Merhaba. Ben yaklaşık 7 ay önce doğum yaptım. Doğumdan önce ve sonra yaşadığım sıkıntıları anlatıcam biraz uzun olucak umarım beni rahatlatabilicek birşey yazan olur.
3 sene önce yumurtalığımda kist olduğunu öğrendim. Henüz daha bekardım hatta eşimde hayatımda değildi. O zaman gittiğim doktorum folikül kisti demişti patlamasını bekledik patlamadı. Doğum kontrol hapı kullandıttırdı ve tabiki kist patlamadı.
Ben kisti öğrendikten 4-5 ay sonra çalışmaya karar verdim bir tanıdık vasıtasıyla eğitim amacıyla bir firmaya gittim ve orada benden memnun kalınca işe başlamamı teklif ettiler bende kabul ettim. Ben iş yerime gittikten 2 gün sonrada şimdiki eşim o zamanki iş arkadaşımda denenmek üzere oraya gelmeye başladı. Sonuç olarak ikimizde aynı anda firmada işe başlamış olduk. Biz eşimle sürekli birbirimizle sözlü olarak şakalaşmaya başladık vs derken biz işe başladıktan 9 ay sonra resmen çıkmaya başladık. Çıkmaya başladık ve 10 gün sonra koah hastası olan babam fenalaştı ve yoğun bakıma kaldırıldı. Tabi biz eşimle çıkmaya başladık ama nasıl oldu anlayamadığım bir şekilde bir anda evlilik konuşmaya başladık. Direk flört aşamasını geçtik gibi oldu. Babam yoğun bakımda yatarken eşimle yoğun bakıma girdik ve babamla eşim tanışmış oldular. Babamda boğazından delik açılıp nefes alması sağlandığı için sesi çıkmıyordu konuşurken oda el işaretleriyle yüzükleri burada takalım çikolata dağıtalım demişti. Bende tamam babam yaparız dedim. Çünkü biliyordumki o benden son isteğiydi. Bende amcamlara danıştım salak gibi, onlarda onaylamadı bende dinliyeceğim tuttu ve dinledim. Malesef amcamlarla konuştuktan 3 gün sonra babam malesef 45 gün yoğun bakımda geçirdiği süresini doldurdu ve vefat etti. Bende o zaman babamın kırkı çıktığı gibi nişanlanıcam dedim. Ve 41.gün istemeye geldiler ve söz oldu üç gün sonrada evde aile arasında nişanımızıda yaptık. Nişandan 4 ay sonrada evlendik. Yani toplamda eşimle çıkmaya başladığımız günden tam 7 ay geçmiş oldu.
Kayınvalidemlerin üst katında oturucaktık. Nişandan hemen sonra evin tadilatına başladı eşimin ailesi. Yalnız biz eşimle çıkmaya başladığımızda eşim bana babam düğünlere çok kızıyor gereksiz masraf diyor demişti. Herşeyi iste ama ölçülü iste durumumuz bu falan demişti. Bende alınıcak herşeyi en minimuma indirdim. Herşeyin en ucuzunu aldırdım. Hatta beyaz eşyaların tamamını, yatak odasını halısı perdesi dahil ben ve ailem aldık. Onlara masraf olmasın diye odanın birini boş bıraktım( eşimin tarafı macır onların etrafında kimse boş bir oda bırakmaz oturma odası olarak döşerler o odayı) eve portmanto yaptıttırmadım kendi kızlık gardrobumu getirip boş odaya koydum hem yüklük gibi kullandım hemde portmantoya koyucağım eşyalarımı koymaya kullandım. Ben eşimin bana ilk zamanda söylediği lafın üstüne dediğim gibi herşeyi minimuma indirdim elimden geleni yaptım hiçbirşey istemedim. Ev yapıldı ve macırlarda yapılan herşeyden sonra bütün konu komşu ikidebirde evi görmeye geldiler. Ki ben böyle şeylerden hiç haz etmiyorum. Ve defalarca istemediğimi hem kayınvalideme hem eşime söylediğim halde . Evlendikten sonra hem mevlüt yaparız hemde görmek isteyen buyursun gelsin o zaman ben evdeyken görürler evi dedim ama kimse beni dinlemedi ve evleniceğimiz güne kadar konu komşu herkes defalarca gelip evi gördüler. Kayınvalidem gelene olmaz diyemezmiş. Tabi bu arada evin tadilatı bitti ben bekliyorum temizlik yapılıcak diye ama tabi yapan yok en sonunda ben kendim gelip yapmaya kalktım. Bir geliyorum kayınvalidem kahvaltıydı kahveydi derken saat 11 i geçiriyordu yukarı çıkmamızı. Çıkıyorduk beraber temizlik yapmaya o 1 saat sonra namaza gidiyor sonra öğlen yemeği derken saat 3 olmuş 4 olmuş e o saatten sonra in çık in çık tabi temizlik kalıyordu. Ben koskoca mutfak dolaplarını temizleyene kadar o mutfağın bir camını silemedi. Banyoyu ben yapıcam diyordu banyo dolapları gelmeden silinmesi lazım fayansların diyordum. Tamam ben silicem onları diyordu. Silinmesi lazımdı çünkü ev tamamen kara betondu evde herşey yeni yapıldı hiçbirşey yoktu. Fayansların üzerindede yeni yapıldığı için derz tozu vardı. Ve sonuç olarak banyo dolapları gelditakıldı ama kayınvalidem fayansları temizlemedi. Sonuçta onuda ben yaptım. Aslında bizdede evi erkek tarafı temizler kız tarafı yapmaz temizliği. Ama kayınvalidem sağolsun onuda ben yaptım. Zaten herşeyle ben tek başıma koşturdum. Uygun fiyatlı olsun güzel olsun diye günletce çarşıda dolandım durdum tek başıma. Eşimin izin alması sıkıntı olduğu için oda ypktu. Ben tabi nikaha 2 ay kala işten ayrılmıştım. Kayınvalidem iş varken işi gücü bırakıp 2 saat uzaklıktaki yazlığına gidip kalırdı 1 hafta on gün falan. Böyle ilgisiz kayıtsız bir kadın işte. Biz öyle böyle derken nikahtan evlendik düğün falan yapmadık. Gerçi düğünü bende istememiştim çünkü babam öleli 5 ay olmuştu. Ama ben hiç istemediğim halde mutfak tezgahını bile ucuz olsun diye mermerit yaptıttırdım.
E ben yeni gelinim mahalleyi bilmiyorum kimseyi tanımıyorum bunlar beni bırakıp yazlığa gidiyorlar 1 hafta-2 hafta kimse yok sadece akşamları eşim geldiğinde insan görebiliyorum. Koca gün tek başımayım öldümmü kaldımmı merak eden yok. Birde giderken birşey olursa ararsın diyordu. Birde yeni evlendiğimiz zaman rahim ağzımda yara oluştu dondurma işlemi yapıldı doktor istihrat verdi ağır iş yapmıcaksın dedi. Ama halılar yeniydi evde ve çok toz oluyordu benimde toza karşı alerjim vardı hergün süpürmek istiyordu ama doktor yapmıcaksın diyordu kayınvalidem yok yardım isteyebiliceğim kimse yok. O zamanlar kendi annemlede biraz sorunlar yaşamıştım. Onada gel diyemiyordum. Zaten kistim vardı birde yarada çıkınca biz eşimle çocuk yapmaya karar verdik olmaz gibi düşünüyorduk tedavi falan gerekir yaşımızda 26 zaman katbetmeyelim dedik. Ve ben bu karardan 1 ay sonra hamile kalmıştım. Evleneli 4 ay olmuştu. Tabiki benim kistim olduğu için düşük riskim vardı hepve hamileliğimin başında doktor tekrar istirat verdi iş yapamıyorum yemek zaten yapamıyorum midem bulanıyor ve birde ramazan ayının ilk gününde öğrenmiştik hamile olduğumu kayınvalidem hergün nerdeyse öğlene kadar uyur sonra mukabeleye gidiyordu gelince o bu derken migrenide vardı başı ağrıyınca hastanelik oluyordu o yüzden ya yatarsı yada kendince birşeyler yapardı. Akşam olunca aşağıya iniyorduk yemekleri beraber yiyorduk en başından beri. Bana soruyordu birşeyler yedinmi bugün diye bende yok yiyemedim daha şunu yapayım diye düşünürken bile midem bulanıyor diyordum ertesi gün bir kase çorbayı alıpta getirip al bunu ye aç durma demiyordu. Ben oturup koca gün ağlıyordum havada sıcak evin üstünde çatıda yok sıcak felaket. Ben 2 kg verdim 3 ayda. Baktık olucak gibi değil ben evde tek başımayım durumumda riskli eşimle beraber kendi annemde kalmaya gittik. 2 ay orada kaldık. Ve beklediğimiz sıkıntı oldu tam 3 ayımı doldurdum benim kanamam başladı bir gece hastanede yattım vs. Hem tamamen yatış verdi doktor sadece wcye kalkıcaksın dedi hemde babamın senesi var kayınvalidem beni aradı biz yazlığa gidicez kaynımın nişanlısı ve ailesi mangal yakıcaz sizde gelin dedi. Hemde biliyor yani yatmam gerektiğini her doktora gidişimizde onuda sürükleyerek nerdeyse götürdüm yanımda torunuyla arasında bağı oluşsun diye. O bana 2 saatlik köy yokundan gidilebilicek yere sizde gelin diyor. Dalga geçer gibi. Ben annemde kalırken bizim eve girmiş benim elektrikli süpğrgemi alıp kendi evini süpürmüş falan. Ben tabi bizim evime giriyor diye huzursuz oldum ve annemde 2 ay yatabildim evime döndüm. Kendi annemle teyzem geldi evimi temizlediler. Bu gene aynı şekilde o zamanda ikide birde aşağıya iniyor yemek namaz falan koca gün sadece balkon camını sildi dört tane kapıyı yalap şap sildi o kadar. Tabi ben bu kadar sıkıntıya 4 hafta erken doğum yaptım. Tabi sütüm üç gün gelmedi. Doğum yapalı üç gün olmuştu gece 11de çocuğa mama veriyordu kayınvalidem tabi çocuk aç hızlı hızlı içiyor mamasını kayınvalidemdeki laf şu "iç kızım iç anbesen böyle cork cork süt gelmiyor" oldu. O gece saat 2 de çocuğu emziricem boş memeyi veriyorum süt gelsin diye ve o anda süt gelmeye başladı. Tabi ben artık ilk tanıştığımız andan beri bunun bütün ilgisiz kaygısız umursamaz düşüncesiz hallerinden sonra bu lafıyla patlama noktama geldim. Ve o günden sonra bunun yaptığı herşey batar oldu ve ben bir sene her akşam aşağıda yemek yerken bir anda aşağıya inmeyi kestim kendim yapmaya başladım yemeklerimi yatı kırkım olduğu gibide artık kimse gelmesin ben kendim bakarım çocuğuma yemeğimid yaparım temizliğimide yaparım dedim ve o gün bugündür herşeyimi kendim yapıyorum. Tabi yapamadığımda oluyor çocuktan dolayı. Önceliğim çocuk sonra yemek ve temizlik olarak cebelleşiyorum. Malesef çocukta reflüde çıktı eskiden emzirdiğim gibi yatıramıyordum kucağımda tuttuyordum falan anca iki emzirme arası yarım saat vakit bulabilirsem buluyordum o arada ya yemek yiyebiliyordum ya mutfağı toplayabiliyordum. Bazı günler o arayı bile bulamıyordum çok ağlayan bir kızım var malesef. Tabi ben bu kadar yoğun strese dayanamadım ve sürekli gergin sinirli biri haline geldim. Psikologa gitmeye karar verdim. Sonuç gebelik sonradı değresyon... Mayıstan beri gidiyorum haftada bir ve hala kayınvalidemle kemdi içimde yaşadığım sıkıntıları kafamdan atamıyorum. O söylediği lafı unutamıyorum.
Habu arada biz 3 aylık evliyken kaynıma kız istedik nişanı olucaktı. Nişan alışverişine çıkıldı ve bomba eltime pırlanta bilezik alınmış. Benim eşim durumumuz bu fazla isteme dedi ve biz evlendikten 3 ay sonra eltime pırlanta bilezik alınabiliyor. Tabi ben kendimiçok kötü hissettim. Resmen kendimi kandırılmış gibi hissettim. Birde kayınvalidem sürekli ben nasıl ayırabilirim iki çocuğumu der ayırmam der.
Ben şimdi bunca yaşadığım şeyi nasıl unutucam nasıl üstümden atıcam. Bu durumlar eşimle aramıda bozuyor. Senim yüzünden oldu herşey diyorum. Sen bana durumumuz yok dedin ben hiçbirşey istemedim aldırmadım ama eltime aldılar diyorum neni hiçe saydılar benim üzülmemi umursamadılar diyorum. Sen benim evime girip çıkmasınlar anahtarı al dediğim zaman üzülürler kırılırlar deyip benim üzülmemi kırılmamı umursamadın deyip sürekli taryışıyoruz. Her konunun sonunu ben malesef bu yaşadıklarıma getiriyorum. Lütfen bana yatdım edin. Bir akıl verin. Psikolog konuş dedi konuştum ben sizin bu yaptıklarınıza bu konuştuklarınıza kırıldım üzüldüm dedim kayınvalideme ama hiçbirşey değişmedi. Hala aynı şekilde düşüncesiz umursamaz davranıyorlar. Evde kara fatma çıktı binanın ilaçlanması lazım dediğimde kayınpederim olsun alışırsın diyebiliyor. En son 3 ağustosta dedim bundan sonra benden daha fazlasını beklemeyin bundan sonra canım isterse inerim istemezse inmem çünkü siz ne konuştuğunuzu bilmiyorsun söyleyincede o anlamda demedik diyorsunuz dedim. Oda böyle daha mutlu olucaksanız öyle yapın dedi ağlayarak. Bendd en azından daha az sinir olucsm ben dedim. Onlarda çıkıp yazlıklatına gittiler ve geçen akşam geldiler buraya. Bende dün akşam eşimle çocuğu yolladım görsünler diye 10 dakika götür gel dedim ama fazla durmayın dedim. 10 dakika dolunca eşime mesaj attım gelin yeter diye oda gelince pat diye aldım kucaklarından üzüldüm deyince ben gene başladım. Ben üzülürken nasıl onlara yansıtmadıysan nasıl engel olmadıysan onlara üzüldüğünüde bana belli etmiceksin onlarla ilgili dedim. Tartıştık baya bir. Ben ne yapıcam bir akıl verin. Biraz uzun oldu kusura bakmayın.
3 sene önce yumurtalığımda kist olduğunu öğrendim. Henüz daha bekardım hatta eşimde hayatımda değildi. O zaman gittiğim doktorum folikül kisti demişti patlamasını bekledik patlamadı. Doğum kontrol hapı kullandıttırdı ve tabiki kist patlamadı.
Ben kisti öğrendikten 4-5 ay sonra çalışmaya karar verdim bir tanıdık vasıtasıyla eğitim amacıyla bir firmaya gittim ve orada benden memnun kalınca işe başlamamı teklif ettiler bende kabul ettim. Ben iş yerime gittikten 2 gün sonrada şimdiki eşim o zamanki iş arkadaşımda denenmek üzere oraya gelmeye başladı. Sonuç olarak ikimizde aynı anda firmada işe başlamış olduk. Biz eşimle sürekli birbirimizle sözlü olarak şakalaşmaya başladık vs derken biz işe başladıktan 9 ay sonra resmen çıkmaya başladık. Çıkmaya başladık ve 10 gün sonra koah hastası olan babam fenalaştı ve yoğun bakıma kaldırıldı. Tabi biz eşimle çıkmaya başladık ama nasıl oldu anlayamadığım bir şekilde bir anda evlilik konuşmaya başladık. Direk flört aşamasını geçtik gibi oldu. Babam yoğun bakımda yatarken eşimle yoğun bakıma girdik ve babamla eşim tanışmış oldular. Babamda boğazından delik açılıp nefes alması sağlandığı için sesi çıkmıyordu konuşurken oda el işaretleriyle yüzükleri burada takalım çikolata dağıtalım demişti. Bende tamam babam yaparız dedim. Çünkü biliyordumki o benden son isteğiydi. Bende amcamlara danıştım salak gibi, onlarda onaylamadı bende dinliyeceğim tuttu ve dinledim. Malesef amcamlarla konuştuktan 3 gün sonra babam malesef 45 gün yoğun bakımda geçirdiği süresini doldurdu ve vefat etti. Bende o zaman babamın kırkı çıktığı gibi nişanlanıcam dedim. Ve 41.gün istemeye geldiler ve söz oldu üç gün sonrada evde aile arasında nişanımızıda yaptık. Nişandan 4 ay sonrada evlendik. Yani toplamda eşimle çıkmaya başladığımız günden tam 7 ay geçmiş oldu.
Kayınvalidemlerin üst katında oturucaktık. Nişandan hemen sonra evin tadilatına başladı eşimin ailesi. Yalnız biz eşimle çıkmaya başladığımızda eşim bana babam düğünlere çok kızıyor gereksiz masraf diyor demişti. Herşeyi iste ama ölçülü iste durumumuz bu falan demişti. Bende alınıcak herşeyi en minimuma indirdim. Herşeyin en ucuzunu aldırdım. Hatta beyaz eşyaların tamamını, yatak odasını halısı perdesi dahil ben ve ailem aldık. Onlara masraf olmasın diye odanın birini boş bıraktım( eşimin tarafı macır onların etrafında kimse boş bir oda bırakmaz oturma odası olarak döşerler o odayı) eve portmanto yaptıttırmadım kendi kızlık gardrobumu getirip boş odaya koydum hem yüklük gibi kullandım hemde portmantoya koyucağım eşyalarımı koymaya kullandım. Ben eşimin bana ilk zamanda söylediği lafın üstüne dediğim gibi herşeyi minimuma indirdim elimden geleni yaptım hiçbirşey istemedim. Ev yapıldı ve macırlarda yapılan herşeyden sonra bütün konu komşu ikidebirde evi görmeye geldiler. Ki ben böyle şeylerden hiç haz etmiyorum. Ve defalarca istemediğimi hem kayınvalideme hem eşime söylediğim halde . Evlendikten sonra hem mevlüt yaparız hemde görmek isteyen buyursun gelsin o zaman ben evdeyken görürler evi dedim ama kimse beni dinlemedi ve evleniceğimiz güne kadar konu komşu herkes defalarca gelip evi gördüler. Kayınvalidem gelene olmaz diyemezmiş. Tabi bu arada evin tadilatı bitti ben bekliyorum temizlik yapılıcak diye ama tabi yapan yok en sonunda ben kendim gelip yapmaya kalktım. Bir geliyorum kayınvalidem kahvaltıydı kahveydi derken saat 11 i geçiriyordu yukarı çıkmamızı. Çıkıyorduk beraber temizlik yapmaya o 1 saat sonra namaza gidiyor sonra öğlen yemeği derken saat 3 olmuş 4 olmuş e o saatten sonra in çık in çık tabi temizlik kalıyordu. Ben koskoca mutfak dolaplarını temizleyene kadar o mutfağın bir camını silemedi. Banyoyu ben yapıcam diyordu banyo dolapları gelmeden silinmesi lazım fayansların diyordum. Tamam ben silicem onları diyordu. Silinmesi lazımdı çünkü ev tamamen kara betondu evde herşey yeni yapıldı hiçbirşey yoktu. Fayansların üzerindede yeni yapıldığı için derz tozu vardı. Ve sonuç olarak banyo dolapları gelditakıldı ama kayınvalidem fayansları temizlemedi. Sonuçta onuda ben yaptım. Aslında bizdede evi erkek tarafı temizler kız tarafı yapmaz temizliği. Ama kayınvalidem sağolsun onuda ben yaptım. Zaten herşeyle ben tek başıma koşturdum. Uygun fiyatlı olsun güzel olsun diye günletce çarşıda dolandım durdum tek başıma. Eşimin izin alması sıkıntı olduğu için oda ypktu. Ben tabi nikaha 2 ay kala işten ayrılmıştım. Kayınvalidem iş varken işi gücü bırakıp 2 saat uzaklıktaki yazlığına gidip kalırdı 1 hafta on gün falan. Böyle ilgisiz kayıtsız bir kadın işte. Biz öyle böyle derken nikahtan evlendik düğün falan yapmadık. Gerçi düğünü bende istememiştim çünkü babam öleli 5 ay olmuştu. Ama ben hiç istemediğim halde mutfak tezgahını bile ucuz olsun diye mermerit yaptıttırdım.
E ben yeni gelinim mahalleyi bilmiyorum kimseyi tanımıyorum bunlar beni bırakıp yazlığa gidiyorlar 1 hafta-2 hafta kimse yok sadece akşamları eşim geldiğinde insan görebiliyorum. Koca gün tek başımayım öldümmü kaldımmı merak eden yok. Birde giderken birşey olursa ararsın diyordu. Birde yeni evlendiğimiz zaman rahim ağzımda yara oluştu dondurma işlemi yapıldı doktor istihrat verdi ağır iş yapmıcaksın dedi. Ama halılar yeniydi evde ve çok toz oluyordu benimde toza karşı alerjim vardı hergün süpürmek istiyordu ama doktor yapmıcaksın diyordu kayınvalidem yok yardım isteyebiliceğim kimse yok. O zamanlar kendi annemlede biraz sorunlar yaşamıştım. Onada gel diyemiyordum. Zaten kistim vardı birde yarada çıkınca biz eşimle çocuk yapmaya karar verdik olmaz gibi düşünüyorduk tedavi falan gerekir yaşımızda 26 zaman katbetmeyelim dedik. Ve ben bu karardan 1 ay sonra hamile kalmıştım. Evleneli 4 ay olmuştu. Tabiki benim kistim olduğu için düşük riskim vardı hepve hamileliğimin başında doktor tekrar istirat verdi iş yapamıyorum yemek zaten yapamıyorum midem bulanıyor ve birde ramazan ayının ilk gününde öğrenmiştik hamile olduğumu kayınvalidem hergün nerdeyse öğlene kadar uyur sonra mukabeleye gidiyordu gelince o bu derken migrenide vardı başı ağrıyınca hastanelik oluyordu o yüzden ya yatarsı yada kendince birşeyler yapardı. Akşam olunca aşağıya iniyorduk yemekleri beraber yiyorduk en başından beri. Bana soruyordu birşeyler yedinmi bugün diye bende yok yiyemedim daha şunu yapayım diye düşünürken bile midem bulanıyor diyordum ertesi gün bir kase çorbayı alıpta getirip al bunu ye aç durma demiyordu. Ben oturup koca gün ağlıyordum havada sıcak evin üstünde çatıda yok sıcak felaket. Ben 2 kg verdim 3 ayda. Baktık olucak gibi değil ben evde tek başımayım durumumda riskli eşimle beraber kendi annemde kalmaya gittik. 2 ay orada kaldık. Ve beklediğimiz sıkıntı oldu tam 3 ayımı doldurdum benim kanamam başladı bir gece hastanede yattım vs. Hem tamamen yatış verdi doktor sadece wcye kalkıcaksın dedi hemde babamın senesi var kayınvalidem beni aradı biz yazlığa gidicez kaynımın nişanlısı ve ailesi mangal yakıcaz sizde gelin dedi. Hemde biliyor yani yatmam gerektiğini her doktora gidişimizde onuda sürükleyerek nerdeyse götürdüm yanımda torunuyla arasında bağı oluşsun diye. O bana 2 saatlik köy yokundan gidilebilicek yere sizde gelin diyor. Dalga geçer gibi. Ben annemde kalırken bizim eve girmiş benim elektrikli süpğrgemi alıp kendi evini süpürmüş falan. Ben tabi bizim evime giriyor diye huzursuz oldum ve annemde 2 ay yatabildim evime döndüm. Kendi annemle teyzem geldi evimi temizlediler. Bu gene aynı şekilde o zamanda ikide birde aşağıya iniyor yemek namaz falan koca gün sadece balkon camını sildi dört tane kapıyı yalap şap sildi o kadar. Tabi ben bu kadar sıkıntıya 4 hafta erken doğum yaptım. Tabi sütüm üç gün gelmedi. Doğum yapalı üç gün olmuştu gece 11de çocuğa mama veriyordu kayınvalidem tabi çocuk aç hızlı hızlı içiyor mamasını kayınvalidemdeki laf şu "iç kızım iç anbesen böyle cork cork süt gelmiyor" oldu. O gece saat 2 de çocuğu emziricem boş memeyi veriyorum süt gelsin diye ve o anda süt gelmeye başladı. Tabi ben artık ilk tanıştığımız andan beri bunun bütün ilgisiz kaygısız umursamaz düşüncesiz hallerinden sonra bu lafıyla patlama noktama geldim. Ve o günden sonra bunun yaptığı herşey batar oldu ve ben bir sene her akşam aşağıda yemek yerken bir anda aşağıya inmeyi kestim kendim yapmaya başladım yemeklerimi yatı kırkım olduğu gibide artık kimse gelmesin ben kendim bakarım çocuğuma yemeğimid yaparım temizliğimide yaparım dedim ve o gün bugündür herşeyimi kendim yapıyorum. Tabi yapamadığımda oluyor çocuktan dolayı. Önceliğim çocuk sonra yemek ve temizlik olarak cebelleşiyorum. Malesef çocukta reflüde çıktı eskiden emzirdiğim gibi yatıramıyordum kucağımda tuttuyordum falan anca iki emzirme arası yarım saat vakit bulabilirsem buluyordum o arada ya yemek yiyebiliyordum ya mutfağı toplayabiliyordum. Bazı günler o arayı bile bulamıyordum çok ağlayan bir kızım var malesef. Tabi ben bu kadar yoğun strese dayanamadım ve sürekli gergin sinirli biri haline geldim. Psikologa gitmeye karar verdim. Sonuç gebelik sonradı değresyon... Mayıstan beri gidiyorum haftada bir ve hala kayınvalidemle kemdi içimde yaşadığım sıkıntıları kafamdan atamıyorum. O söylediği lafı unutamıyorum.
Habu arada biz 3 aylık evliyken kaynıma kız istedik nişanı olucaktı. Nişan alışverişine çıkıldı ve bomba eltime pırlanta bilezik alınmış. Benim eşim durumumuz bu fazla isteme dedi ve biz evlendikten 3 ay sonra eltime pırlanta bilezik alınabiliyor. Tabi ben kendimiçok kötü hissettim. Resmen kendimi kandırılmış gibi hissettim. Birde kayınvalidem sürekli ben nasıl ayırabilirim iki çocuğumu der ayırmam der.
Ben şimdi bunca yaşadığım şeyi nasıl unutucam nasıl üstümden atıcam. Bu durumlar eşimle aramıda bozuyor. Senim yüzünden oldu herşey diyorum. Sen bana durumumuz yok dedin ben hiçbirşey istemedim aldırmadım ama eltime aldılar diyorum neni hiçe saydılar benim üzülmemi umursamadılar diyorum. Sen benim evime girip çıkmasınlar anahtarı al dediğim zaman üzülürler kırılırlar deyip benim üzülmemi kırılmamı umursamadın deyip sürekli taryışıyoruz. Her konunun sonunu ben malesef bu yaşadıklarıma getiriyorum. Lütfen bana yatdım edin. Bir akıl verin. Psikolog konuş dedi konuştum ben sizin bu yaptıklarınıza bu konuştuklarınıza kırıldım üzüldüm dedim kayınvalideme ama hiçbirşey değişmedi. Hala aynı şekilde düşüncesiz umursamaz davranıyorlar. Evde kara fatma çıktı binanın ilaçlanması lazım dediğimde kayınpederim olsun alışırsın diyebiliyor. En son 3 ağustosta dedim bundan sonra benden daha fazlasını beklemeyin bundan sonra canım isterse inerim istemezse inmem çünkü siz ne konuştuğunuzu bilmiyorsun söyleyincede o anlamda demedik diyorsunuz dedim. Oda böyle daha mutlu olucaksanız öyle yapın dedi ağlayarak. Bendd en azından daha az sinir olucsm ben dedim. Onlarda çıkıp yazlıklatına gittiler ve geçen akşam geldiler buraya. Bende dün akşam eşimle çocuğu yolladım görsünler diye 10 dakika götür gel dedim ama fazla durmayın dedim. 10 dakika dolunca eşime mesaj attım gelin yeter diye oda gelince pat diye aldım kucaklarından üzüldüm deyince ben gene başladım. Ben üzülürken nasıl onlara yansıtmadıysan nasıl engel olmadıysan onlara üzüldüğünüde bana belli etmiceksin onlarla ilgili dedim. Tartıştık baya bir. Ben ne yapıcam bir akıl verin. Biraz uzun oldu kusura bakmayın.
