dikiş tutmayan evlilik..

birumutturyasamak

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
11 Ocak 2016
1.667
1.747
83
37
Eşimin öfke kontrol sorunu vardı. Çok uzun süre ayrı kaldık. Ancak çocuk için son kez denemek istedik. Sonuç her kavgada beni öldürecegini söylüyor. Biktim senden diyor. Şiddet yok ama herseyden suçlu benim. Sonra sinirlendim sinirle cikti agzimdan diyor. Küçük Şeyler yetiyor cildirmasina. Çalışıyorum evi yetistiremiyorum. Kavga edince benimde sesim yükseliyor . Kadın bagirmaz deyip duruyor . Ayrilsam Sizce bebeğim çok etkilenir mi. Ona çok düşkünüm. Babasız kalacak olmasi beni çok yaraliyor.. büyüdüğü zaman herkesin babası olacak ama o eksik kalacak gibi geliyor. Ayrilsam sorumsuz bir adam. 2 arar bidaha aramaz kızını. . Ayrıca arkamda ailem yok. Bunları anneme anlattım sabret diyor.
 
Bebeğinizin mutsuz bir ortamda yaralı bir birey olarak yetişmesindense varsın babasız büyüsün. Çünkü sürekli kavga ve gürültünün hakim olduğu bir yuvada siz de takdir edersiniz ki psikolojik olarak sağlıklı bir birey yetişmez. Ki kendimden örnek vereyim. Biz de böyle bir ailede büyüdük ablamla ve babam daima bağırır asla normal ses tonunu bilmem. Dayak yoktu ama hakaretler vardı. Çocukken haftasonu olsun istemezdim babam evde olacak diye. Aklımız başımıza geldiğinden beri anneme yalvarıyoruz boşan diye. İnsan bir kere geliyor bu dünyaya. Bizde çok yaralar açtı o kavgalar hakaretler.
 
Eşiniz tedaviye yanaşmıyor mu peki? Yani eşim bazen 1 haftalık iş seyahatlerine gidince bile etkileniyor.Babasi dönünce sevinmek yerine ağlıyor onu görünce.Tepkisini belli ediyor.
Özellikle küçük yaştaki bebekler elbette etkilenir.
Ama kavga gürültülü bir evde daha çok etkilenir inanın.Bazen eşimle normal ses düzeyinde tartışacak kızım hemen şaşkınca bakıyor.
Kötü oluyor.Degilki bağırış yapsak psikolojisi zarar görür.
Her ikisi durumdan iyisi ayrılmamız tabi.
Ama keşke tedaviye yanaşsa
 
Boşansanız mesela.
Nasıl olur?
Dikiş tutmayan evliliği burdan biz dikemeyiz.
Kaldı ki seni öldürürüm diyen adamla aynı evde yaşıyorsunuz,can güvenliğiniz bile yok.
Yarın birgün kocam beni dövdü diye konu açmamak için boşanın,hayatınızı kurtarın.
 
Böyle bir evlilik içinde büyüyen çocuk çok mu mutlu olur sanıyorsunuz peki?
"Ah ne güzel, babam var. Sürekli anneme bağırıyor. Ne zaman patlayacağı, bir şeylere kızacağı belli olmuyor. Eve geldiğinde birşeylere bağıracak diye endişeden gerim gerim geriliyorum. Ama olsun babam bizimle" diyeceğini , bunun için size minnet duyacağını mı sanıyorsunuz (bu tarz evlerde yaşayan/büyüyen üyelerin sayısız konusu var burada, bir okuyun derim).
Bazı evliliklerin son bulması çocuklar için yürümesinden daha hayırlıdır. Annesinin sürekli psikolojik (ve belki de fiziksel) şiddete maruz kaldığına tanık olması doğrudan çocuğa yönelik bir şey olmasa bile çocuk için de bir psikolojik şiddettir.
Böyle bir ev ortamında büyümesindense sessiz sakin bir ortamda sadece bir ebeveyn ile büyümesi onun için daha iyi olacaktır, emin olun buna.
 
Eşinizi psikolojik destek almaya ikna etmeye çalışın. Belki kendisi de memnun değildir bu davranışlarından ama nasıl baş edeceğini bilmiyordur. Reddederse bu evliliğin bu şekilde devam edemeyeceğini sakince anlatın kararı ona bırakın.
 
Eşinizi psikolojik destek almaya ikna etmeye çalışın. Belki kendisi de memnun değildir bu davranışlarından ama nasıl baş edeceğini bilmiyordur. Reddederse bu evliliğin bu şekilde devam edemeyeceğini sakince anlatın kararı ona bırakın.
Ne desem suçlu ben. Kendisi sütten çıkma ak kaşık. Çocuk var diye devamedelim dedim. Seni oldurmemi mi bekliyorsun diyor. Ağzını burnunu kiricam diyor. Çocuk için de eve gelmiyor. Düşündüm de böyle bir babaya ihtiyacı yok kızımın. Başka bi ile tayin ister gideriz yepyeni bir hayat kurarız kızımla. Kendim öğretmenim zaten gayet güzel ilgilenirim büyüdüğü zaman da anlatırım. Böyle bir baba ile kavga gürültü ile büyümesin benimle sakin bir hayat yaşasın. O bana bağırıyor ama ben ona bagiramam çünkü kadinim. Bu kafada bir adam.
 
Adam git basimdan demis. Annen sabret der ama bu hayati sen yasiyosun annen degil. Maddi olarak kendine yeteceksen yolunu ayir bencede, yoksa elinde kalirsin bi gun.. anasiz kalacagina cocugun babasiz kalsin. Ki bosaninca babasi olmuyo ya?
 
Sabretmeniz için eşinizin kendini düzeltmeye çabası olması lazım
Evliliginizi kurtarmak istiyor mu diye eşinize sorun
Boşanma taraftarı degilse terapi alma şartı koyun
Siz ve kızından ayrılmak istemiyorsa yapar..
Yaşadıgınız sıkıntıların kaynagı aile mi maddşyat mı hiç bahsetmemişsiniz
 
Ne desem suçlu ben. Kendisi sütten çıkma ak kaşık. Çocuk var diye devamedelim dedim. Seni oldurmemi mi bekliyorsun diyor. Ağzını burnunu kiricam diyor. Çocuk için de eve gelmiyor. Düşündüm de böyle bir babaya ihtiyacı yok kızımın. Başka bi ile tayin ister gideriz yepyeni bir hayat kurarız kızımla. Kendim öğretmenim zaten gayet güzel ilgilenirim büyüdüğü zaman da anlatırım. Böyle bir baba ile kavga gürültü ile büyümesin benimle sakin bir hayat yaşasın. O bana bağırıyor ama ben ona bagiramam çünkü kadinim. Bu kafada bir adam.
Eğer hatasını kabul etmiyorsa çok haklısınız. Ben annesizliği de babasızlığı da yaşadım. Annemle babamın kavgalarıyla da yaşadım. Hepsinin zorlukları var ama bir çocuk için en önemlisi huzur. Annemle yaşadığım ve maddi olarak çok sıkıntı çektiğimiz dönem hepsinden daha huzurluydu. Yani eşinizin düzelme ihtimali yoksa bebeğim babasıyla büyüsün diye kendinize bu eziyeti yapmayın çocuğunuzun kafasında güçsüz bir anne imajı oluşturursunuz. Ama eşinize son kez terapi almasını, çocuğunuz için bunu yapması gerektiğini söyleyin bence, vicdanen daha rahat bir karar verirsiniz.
 
Sabretmeniz için eşinizin kendini düzeltmeye çabası olması lazım
Evliliginizi kurtarmak istiyor mu diye eşinize sorun
Boşanma taraftarı degilse terapi alma şartı koyun
Siz ve kızından ayrılmak istemiyorsa yapar..
Yaşadıgınız sıkıntıların kaynagı aile mi maddşyat mı hiç bahsetmemişsiniz
Sıkıntı eşimin kafasındaki kadın imajı olmamam. Ona göre kadın kibar olmali asla.sesini yükseltemez ama erkek yapabilir. Vs. Çocuğun bakımına yardım etmek istemiyor çok tembel
Kimse onu ellemesin ilismesin hayatı boyunca uyusun hahaha kakaka geçsin hayatı. Kimse ondan bişey beklemesin. Şunu al şuraya KOy desen oflaya poflaya bi hal olur. Bende çalışan bir bayanım
Haliyle yardıma ihtiyacım. Oluyor ama eşim asla yanasmak bir yana birde söylenir durur. Sanko ev hanimiyom yani günün 8 9 saati işteyim ama işte kafası basmiyor. Gece Direkli uyan çocukla. İlgilen benim.hep.
 
Su anlattığınız hikayede ne baba var ne de eș.. Kedi yavrusu besliyorsunuz siz evde. Memurmussunuz zaten , sabit bir geliriniz var, gul gibi de bakarsiniz cocugunuza
Zaten kendisi o şekilde yaşamak istiyor.
Çocuk babayı çok arar mi tek derdim bu. Bakmasina gayet güzel bakarım. Maddiyat olarak ta fazlasiyla yeterim. Ama işte ilerde beni suçlar mi.
 
Psikolojik tedaviye yanaşmıyor mu ?
Boşansanız sizden ayrıldı diye kızından da ayrılmayacak ki.
Sizde çok hassas bir Yapıya sahipsiniz. Bence sizin de terapiye ihtiyacınız var zaten. Eşinizde Belki bazı yönlerinizden bunalıyor Olabilir mi ?
Ikiniz birlikte son kez bir aile terapistine mi gitseniz ?
 
Ne desem suçlu ben. Kendisi sütten çıkma ak kaşık. Çocuk var diye devamedelim dedim. Seni oldurmemi mi bekliyorsun diyor. Ağzını burnunu kiricam diyor. Çocuk için de eve gelmiyor. Düşündüm de böyle bir babaya ihtiyacı yok kızımın. Başka bi ile tayin ister gideriz yepyeni bir hayat kurarız kızımla. Kendim öğretmenim zaten gayet güzel ilgilenirim büyüdüğü zaman da anlatırım. Böyle bir baba ile kavga gürültü ile büyümesin benimle sakin bir hayat yaşasın. O bana bağırıyor ama ben ona bagiramam çünkü kadinim. Bu kafada bir adam.
Zamanında ne güzel kurtulmuşken tekrar musallat etmişsiniz kendinize:110:
 
Eşimin öfke kontrol sorunu vardı. Çok uzun süre ayrı kaldık. Ancak çocuk için son kez denemek istedik. Sonuç her kavgada beni öldürecegini söylüyor. Biktim senden diyor. Şiddet yok ama herseyden suçlu benim. Sonra sinirlendim sinirle cikti agzimdan diyor. Küçük Şeyler yetiyor cildirmasina. Çalışıyorum evi yetistiremiyorum. Kavga edince benimde sesim yükseliyor . Kadın bagirmaz deyip duruyor . Ayrilsam Sizce bebeğim çok etkilenir mi. Ona çok düşkünüm. Babasız kalacak olmasi beni çok yaraliyor.. büyüdüğü zaman herkesin babası olacak ama o eksik kalacak gibi geliyor. Ayrilsam sorumsuz bir adam. 2 arar bidaha aramaz kızını. . Ayrıca arkamda ailem yok. Bunları anneme anlattım sabret diyor.
Nasil siddet yok. Psikolojik siddet var, tehdit var. Siz hala cocugumu dusunuyorum diyorsunuz. Cocugunuzu boyle bir ortamda yetistirmek ona bir anne olarak yapilabilecek en buyuk kotuluk.

Bazi insanlar degismez, hos bazisi degil cogu degismez. Degisecek kadar yanlisini gorecek insan zaten ilimlidir ve bu noktada olmazdi.
 
Back
X