Canım kadınlar bunaldım ben yoruldum artık.. 1 aydır hevesle beklediğim regl geldi sevinmem hayal kurmam lazım odamda oturdum sigara üzerine sigara yakıp ağlıyorum..
sizden başka içimi dökeceğim kimse yok..
babam son evre kanser hastası ben bakıyorum tek çocuğum benden başka ne eşi ne çocuğu yok , neden başka bakanı yok diye hayıflanmıyorum tabiki Allah güç versin atamdır bakacağım tabi, Allah razı olsun eşimden oda çok ilgileniyor banyosunu yaptırıyor hastane işlerine benden çok koşturuyor, yatalak falan değil şükür tuvalete vs kendisi gidebiliyor ancak mide ve özefagus kanseri olduğu için herşeyini özel hazırlıyorum katı gıda yok günde birkaç saatimi mutfağa ayırıyorum maalesef dönüşü olmayan bir noktada cuma günü stent takıldı başka cerrahi işlem yapılamayacak kararı alındı artık palyatif süreçteyiz.
Temmuzda tüp bebeğe gün sayarken eşimle konuştuk ve biraz erteleyelim dedik yaş 34 babamda biliyor tabi katiyen ertelenmeyecek o iş bende torunumu göreceğim o bebekken tedavim biter sonra parka da götürürüm ben bakarken sana yardımımda olur vs dedi hep o zaman küçükte olsa iyileşme şansı hala vardı tedaviye yanıt verseydi vücudu düşündüm en azından yaş iyice ilerlemeden opu kısmını atlatalım hazırda embriyolarımız dursun gerekirse 1 2 sene sonra bile transfere gideriz dedim başladık ve işler hiç umduğumuz gibi gitmedi tek embriyomuz oluştu 3. Gün donduruldu maddi manevi çok tükendik süreçte..
ben başta olmak üzere babamda eşimde herkes bu ayı bekledik sonra transfer için ama geçen hafta babam birden kötüleşti 1 hafta kadar çok kötüydü altını falan bezledim o haldeydi yani tekerlekli sandalyede götürdük yatışı yapıldı ve doktorlarda zaten son evrede zaten şöyle zaten böyle diyip durdu henüz yeni pet çekimine 2 hafta var ama görüşleri tüm batını kapladığı yönünde. Hastane bahçesinde 3 4 gün önce eşimle transferi erteleyelim diye konuştuk çünkü son günleri gibiydi doktorlarda bizde hastaneden çıkacağına inancımızı kaybetmiştik ama babacığım çok güçlü dün sabah taburcu oldu ve şuan durumu 2 3 hafta öncesi gibi yani yine ayakta ve nispeten bu hastalıkla mücadele eden biri için iyi, dün akşam eşim transferi erteledik zaten dedi hop dedim orda dur babam iyi şuan biz bunu en kötü senaryoyu düşünerek konuştuk bu adamcağız torun torba bekliyor, bizden hevesli delirdinmi sen? Hazır hissetmiyormuş paşam kendisini… hormonu alan ben alttan muayenelerden tik oluşan ben göbeğimde iğne girmemiş alan kalmayan ben bu ay yine 21 gün hap kullanıp metabolizmasını değiştiren ben transfere girecek olan ben kendine dikkat etmek zorunda olan ben tutarsa inşallah 9 ay bulantısı halsizliği kilo alması doğurması derken perişan olacak ben hazır olmayan paşam…
Hala zaten Allah verecekse doğal yoldan verir dedikçe boğazını sıkmamak için zor duruyorum ağzımdan çıkanı dikkatle seçmeye çalışıyorum alınacağı güceneceği birşey olmasın diye ama sağlık sorunu olmadığı halde banane uğraşamam demeyen gene ben ama hazır olmayan o… psikolojisi iyi değilmiş borçları da olmuş tüp bebek vs derken ee şimdi bebek olursa istediği şartlarda nasıl büyütecekmiş… kıt kanaat geçinen bir aile değiliz aslında bu sağlık sorunları üst üste çıkınca biraz dara girmiş olduk ama yani ilerde çocuğa bez mama alamayız yada ne bileyim birşeyi eksik kalır bir tatile götüremeyiz gibi bir durumda da değiliz. Arkadaşlarıyla dışardaydı mesaj attım.. Yeter dedim en sonunda yarın imha etmeleri için hastaneyi arayacağım boşanma dilekçesinde yazacağım bu gece, sabah 9da adliyede buluşalım olmuyorsa olmuyor ben restimi çektim o çekti ama içimde âdet olana kadar konuşur anlaşırız nasılsa vardı ne yalan söyleyeyim 2 3 günümde vardı daha…
Pat diye regl oldum bu akşam hastaneye gitsem yarın anlamsız eğer sonrasında benimle gelmezse doktorada rezil olacağız gitmesem bu ayı kaçıracağım o kadar umutlu ve heyecanlı bekliyordum ki az çok forumda da mesajlaştığım denk geldiğim insanlar bilir bu ay olacak benim bebeğim beni bırakmayacak dediğimi…
O kadar bunaldım o kadar bunaldım ki başıma balyoz yemiş gibiyim bir yanda bu durum bir yanda babam bir yanda yaşım geçiyor malum eğer bu tutmazsa tekrar tedavi için yaşta önemli bir yandan hala çocuk yok diye hakkımda demediğini bırakmayan eş tarafı…
sizden başka içimi dökeceğim kimse yok..
babam son evre kanser hastası ben bakıyorum tek çocuğum benden başka ne eşi ne çocuğu yok , neden başka bakanı yok diye hayıflanmıyorum tabiki Allah güç versin atamdır bakacağım tabi, Allah razı olsun eşimden oda çok ilgileniyor banyosunu yaptırıyor hastane işlerine benden çok koşturuyor, yatalak falan değil şükür tuvalete vs kendisi gidebiliyor ancak mide ve özefagus kanseri olduğu için herşeyini özel hazırlıyorum katı gıda yok günde birkaç saatimi mutfağa ayırıyorum maalesef dönüşü olmayan bir noktada cuma günü stent takıldı başka cerrahi işlem yapılamayacak kararı alındı artık palyatif süreçteyiz.
Temmuzda tüp bebeğe gün sayarken eşimle konuştuk ve biraz erteleyelim dedik yaş 34 babamda biliyor tabi katiyen ertelenmeyecek o iş bende torunumu göreceğim o bebekken tedavim biter sonra parka da götürürüm ben bakarken sana yardımımda olur vs dedi hep o zaman küçükte olsa iyileşme şansı hala vardı tedaviye yanıt verseydi vücudu düşündüm en azından yaş iyice ilerlemeden opu kısmını atlatalım hazırda embriyolarımız dursun gerekirse 1 2 sene sonra bile transfere gideriz dedim başladık ve işler hiç umduğumuz gibi gitmedi tek embriyomuz oluştu 3. Gün donduruldu maddi manevi çok tükendik süreçte..
ben başta olmak üzere babamda eşimde herkes bu ayı bekledik sonra transfer için ama geçen hafta babam birden kötüleşti 1 hafta kadar çok kötüydü altını falan bezledim o haldeydi yani tekerlekli sandalyede götürdük yatışı yapıldı ve doktorlarda zaten son evrede zaten şöyle zaten böyle diyip durdu henüz yeni pet çekimine 2 hafta var ama görüşleri tüm batını kapladığı yönünde. Hastane bahçesinde 3 4 gün önce eşimle transferi erteleyelim diye konuştuk çünkü son günleri gibiydi doktorlarda bizde hastaneden çıkacağına inancımızı kaybetmiştik ama babacığım çok güçlü dün sabah taburcu oldu ve şuan durumu 2 3 hafta öncesi gibi yani yine ayakta ve nispeten bu hastalıkla mücadele eden biri için iyi, dün akşam eşim transferi erteledik zaten dedi hop dedim orda dur babam iyi şuan biz bunu en kötü senaryoyu düşünerek konuştuk bu adamcağız torun torba bekliyor, bizden hevesli delirdinmi sen? Hazır hissetmiyormuş paşam kendisini… hormonu alan ben alttan muayenelerden tik oluşan ben göbeğimde iğne girmemiş alan kalmayan ben bu ay yine 21 gün hap kullanıp metabolizmasını değiştiren ben transfere girecek olan ben kendine dikkat etmek zorunda olan ben tutarsa inşallah 9 ay bulantısı halsizliği kilo alması doğurması derken perişan olacak ben hazır olmayan paşam…
Hala zaten Allah verecekse doğal yoldan verir dedikçe boğazını sıkmamak için zor duruyorum ağzımdan çıkanı dikkatle seçmeye çalışıyorum alınacağı güceneceği birşey olmasın diye ama sağlık sorunu olmadığı halde banane uğraşamam demeyen gene ben ama hazır olmayan o… psikolojisi iyi değilmiş borçları da olmuş tüp bebek vs derken ee şimdi bebek olursa istediği şartlarda nasıl büyütecekmiş… kıt kanaat geçinen bir aile değiliz aslında bu sağlık sorunları üst üste çıkınca biraz dara girmiş olduk ama yani ilerde çocuğa bez mama alamayız yada ne bileyim birşeyi eksik kalır bir tatile götüremeyiz gibi bir durumda da değiliz. Arkadaşlarıyla dışardaydı mesaj attım.. Yeter dedim en sonunda yarın imha etmeleri için hastaneyi arayacağım boşanma dilekçesinde yazacağım bu gece, sabah 9da adliyede buluşalım olmuyorsa olmuyor ben restimi çektim o çekti ama içimde âdet olana kadar konuşur anlaşırız nasılsa vardı ne yalan söyleyeyim 2 3 günümde vardı daha…
Pat diye regl oldum bu akşam hastaneye gitsem yarın anlamsız eğer sonrasında benimle gelmezse doktorada rezil olacağız gitmesem bu ayı kaçıracağım o kadar umutlu ve heyecanlı bekliyordum ki az çok forumda da mesajlaştığım denk geldiğim insanlar bilir bu ay olacak benim bebeğim beni bırakmayacak dediğimi…
O kadar bunaldım o kadar bunaldım ki başıma balyoz yemiş gibiyim bir yanda bu durum bir yanda babam bir yanda yaşım geçiyor malum eğer bu tutmazsa tekrar tedavi için yaşta önemli bir yandan hala çocuk yok diye hakkımda demediğini bırakmayan eş tarafı…
çok güçlüsünüz hayırlı evlatsınız Rabbim merhametinin hürmetine hayırlı evlat nasip eylesin sizlere en doğru olanını yapıyorsunuz babanınzın bir duası yeter size inaşllah babanız dünya gözüyle görecektir torununu ama eşiniz çok yanlış yapıyor bu süreçte sıkıntıda destek olacakken köstek oluyor araya zaman koymakda iyi değil rahminiz hazırsa kendinizi haIr hissediyorsanız başlamalısınız transfere altın embriyonuz sizin zaman kaybetmeyiniz tutar tutmaz tabi Allah’a kalmış inşallah tutar tabi eğerki tutmazsa en azından araya fazla zaman girmeden tekrar opu olursunuz donsurursnz bence yine siz bilirsiniz tabi bende sizin gbi düşünüyorum ama eşinize bir an çok sinirlendim çok yanlış hareketler bunlar onaylaması gerekirdi Rabbim ne demiş sende haraket bende bereket yani birazda bizim elimizde zorlayacağızki istediğimiz konuma yaklaşacağız umarım herşey gönlünüzce olur 
olumlu sonuçlar görürüsnz
umarım herşey güzel olur 
ilk tanıştığımızda baba olamayacağım ama en çok istediğim şey bir kızım olması demişti zamanla sevgiliyken bir gün olacak dedim hep hatta daha sevgiliyken kızımın anası diye kaydetmişti telefonuna daha o zamandan ilerde tedavi oluruz diyorduk ben olmasada olur derken o deli gibi istiyordu ne zamanki hamile kaldım düşük yaptım üstüne birde kimyasal hah dedi adam gerek kalmadı kendiliğinden oluyor.. 2024 mayıstan beride öyle yada böyle kalamadım tekrar zaten şimdi hemen Allah vereceği zamanı bilir verecek diyor yav vermeyecekse ağzımızla kuş tutsak olmaz zaten ama çabada lazım düşüklerin sebebi de opudan sonra ortaya çıktı zaten ite kaka oluşan spermlerde beklenenden çok daha kalitesiz ve DNA hasarlı şu durumda oturup bekleyecek yaşta değiliz
