Dış gebelik yüzünden ölüyordum doktor herşeye hazırlıklı olun demiş aileme.Ben birkaç yıl yaşadıklarımı anlatırken hemen ağlamaya başladığım için bu konuyu hiç açmıyordum.Şu an 11 yıl geçti üstünden.2009 mayıs ayında yaşadım 2010 ağustosa kadar korundum.Psikolojim ancak düzeldi.Bıraktım hapı olursa olur olmazsa tüp bebek deneriz napalım dedim.Eşim de çık destekti senden önemli değil olmazsa olmasın çocuk diyordu bana ki çocukları çok sever.Çok şükür rabbim aratmadı kasımda hamile kaldım.Sorunsuz rahat bir hamilelikti 8 ay rahat çalıştım ağrım olmadı kusmadım.Senin mutluluğun önemli önce huzurun önemli.Önce kafa olarak hazır ılman lazım.İyi de olsa kötü de olsa denicem herşeye hazırlıklıyım ben neler kaldırdım diyordum hep.Ve inanır mısın ilk hamileliğimde bir kere bile ya bebeğimi kaybedersem düşüncesi aklıma hiç gelmedi üstelik iki tane öncesinde kaybetmişken.