merhaba arkadaşlar
kısa bir süredir takip ediyordum.bende sizlerle dertleşmek istedim.hiç kimseye anlatamadığım şeyleri düşünüp strese girmekten kurtulmak istiyorum.
ben 2 senedir evliyim başka bir şehire evlendim. 33 haftalık hamileyim. kv le aynı sokakta oturuyoruz.benim gibi olanlar ne kadar zor bilirler.ama ben başıma gelecekleri bildiğim için ilk andan mesafemi koydum. ilk bir sene çok zor geçti.eşim destek olmasaydı kafayı sıyarabilirdim.benim istemem nişanım düğünüm hiç istediğim gibi olmadı.sebebi beni istemiyorlarmış.sebebi de biz yeni tanıştığımzda annemin ağzını aramışlar birlikte oturulsun diye annem de yapamaz benim kızım demiş.ikide bekar kaynım vardı.ondan sonra bana her fırsatta laf sokmaya başladılar. amaçları birlikte oturalım.bizim her işimizi yapsın yani kölemiz olsun.kv aşırı kıskanç burada bana neler söylediğini anlatsam çok uzun olur. mesafemi koydum ama işte yine de sözleri acı mecbur duyuyorsun.1.5 ay sonra doğum yapacam bir aksilik olmazsa.şimdiden planlar yapıyor.ve beni incitiyor.sanki her şeye o karar verecekmiş gibi eşime dolaylı yoldan strese girersem sütüm kesilir gibilerinden çıtlatıyorum.bu arada ben kaynanama laf söylerken espri vurarak söylüyorum.tabi anlamıyor.annem doğuma gelecek ama 1 haftadan fazla kalamayacak.ben tabiki empati kurup eşimin ailesinin torunlarını görüp sevmesine bi şey diyemem ama bana yardım etmek yerine bana yük olacak biliyorum çünkü çok iyi tanıdım kendisini.lohusa depresyonuna girmemem acaba nasıl bir yol izleyebilirim.aklımda hep bu soruya cvp bulmaya çalışıyorum.
kısa bir süredir takip ediyordum.bende sizlerle dertleşmek istedim.hiç kimseye anlatamadığım şeyleri düşünüp strese girmekten kurtulmak istiyorum.
ben 2 senedir evliyim başka bir şehire evlendim. 33 haftalık hamileyim. kv le aynı sokakta oturuyoruz.benim gibi olanlar ne kadar zor bilirler.ama ben başıma gelecekleri bildiğim için ilk andan mesafemi koydum. ilk bir sene çok zor geçti.eşim destek olmasaydı kafayı sıyarabilirdim.benim istemem nişanım düğünüm hiç istediğim gibi olmadı.sebebi beni istemiyorlarmış.sebebi de biz yeni tanıştığımzda annemin ağzını aramışlar birlikte oturulsun diye annem de yapamaz benim kızım demiş.ikide bekar kaynım vardı.ondan sonra bana her fırsatta laf sokmaya başladılar. amaçları birlikte oturalım.bizim her işimizi yapsın yani kölemiz olsun.kv aşırı kıskanç burada bana neler söylediğini anlatsam çok uzun olur. mesafemi koydum ama işte yine de sözleri acı mecbur duyuyorsun.1.5 ay sonra doğum yapacam bir aksilik olmazsa.şimdiden planlar yapıyor.ve beni incitiyor.sanki her şeye o karar verecekmiş gibi eşime dolaylı yoldan strese girersem sütüm kesilir gibilerinden çıtlatıyorum.bu arada ben kaynanama laf söylerken espri vurarak söylüyorum.tabi anlamıyor.annem doğuma gelecek ama 1 haftadan fazla kalamayacak.ben tabiki empati kurup eşimin ailesinin torunlarını görüp sevmesine bi şey diyemem ama bana yardım etmek yerine bana yük olacak biliyorum çünkü çok iyi tanıdım kendisini.lohusa depresyonuna girmemem acaba nasıl bir yol izleyebilirim.aklımda hep bu soruya cvp bulmaya çalışıyorum.