Günaydın arkadaşlar, şimdi benim sorunum şu size komik ve çocukca gelebilir ama ben lisede 1-2 yıl kendimle çok zıt insanların arasında bulundum biraz dışlandım yalnız kaldım. Sonrasında hep iyi arkadaşlık ilişkilerim oldu ama o zamanlar yaşadığım bu zor dönem bende bazı izler bıraktı malesef bu konularda bazen daha tetikte olabiliyorum. O yüzden sizlere sormak istedim.
Benim bir arkadaşım var iş yerinde tanıştık yıllar evvel ama hep iş dışında da görüştük iyi bi arkadaşım yani neyse zaman sonra benim ofisim daha uzak bi yere taşındı aynı kampüs ama önceki gibi karşılıklı değil ofislerimiz sonra da başka bir arkadaş daha başladı işe onun ofisinde üçümüz takılıyoruz iş yerinde iki yıldır falan iş dışında ikimiz görüşmeye de devam ediyoruz.
Şimdi konuya gelirsek aslında tam dışlanmak denemez buna ama mesela sabahları kahvaltı yapıyoruz üçüncü arkadaşımız geç geliyor bizden 15 dk falan ben siparişimi veriyorum ama diğer arkadaşım onu bekliyor tek yemesin diye e bu durumda ben tek yemiş oluyorum ben görmezden gelinmiş olmuyor muyum? bu hergün yaptığımız koşusturmalı bi kahvaltı yani özellikle birini beklemek gereken bi durum yok yoksa ben de beklerim. Yani ben geç gelsem bekler mi emin değilim. Ya da ben daha uzakta olduğum için bazı şeylerden habersiz kalıyo olabiliyorum öğlenleri yemek yerken benim bilmediğim bi konu hakkında sohbet oluyor hep vs. ben sormadan şöyle oldu diyen yok. Daha çok zaman geçiriyolar bunlar normal ama gerçekten çok fazla oluyor. Ya da hesabı ikisi için bi o bi o ödüyor ben hep kendim ödüyorum. Bir de mesela bizim bu sonradan gelen kızla doğum günlerimiz yakın ve benim doğum günümü onunkiyle birlikte kutladı yakın arkadaşım daha ilk geldiği zamanlardı 5-6 ay olmasına rağmen buna biraz içerledim ama yansıtmadım hiç çünkü dedim ya ben bu konularda hassas olduğum için büyütüyor olabilirim diye düşündüm hep.
Beni sevmediklerini ya da rahatsız olduklarını sanmıyorum ama huzursuz hissediyorum. Sizce bunlar benim kuruntularım mı? bir de kötülük falan yok arkadaşlığım bozulsun istemem ama mesafe mi koymalıyım. Böyle surat asmak gibi şeyler yapmak istemiyorum zaten.
Benim bir arkadaşım var iş yerinde tanıştık yıllar evvel ama hep iş dışında da görüştük iyi bi arkadaşım yani neyse zaman sonra benim ofisim daha uzak bi yere taşındı aynı kampüs ama önceki gibi karşılıklı değil ofislerimiz sonra da başka bir arkadaş daha başladı işe onun ofisinde üçümüz takılıyoruz iş yerinde iki yıldır falan iş dışında ikimiz görüşmeye de devam ediyoruz.
Şimdi konuya gelirsek aslında tam dışlanmak denemez buna ama mesela sabahları kahvaltı yapıyoruz üçüncü arkadaşımız geç geliyor bizden 15 dk falan ben siparişimi veriyorum ama diğer arkadaşım onu bekliyor tek yemesin diye e bu durumda ben tek yemiş oluyorum ben görmezden gelinmiş olmuyor muyum? bu hergün yaptığımız koşusturmalı bi kahvaltı yani özellikle birini beklemek gereken bi durum yok yoksa ben de beklerim. Yani ben geç gelsem bekler mi emin değilim. Ya da ben daha uzakta olduğum için bazı şeylerden habersiz kalıyo olabiliyorum öğlenleri yemek yerken benim bilmediğim bi konu hakkında sohbet oluyor hep vs. ben sormadan şöyle oldu diyen yok. Daha çok zaman geçiriyolar bunlar normal ama gerçekten çok fazla oluyor. Ya da hesabı ikisi için bi o bi o ödüyor ben hep kendim ödüyorum. Bir de mesela bizim bu sonradan gelen kızla doğum günlerimiz yakın ve benim doğum günümü onunkiyle birlikte kutladı yakın arkadaşım daha ilk geldiği zamanlardı 5-6 ay olmasına rağmen buna biraz içerledim ama yansıtmadım hiç çünkü dedim ya ben bu konularda hassas olduğum için büyütüyor olabilirim diye düşündüm hep.
Beni sevmediklerini ya da rahatsız olduklarını sanmıyorum ama huzursuz hissediyorum. Sizce bunlar benim kuruntularım mı? bir de kötülük falan yok arkadaşlığım bozulsun istemem ama mesafe mi koymalıyım. Böyle surat asmak gibi şeyler yapmak istemiyorum zaten.
