- 13 Eylül 2018
- 1.742
- 2.728
- 133
- Konu Sahibi Maariftakvimi
-
- #1
Doğu bölgesi ne kadar doğu bölgesi diye soranlar olmuş. Ben İstanbul'dayım ayrı eve çıkartmıyorlar bekar çıkmaz ailesiyle oturur mantığı. Hoş çıksam ne olacak. Yalnızlık vurur bu sefer de . Seni en iyi ben anlıyorum. Yaşıtız ve aynı durumdayız. Hatta ben bu sebeple depresyona girdim sanırım. Ağlama krizlerim başladı. Geleceğim yokmuş gibi hissediyorum. Bir çevre oluşturamıyorum. Herkes yoluna bakıyor ben dışarda kalıyorum. Çocukluların muhabbeti zatenn ya sarmıyor yandışarda bırakıyorlar beni canım sen bilmezsin diye. Gençlere de ben ayak uyduramıyorum. Onların yaşamak şstediği hevesleri on yıl önce yalayıp tükettim zaten. İş yerinde evlenenleri hayırlayıp uğurlamak hep bana düştü. Çocuklarını hayırlamak bana düştü. Hiç hayırlı olsun mesajı alacak bir olay yaşamadım. Geçer bu günlerde sabır diyorum 33 yıl ne geçti de şimdi ne geçecekGünaydin kızlar uzun zamandır yogunluk nedeniyle giremedim...
Muzdarip oldugum bir derdi paylaşmak için buraya girdim ki sağlık sıkıntıları ailevi problemleri maddi konularla ilgili dertleri okuyunca kendimi derdimi yazmaya utandım ama yinede paylasma istegi yazmaktan geri bırakmadı.Çünkü burada paylaştığım dertler genelde yakınlarımla paylaşabildiğim seyler olmuyor.
33 yaşinda kendi mekleketim olan doğu bölgesinde çakılı kadroyum ailemle yaşıyorum eş durumu dışında başka hiçbir tayin seçenegi yok eş durumu gibi bir muzicemde yok:)
Malum doğu bölgesi olunca genelde herkesin ilk atama yeri oluyor mecburisini bitiren ilk tayinde gidiyor.
Zaten işe yaş olarak geç başladım ben basladığimda bile is yerindeki tüm arkadas oldugum kişiler benden küçüktü onlar bile yavaştan yavaştan gitmeye başladilar velhasılı kelam kendi memleketin olunca herkesin arkasindan su döküp uğurlamak bana düşüyor
Birde söyle bir durum söz konusu ailemle yaşadıgım için evime oyle misafir alma gibi bi sansim pek olmuyor yani kırk yilda bir anca.Allah var ailemin birsey dedigi yok ama babam annem kardeslerim bütün gün evde pandemiden oncede sonrada degisen birsey yok.Haliyle geldiklerinde ne ben ne arkadaslarim rahat etmeyecekleri icin cagiramiyorum kimseyi.
Yeni arkadasliklar edindigimde evine cagiran olursa pek gitmiyorum çünkü belli bir zaman sonra davet etmem gerekecek bunuda yapamayacagim icin maalesef git gide mecburi asosyallik oluşmaya basladı bende.
Bekar çevre hep yaşı benden küçük daha deli dolu biraraya geldiginde eglenmeyi seven kişiler onların yanında kendimi yaşlı biri gibi hissediyorum
Yaşima yakın olanlarda evli barkli cocugu olan kişiler
Oturduklarinda konu hep evden cocuktan eşten ve eş ailesinden oluyor bu seferde orda kendimi görünmez bi varlık gibi hissediyorum.
Ara arada konu neden benim evlenmedigime ve pisman olacagima geliyor orasida ayrı mesele.
Hani diyemiyorum ki ben oturup iki satır muhabbet edecek arkadaşı zor buluyorum kaldı evlenecek kimse...
Git gide daha icime kapanıklaştım işler zaten cok yoğun ama yogun olmasa bile artik odamdan çikasım gelmiyor cünku bulundugum ortamlarda zaten gorunmez varligim...
Eve gelincede kendime ait bi odam bile yok oturup kendimle zaman gecirebileceğim kafa dinleyecegim bir yer bile yok
Uzun lafın kisasi sanırım mutsuzum hemde çok zaman zaman kendimi kafesin icindeki kuş gibi hissediyorum önunde yemegin suyun iki oyunxagin oldumu hersey yeter gibi gorülen o hayvancagizlar gibi
doğu bölgesi diyince ne kadar doğu bölgesi? kendi evine çıkamayacak kadar sıkıntılı bir doğu bölgesi mi?
Neden kendi evinize çıkmıyorsunuz?
Yaş ve bekarlık kısmına kendinizi kaptırmayın bence
İşe başladığımda çalıştığım yerdeki en genç insandım
Ama öyle insanlarla tanıştım ki 50 yaşında çocuklu insanlardan bahsediyorum yeri geldi mi benden daha enerjik daha eğlenceli oluyorlardı
Yaşlıyım, sıkıcıyım vs gibi etiketleri siz kendinize koymuşsunuz yani
Aksi gayet mümkün
Ayrıca çağıramıyorum diye insanlarla görüşmeyi kesmek de yanlış geldi bana
Eve çağıramazsam dışarıda bi yere oturmaya çağırırım yani
Herkes zaten niye çağıramadığınızı bilir ve anlar
Önemli olan aradaki muhabbetin iyi olması
Tek sıkıntı gerçekten odanızın olmaması olmuş
Belki mümkünse yeni bi eve taşınabilirsiniz ailenizi ikna edip
Diğer sorunlarınızı biraz da siz kendi kendinize açmışsınız
Doğu bölgesi ama zaten alışık olduğunuz düzeniniz, aileniz, her şeyiniz orada. Yani sizin için bir başkasına olduğu kadar çok dezavantaj yok.
okumuş ve çalışan bir kadın olduğunuza göre, anlayışlı bir aileniz var.
eger yaşadığınız yerse güvenlik sıkıntısı yoksa kendi düzeninizi kurma isteğinizi ailenize anlatın.
Yaşınız Eger profilde yazan 33 ise, ben arkadaş seçimi konusunda yazdıklarınızın bahane olduğunu düşünüyorum.
Ben de 33 yaşındayım, 25 yaşında arkadaşım da var 45 yaşında da.
paylaşımlarınızın ne olacağı konusunda siz yön verin biraz da.
ayrıca evlerine davet ediliyorsanız gidin.
Siz de dışarıda ağırlayın.
Ailenizle yaşadığınız için evin uygun olmadığını söylemek ayıp degil gunah degil.
Bence biraz kafanızdaki kalıpların dışına çıkmaya bakın, size iyi gelecektir :)
Babamin ayri eve cikmam konusunda hiç sicak bakmayip kabul etmeyecegine eminim ama iste yinedw bi umut ara ara babama soykemeye cesaretim olmasada bazen 3 yila kadar ayri eve cikacam diyorum annemin yaninda bwlki babamin kulagina gider diye.Doğu bölgesi ne kadar doğu bölgesi diye soranlar olmuş. Ben İstanbul'dayım ayrı eve çıkartmıyorlar bekar çıkmaz ailesiyle oturur mantığı. Hoş çıksam ne olacak. Yalnızlık vurur bu sefer de . Seni en iyi ben anlıyorum. Yaşıtız ve aynı durumdayız. Hatta ben bu sebeple depresyona girdim sanırım. Ağlama krizlerim başladı. Geleceğim yokmuş gibi hissediyorum. Bir çevre oluşturamıyorum. Herkes yoluna bakıyor ben dışarda kalıyorum. Çocukluların muhabbeti zatenn ya sarmıyor yandışarda bırakıyorlar beni canım sen bilmezsin diye. Gençlere de ben ayak uyduramıyorum. Onların yaşamak şstediği hevesleri on yıl önce yalayıp tükettim zaten. İş yerinde evlenenleri hayırlayıp uğurlamak hep bana düştü. Çocuklarını hayırlamak bana düştü. Hiç hayırlı olsun mesajı alacak bir olay yaşamadım. Geçer bu günlerde sabır diyorum 33 yıl ne geçti de şimdi ne geçece
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?