek, ütü masası, bebek arabası va gibi nesnelerle oyun kurmamızı istedi. Maalesef kızım bebeklerden pek hoşlanmıyor. Şu an nötr olduğu bir bebek bulduk. Mümkün mertebe bebeği besliyor, yıkıypr, gezdiriyor.
Bunun dışında top oynuyoruz, dokun hisset kartları ile oynuyoruz, yoğurtla siyah kağıda boyama yapıyoruz, kakaodan çikolata yapıp içine hayvanları atıp sonra onları yıkıyoruz. Artık aklımıza ne gelirse. Oyun ve etkinlik bulmakta çok zorlanıyoruz. Hemen sıkılıyor ne yazik ki.
Hiç bensiz kalmadı. 2,5 saatlik öğle uykusu var. Dışarıdaki tüm işlerimi o saatlerde hallederim. Öğretmenim ve 2 saat yüzyüze dersim var o dersler de uyku saatine denk geldi bir şekilde. Yani hiç tv izlemiyor.hemen sıkılması, dikkatinin kolay dağılması yaşı için normal.
Tahminimce iletişim becerileri için gözlem süresi koymuştur doktorunuz. çocukların iletişim becerileri de birebir ilişkide gelişiyor. o sebeple ışıklı-hareketl- çocuğa alan bırakmayan oyuncaklar önermemiştir. Otizm ya da dikkat eksikliği gibi bir şüphesi olduğunu sanmıyorum, bu yaş için böyle şüpheler olamaz çünkü. sadece gelişim özellikleri izlenir.
aslında muhtemelen, erken önlem almak içindir çünkü çok değerli yaşlar bunlar. bu dönemde çok hızlı alıyorlar. erken müdahale ettiğinizi düşünün. ve sürekli sürekli etkinlik yapıp çocuğu ve kendinizi yormayın. uyanık olduğunuz tüm saat etkinlikle geçmez. ama sizinle değilken ne yapıyor sorusunun cevabı önemli. mesele tv olmamalı vb.
lego-bultak-kitap önerisine çok şaşırdım yalnız. kitabı dil gelişimi için birlikte okuma ve diğer oyunları da sıra alma vb gelişim için kullanılır. bi bildiği vardır tabi de ben şaşırdım
Merhaba 19 aylık çok birşey beklemeyin. Yaptığı her hareket çok çok normal :) benim oğlum 19 aylıkken de aynı öyleydi. Yani balı hafiza gibi diyim sonra 2 yaşına geldi konuşmuyor anne baba dede okadar su isticek örnek bizi götürüyor ıı ııı diyor ne diyorum ıı diyor yani hani su bile demiyor. Yada göstermiyor sonra çevrem başladı bu cocuk konuşmuyor normalde konuşması lazım filan çok kafama taktim çevremdeki akranları gibi değildi. Derken biz 3 yaşa girdik. Bu sefer 2-3 kelime kurma başladı ama yaşına göre gene az bir gelişimdi. Tam dedim yok doktora götüreyim ben en iyi dedi 1 ay içinde şakır şakır konuşmaya başladı. Şimdi bizden farkı yok herşeyi söylüyor biri vursun itsin söyler kendini baya iyi anlatıyor şuan 3 buçuk yaşında diyeceğim şu ki biz bagzen çocuklardan çevremizdeki çocuklara dayanarak çok şey istiyoruz. Düşünün ki benim arkadaşımın oğlu da benim oğlan gibiydi doktora götürmüş doktor otizim demiş. Ve bu konuya nerden varmiş konuşmuyor göstermiyor diye otizim demiş sonra başka doktor baktı da yok öyle birşey demiş.zamanını bekleyin herşeyin zamanı var. Hamile iken bile ayına göre hareketleri oluyor ne bilim agrısı sancısı hepsi bir süreç şimdi de öyle :) çocuğunuzdan şimdilik çok şey beklemeyin ve endişe etmeyin. Anlattıklarınız çok çok normal :)Kızım 8-9 aylıkken konu açmıştım. Çok ağlayan bir bebeğim var, evde bakıcı da olmasına rağmen bir dakika kimsede durmuyor diye. O zaman da fikir vermiştiniz, kalça çıkığı şu bu olabilir diye. Şu an 19 aylık olduk o dönemki huysuzlukları kalmadı çok şükür ama şu an başka bir derdimiz var.
Kızım işaret parmağı kullanmıyor. Yaptığı bye bye gibi hareketleri canı isterse ya da hazırlıksız yakalandıysa ya da o an aklı başka bir yerdeyse yapıyor. Örnek vermek gerekirse sar makarayı şarkısının bir bölümünü bugün sabahtan akşama kadar yapıyor ancak ertesi gün hiç bilmiyormuş gibi.
Kitap okurken anlatmamı istediği şeyleri işaret parmağı ile gösteriyor ancak uzaktaki nesneleri göstermek için ya beni elimden tutup götürüyor ya da o nesnenin önünde ağlıyor.
İsmini her söyleyişimizde bakıyor. Göz teması var. Uzun uzun gözlerime bakıyor özellikle yaramazlık yapacaksa. 5-6 komut alıyor ancak hiç kelime yok de-de ma-ma dahi demiyor.
Kucak seviyor. Temastan hoşlanıyor. Gün içerisinde sürekli beni takip ediyor. Pandemi sürecinde çok fazla olmamak kaydıyla ablalarının izlediği tv, video vs’ye maruz kaldı ama bunun dışında sürekli ilgilendik ama ilgilenmelerimiz hep susturma odaklıydı.
Çocuk psikiyatrına götürdük tanı koymadı ama takip etmek istedi. Bireysel eğitimin şu anlık gerekli olmadığını söyledi ancak biz hemen başlayalım vakit kaybetmeyelim istiyoruz. Görüştüğümüz özel eğitim öğretmenleri derse beni alamayacaklarını söylüyorlar. Bense 1,5 yıldır evden başka bir kapalı ortam görmemiş çocuğumu tanımadığı birisiyle aynı ortamda bırakmak istemiyorum. Bana olan güven duygusu da zedelenir siye düşünüyorum. Kaldı ki pandemi başladığımdan beri evimize misafir almadık biz de kimsenin evine gitmedik. Kızım yabancılara karşı aşırı güvensiz. Bu şekilde ağlatarak eğitim vermek doğru mu? Aynı yoldan geçmiş ya da bu konuda herhangi bir şekilde fikir sahibi olanlardan yardım rica ediyorum.