19 aylık bebeği olan ve bu konular üzerinde aylarca kafa patlatmış biri olarak uyku eğitimine attık kesinlikle karşıyım.
Uyku eğitimi bebeğin doğasında olmayan bir durumu zorla bebeğe yaptırmaya çalışmaktır. Bebeklerin kesintisiz uyuması diye bir şey yok, kesintisiz uyuyan bebeklerin hepsi öğrenilmiş çaresizlikten uyumaya devam ediyor.
Bebeğiniz gece kabus görüp uyandığından sizi çağırmasa ve korkuyla tekrar uykuya dalsa deliksiz uyuduğunuz için mutlu mu olacaksınız mesela? Ya da çok ciddi bir gelişim evresinde sizin temasınıza ihtiyaç duyduğu bir anda almayacağınızı bildiğinden sizi çağırmaması bebeğin iyiliğine mi oluyor?
Çünkü bebekler uyanır, bu onların doğası. Bebekler duyusal varlıklar, uyurken bile temas halinde olmaları beyin gelişimlerini olumlu etkiliyor.
1944 yılında ABD’de 20 adet yenidoğan üzerinde yapılmış bir deney var. Bebeklerin temel ihtiyaçları hariç hiçbir ağlamalarına cevap verilmiyor. Bebekler bir müddet sonra ağlamayı bırakıyorlar. Ağlamaktan vazgeçmelerinden kısa süre sonra yarısı içinde ölüyor, deneyin bu kötü sonucu yüzünden diğer bebekler koruyucu ailelere verilse bile bu tramvayı atlatamadıkları için onlar da ölüyorlar. Şimdi ben uyku eğitimi buna sebep olur demiyorum ama bebekleri ne kadar kötü etkileyebileceğini de tahmin edersiniz.
Ben bebeğimi 12 saate kadar deliksiz ve kendi kendine uyutmayı başarmış bir anneyim ki ağlatmasan, zorlamadan. Uyku eğitimi diye kendimi ve bebeğimi strese soktuğum zamanlar için çok üzülüyorum.
4-6 aylar arasında deliksiz ve kendi kendine uyuyan bebeğimin düzeni diş, aşı ve ataklarla bozuldu. Tabii ben bu sürede uyku eğitimi fikrimden de vazgeçmiş, doğal ebeveynliği benimsemeye karar vermiştim, iç güdüsel yani.
Bebeğim 1 aydır yatağında kendi kendine uyumaya başladı. Emerken kendi kendine bırakıp poposunu dönüp uyumaya başladığında ben de yatağına yatırıp kendi başına uyutmayı denedim ve bingo. Sorunsuz bir şekilde de bu serüveni tamamladık. Sizinki daha erken de olabilir daha geç de. Bebeğin sinyallerini takip edip, desteklerseniz süreç her ikiniz için de yıpratıcı ve zor olmaz.
Takip ettiğim hiçbir uzman psikolog uyku eğitimini önermiyor. Tabii ki bebekleri ağlatmak değil mesele, hazır olmadıkları bir duruma zorlamak.
Regülasyon,beyin gelişimi, gece boyu anne teması ve hatta süt hormonu olan prolaktinin en yüksek seviyelerine gece ulaşması konularını bir araştırın isterseniz. Bunlardan sonra Emin’im bu bahsi de kapatırsınız.
Ayrıca uyku eğitimi sırasında ağlayan bebeklerde stres hormonu yükseliyor ve uykuya çaldıklarında dahi o stres hormonu seviyesi düşmüyormuş. Stresin de zararlarını anlatmama gerek yok. Daha çok şey var da destan oldu zaten.