Dilenciyim

Bir dönem sosyal hesaplarım herkese açıktı ve birkaç şöyle tepki almıştım.
"Peri bu hayati sen yaşıyorsun ya"
"Hayat sana güzel valla herşey harika"
"Keşke yerinde olsaydık"
Bu tepkilerden sıkılıp hesaplarımı temizledim ve gizledim sadece birebir gorustuklerim ile takiplesiyorum.
Ha asil mevzu şu,o mesajları aldığım günler eksiksiz söylüyorum tüm tüm gece uyumayıp höykürerek hıçkırarak agladigim sabah kalkıp yuzumu makyajla toparlayıp evden güç bela çıktığım günlerdi.
Herkes beni müthiş mutlu sanıp,seviyosuun bu hayati tepkilerle karşılıyordu.
İşin özüne geliyorum,sosyal medyada herkes mutlu.
Onlara bakarak hayatını kısıtlama mutsuzum yalnızım deme.
 
Yalnız gelip yalnız gittiğimiz dünyada kendimize yalandan hayatlar kurmanın bir manası yok bence. Bir kedi alın hayatınıza eşlik etsin bak nasıl rahatlayacaksın.İnsanların yıllarca sırtına yüklediği yüklerden kurtulacaksın İnan.
 
Özgüvenimi kaybettim hükümsüzdür...
İnsanlardan sevgi dilenir oldum ,keşke eski sevgili arasa keşke şu arasa diyorum...herkes unutt gitti kendi yaşantısına...
Herkesi arayıp sordum dar zamanında yanında oldum,geniş zamanlarda hiç çağrılmadım ama...
Eski dostlar merhaba diyorum cevap bile vermiyor okuyup..belki seni sevmiyor diyeceksiniz,çok severdi geçmişimiz var Ve hiç kavga etmedik öyle huyum hiç olmadı çok şükür..
Evlendi barklandı iş güç diyor bahanelere sığınıyor insanlar...
Ah yalnızlık çok zalimsin..içimi yakıyorsun...
Rehberimde onlarca insan var halbuki..nerede bunlar ,kimler?
Dilenciyim diyorum Ya gerçekten ..sevgi dileniyorum ..insanları arayıp bugün şunu yapalım mı gidelim mi ,sana geleyim mi bana gelsene denekten yoruldum..beni sevmediğini bildiğim adama seversin diyorum..bırakma diyorum ...gitme diyorum.hem de bu kadar yalnızken olmaz....
Neden bu kadar yalnızım..kimseye kötülüğüm de olmadı ki..terkedilmiş gibi hisssediyorum..borç isteyene ben verdim geri bile istemeye utandım.unutulunca olsun dost dedim ..
Ayda yılda illa arayıp sordum .Yolda görünce selam verdim..kurumuş gitmiş vefa dostluk arkadaşlık...
Nerede o lisedeki Üni deki kahkahalar dostluklar...
Ne çabuk unutuldu hersey,
Hepsi instagramda hoş bir aile tablosu oluşturmuş..
Ağlıyorum sıkılıyorum...galiba çok çaresizim..
Eski dostlukları özlüyorum...
Uzaktan bakınca yaşıyor görünüyorum ama içimde hayat belirtisi yok be kk.
Doldum taşıyorum......


Kıyamam sana ;(
 
Bir donem (yaklasik 3 4 yil )bu sekilde hissediyordum.
Simdi gülüyorum o halime.
Seninde ole olacaktir emin ol.
Bana yaz cevap veririm ben : ) seni cok iyi anliyorum.
 
Açıkçası ben de yeni evlendiğim dönemde böyle duygular icindeydim. Gerçekten ağır,çok iyi anlıyorum. Sanki herkes beni hayatından çıkarıp cok mutlu olmuş gibi hissediyordum. Sürekli ben ariyor, ben davet ediyor,ama bir turlu davet edilmiyordum. Ki yedigimiz ictigimiz ayrı gitmeyen arkadaslarimdi bunlar.
Sonra kimseyi sirtimda taşımamaya karar verdim. Arkadaşım varsa bana gönül yükü olmamaliydi, ben aradim o aramadi, ben çağırdım o çağırmadı telaşıyla arkadaşlık olmazdı.
Tamamen herkesi hayatimdan çıkardım. Akrabalar da dahil. Kendime yepyeni arkadaslar edindim. Eskileri de sadece gorursem selam veriyorum. Zaten onlardan kopmamai da sorguluyor degiller. Boyle olduğunu görünce ne kadar dogru bir karar verdigimi anladım.
Eskiyi unutmazsaniz yeniye yer acamazsiniz hayatinizda.
 
Sahte mutluluklar yaşamaktansa onurlu bir yalnızlık yaşamanı tavsiye ederim.
Şimdi diceksin ki sen nerden biliyorsun?
Biliyorum çünkü iki yıl öncesine kadar bende bu durumdaydım.
Sonra insanların gerçek yüzlerini görünce yalnızlık aslında güzel şey dedim.

Yalnız seni hiç bir zaman kandırmaz biliyor musun?
Hiç bir zaman seni hayal kırıklığına uğratmaz. Yalnızlıktan bir beklentinde olmaz, çünkü onunda senden bir beklentisi olmaz.
Herkes gider yalnızlığın kalır.
Yalnızlık başucu kitabındır.
Yalnızlıgını sev. Ona sahip çık. Gün gelir bu yalnızlıgı da mumla ararsın emin ol.

Kendine gerçekten bir tane arkadaş edin. Dost demiyorum cünkü bu devirde dost bulmak zor.
Ve her ne olursa olsun kimseyi elin,kolunmuş gibi sahiplenme.
 
Ben Facebook Instagram kullanmıyorum ve çok mutluyum sonrasında bekar iseniz artık size hayat arkadaşı gerek bence sevgili yani sanırım herkes bir aile kurmuş o yüzden biraz yalnız kalmissiniz ben öyle anladım yada , bence sevgiliniz yoksa görüşüp anlasacaginiz birini bulabilirsiniz :)
 
Özgüvenimi kaybettim hükümsüzdür...
İnsanlardan sevgi dilenir oldum ,keşke eski sevgili arasa keşke şu arasa diyorum...herkes unutt gitti kendi yaşantısına...
Herkesi arayıp sordum dar zamanında yanında oldum,geniş zamanlarda hiç çağrılmadım ama...
Eski dostlar merhaba diyorum cevap bile vermiyor okuyup..belki seni sevmiyor diyeceksiniz,çok severdi geçmişimiz var Ve hiç kavga etmedik öyle huyum hiç olmadı çok şükür..
Evlendi barklandı iş güç diyor bahanelere sığınıyor insanlar...
Ah yalnızlık çok zalimsin..içimi yakıyorsun...
Rehberimde onlarca insan var halbuki..nerede bunlar ,kimler?
Dilenciyim diyorum Ya gerçekten ..sevgi dileniyorum ..insanları arayıp bugün şunu yapalım mı gidelim mi ,sana geleyim mi bana gelsene denekten yoruldum..beni sevmediğini bildiğim adama seversin diyorum..bırakma diyorum ...gitme diyorum.hem de bu kadar yalnızken olmaz....
Neden bu kadar yalnızım..kimseye kötülüğüm de olmadı ki..terkedilmiş gibi hisssediyorum..borç isteyene ben verdim geri bile istemeye utandım.unutulunca olsun dost dedim ..
Ayda yılda illa arayıp sordum .Yolda görünce selam verdim..kurumuş gitmiş vefa dostluk arkadaşlık...
Nerede o lisedeki Üni deki kahkahalar dostluklar...
Ne çabuk unutuldu hersey,
Hepsi instagramda hoş bir aile tablosu oluşturmuş..
Ağlıyorum sıkılıyorum...galiba çok çaresizim..
Eski dostlukları özlüyorum...
Uzaktan bakınca yaşıyor görünüyorum ama içimde hayat belirtisi yok be kk.
Doldum taşıyorum......
boşver kuzum hayat bu. üni bitince herkes bir yere dağılıyor kendine hobiler edin bu sayede yeni arkadaşlıklar edinirsin
 
Back
X