• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Doğum sonrası düzelemeyen cinsel hayat

Anvera

Üye
Anneler Kulübü
Kayıtlı Üye
11 Şubat 2025
126
305
18
Böyle bir konu açacağım hiç aklıma gelmezdi ama insanın aklına gelmeyen başına geliyormuş. 5 yılımız bitti güzel bi evliliğimiz var. 10 aylık bir oğlumuz var. İlk 3.5 sene çocuk düşünmedik, benim kariyerim bebek bakımına ve o an için izne uygun değildi. Gezmeyi tozmayı, birbirimizle vakit geçirmeyi tercih ettik. Çok güzeldi. Cinsel olarak da çok uyumluyduk. Daha sonra çocuk düşünmeye başladık biraz denedik olmadı takvimler falan derken cinselliğin tadı kaçtı, göreve dönüştü. En son tüp bebek tedavisi zaten bilenler bilir cinsellik akla gelmiyor bile o stresle. Çok şükür hamilelik oldu bu sefer servikal kısalıktan dolayı yasak. Doğum oldu ria takıldı bebek 2 aylık olduğunda serbest oldu. O ara ben emzirme hormonları sanırım aramıyordum eşim de çok istekli değildi farketmiyordum. Ama tüm bu süreçler boyunca esimle aramız çok iyi. Bebeğin bakımında en az benim kadar aktif, ev işlerinde aktif bana güler yüzlü. Ama cinsellik haftada bir 10 gunde 15 gunde bir. Bebek 5 6 aylık olunca ben artık eksikliği hissetmeye başladım. Bir kaç kere erken boşalma yaşamıştı önceden hic böyle bisey yoktu o nedenle performans anksiyetem oluyor dedi terapi almaya başladık. Terapist de bazı ödevler verdi geçici bir durum toparlayacağınızı düşünüyorum dedi. Arada sehir değişikliği taşınma mecburi bi ayrı kalma sürecimiz ve ortam değişikliği daha oldu yine başa döndük. Ben artık 15 gün oldu diye dün hıçkıra hıçkıra ağladım. Kendimi kadın gibi hissetmiyorum, 20 kilo fazlam var arzulanmiyorum. Tek gündemin bebek sadece anne baba olduk, eş rolumuzu kaybediyoruz diye bir öfke nöbeti geçirdim. Eşim sakin ve uyumlu tamam doktora da gidelim bizim çözemeyeceğimiz bisey değil ben seni seviyorum diyor ama ben öyle hissetmiyorum kendimi çok değersiz, begenilmeyen, arzulanmayan bir kadın gibi hissediyorum öfkem geçmiyor.
 
Böyle bir konu açacağım hiç aklıma gelmezdi ama insanın aklına gelmeyen başına geliyormuş. 5 yılımız bitti güzel bi evliliğimiz var. 10 aylık bir oğlumuz var. İlk 3.5 sene çocuk düşünmedik, benim kariyerim bebek bakımına ve o an için izne uygun değildi. Gezmeyi tozmayı, birbirimizle vakit geçirmeyi tercih ettik. Çok güzeldi. Cinsel olarak da çok uyumluyduk. Daha sonra çocuk düşünmeye başladık biraz denedik olmadı takvimler falan derken cinselliğin tadı kaçtı, göreve dönüştü. En son tüp bebek tedavisi zaten bilenler bilir cinsellik akla gelmiyor bile o stresle. Çok şükür hamilelik oldu bu sefer servikal kısalıktan dolayı yasak. Doğum oldu ria takıldı bebek 2 aylık olduğunda serbest oldu. O ara ben emzirme hormonları sanırım aramıyordum eşim de çok istekli değildi farketmiyordum. Ama tüm bu süreçler boyunca esimle aramız çok iyi. Bebeğin bakımında en az benim kadar aktif, ev işlerinde aktif bana güler yüzlü. Ama cinsellik haftada bir 10 gunde 15 gunde bir. Bebek 5 6 aylık olunca ben artık eksikliği hissetmeye başladım. Bir kaç kere erken boşalma yaşamıştı önceden hic böyle bisey yoktu o nedenle performans anksiyetem oluyor dedi terapi almaya başladık. Terapist de bazı ödevler verdi geçici bir durum toparlayacağınızı düşünüyorum dedi. Arada sehir değişikliği taşınma mecburi bi ayrı kalma sürecimiz ve ortam değişikliği daha oldu yine başa döndük. Ben artık 15 gün oldu diye dün hıçkıra hıçkıra ağladım. Kendimi kadın gibi hissetmiyorum, 20 kilo fazlam var arzulanmiyorum. Tek gündemin bebek sadece anne baba olduk, eş rolumuzu kaybediyoruz diye bir öfke nöbeti geçirdim. Eşim sakin ve uyumlu tamam doktora da gidelim bizim çözemeyeceğimiz bisey değil ben seni seviyorum diyor ama ben öyle hissetmiyorum kendimi çok değersiz, begenilmeyen, arzulanmayan bir kadın gibi hissediyorum öfkem geçmiyor.
bi ara inanır mısın eşimle bizde hafta da 1 ilişki yaşıyorduk ama bana yaklaştıkça bende kendimi sadece benimle birlikte olmak istediği zaman bana ilgi gösterdiğini düşünmeye başlamıştım ve bu durum u konuştum düşünsene sadece ilişki istediği için sana ilgi gösteriyor konuştum eşimle bana öyle geliyormuş bunu biz evlenmeden önce de konuşmuşuz sonra biriyle konuştuğunu gördüm felan derken ben 2. Ye hamileyim simdilik bir sorunumuz yok aşkım erkekler hep böyle neyinden bilmiyorum ben eşim i düzeltmedim kendim değişmeye karar verdim seni çok iyi anlıyorum
 
Benimde 11 aylık bebeğim var canım, aşağı yukarı bu durumdayız. Benim bebeğim gece 12 1 e kadar ayakta. Uyutuyoruz 1 saat sonra tekrar uyanıyor. Öyle olunca bizde hem yorgun hemde uykusuz oluyoruz. Aklıma bile gelmiyor çoğu zaman. Kiloyla, bakımla hiç alakası yok yani. Bebekli hayat böyle biraz. İlk bebeğimdede aynı şeyleri yaşadık, sonra normale döndü. Canını sıkma boşuna.
 
Bizde de roller değişik asla içimden gelmiyor
Böyle konular okudukça kendimi sorguluyorum
Ömür boyu yapmasak aklıma gelmez
Akşam çocukları yatırıp, eşimle gözgöze gelmeye korkuyorum isteyecek diye 😄
Allah seni kız bilmiyorum bende isterdim herhalde neden istemeyeyim 😅
 
Biikte bozmussunuz evliliğin temeli bu o esnada salgılanan hormonlar beraberlik eş olma duygusunu sağlayan bunun bitişi zamanla ilişkiyi bitirir uzun vadede artık istenmedigini yada çekici bulunmadığını düşünen insan farklı şeyler yapabilir anne baba olmak yetmez eşiniz ılımlı geldi bana birlikte aşabilirsiniz diye düşünüyorum
 
Panik yapmak için biraz erken değil mi? Bebek daha 10 aylık lohusalığı çıksan ortalama 8 aylık süreç, cinsellik tam kesilmemiş süreler uzamış eşinde ılımlı. Bence zamanla eski forma dönersiniz, kiloyla kadınlıkla ilgisi yok bunun. Terapiye devam edin, bebek büyüdükce uyku süresi vs uzadıkca düzelir. Bazen erkeklerde bazende kadınlarda bebek sonrası bu durum oluyormuş mesela bebeği yatırdın 2 saate kalkacak yada tam o an ağlayacak bunu düşünmek kaygı sebebi oluyormuş. Eşinle bu durumu konuştun mu? Erkeklerin performansı etkiler böyle şeyler, sürede uzuyosa erken gelmesi ondandır.
 
Panik yapmak için biraz erken değil mi? Bebek daha 10 aylık lohusalığı çıksan ortalama 8 aylık süreç, cinsellik tam kesilmemiş süreler uzamış eşinde ılımlı. Bence zamanla eski forma dönersiniz, kiloyla kadınlıkla ilgisi yok bunun. Terapiye devam edin, bebek büyüdükce uyku süresi vs uzadıkca düzelir. Bazen erkeklerde bazende kadınlarda bebek sonrası bu durum oluyormuş mesela bebeği yatırdın 2 saate kalkacak yada tam o an ağlayacak bunu düşünmek kaygı sebebi oluyormuş. Eşinle bu durumu konuştun mu? Erkeklerin performansı etkiler böyle şeyler, sürede uzuyosa erken gelmesi ondandır.
Konuştum evet olabilir bebege karşı çok hassas aklı onda kameradan izliyoruz yine de tedirgin oluyor. Ben de istiyorum gerçekten seni çok seviyorum hala cok beğeniyorum diyor ama işte bir kaç kere de erken bosalma olunca biraz stres yarattı onda da tekrarlar diye de kaçıyor bence. Psikologla ayrı da görüşüyorlar bu durumu. Destegimiz yok benim uykum çok ağır bir de gündüz yorulunca gece genellikle o kalkıyor bebege emmek isterse bana veriyor. Belki yorgunluktan da oluyordur bilemiyorum ama ben artık eski ben değilim kendi vücudumu da beğenmediğim icin hepsi ust uste geldi çok etkilendim.
 
Böyle bir konu açacağım hiç aklıma gelmezdi ama insanın aklına gelmeyen başına geliyormuş. 5 yılımız bitti güzel bi evliliğimiz var. 10 aylık bir oğlumuz var. İlk 3.5 sene çocuk düşünmedik, benim kariyerim bebek bakımına ve o an için izne uygun değildi. Gezmeyi tozmayı, birbirimizle vakit geçirmeyi tercih ettik. Çok güzeldi. Cinsel olarak da çok uyumluyduk. Daha sonra çocuk düşünmeye başladık biraz denedik olmadı takvimler falan derken cinselliğin tadı kaçtı, göreve dönüştü. En son tüp bebek tedavisi zaten bilenler bilir cinsellik akla gelmiyor bile o stresle. Çok şükür hamilelik oldu bu sefer servikal kısalıktan dolayı yasak. Doğum oldu ria takıldı bebek 2 aylık olduğunda serbest oldu. O ara ben emzirme hormonları sanırım aramıyordum eşim de çok istekli değildi farketmiyordum. Ama tüm bu süreçler boyunca esimle aramız çok iyi. Bebeğin bakımında en az benim kadar aktif, ev işlerinde aktif bana güler yüzlü. Ama cinsellik haftada bir 10 gunde 15 gunde bir. Bebek 5 6 aylık olunca ben artık eksikliği hissetmeye başladım. Bir kaç kere erken boşalma yaşamıştı önceden hic böyle bisey yoktu o nedenle performans anksiyetem oluyor dedi terapi almaya başladık. Terapist de bazı ödevler verdi geçici bir durum toparlayacağınızı düşünüyorum dedi. Arada sehir değişikliği taşınma mecburi bi ayrı kalma sürecimiz ve ortam değişikliği daha oldu yine başa döndük. Ben artık 15 gün oldu diye dün hıçkıra hıçkıra ağladım. Kendimi kadın gibi hissetmiyorum, 20 kilo fazlam var arzulanmiyorum. Tek gündemin bebek sadece anne baba olduk, eş rolumuzu kaybediyoruz diye bir öfke nöbeti geçirdim. Eşim sakin ve uyumlu tamam doktora da gidelim bizim çözemeyeceğimiz bisey değil ben seni seviyorum diyor ama ben öyle hissetmiyorum kendimi çok değersiz, begenilmeyen, arzulanmayan bir kadın gibi hissediyorum öfkem geçmiyor.
Sıkma canını. Ben 9 ay korkudan ilişkiye girmeedim. 9 ay kendisi büyük ihtimal Manuel idare etti🤣🤣 sonra da zaten çocuk bizim pertimizi çıkardı. Yorgunluk derken şıp şak oluyor. Senden daha kötüleri var. 😁😁 ama kardes, anneye çocuğu bırakıp bir kaç güzel romantik dakikalar gecirebilrisinjz
 
Sıkma canını. Ben 9 ay korkudan ilişkiye girmeedim. 9 ay kendisi büyük ihtimal Manuel idare etti🤣🤣 sonra da zaten çocuk bizim pertimizi çıkardı. Yorgunluk derken şıp şak oluyor. Senden daha kötüleri var. 😁😁 ama kardes, anneye çocuğu bırakıp bir kaç güzel romantik dakikalar gecirebilrisinjz
Yaşadığımız şehirde ailelerimiz yok maalesef ama geldiklerinde yapmalıyız mutlaka.
 
Konuştum evet olabilir bebege karşı çok hassas aklı onda kameradan izliyoruz yine de tedirgin oluyor. Ben de istiyorum gerçekten seni çok seviyorum hala cok beğeniyorum diyor ama işte bir kaç kere de erken bosalma olunca biraz stres yarattı onda da tekrarlar diye de kaçıyor bence. Psikologla ayrı da görüşüyorlar bu durumu. Destegimiz yok benim uykum çok ağır bir de gündüz yorulunca gece genellikle o kalkıyor bebege emmek isterse bana veriyor. Belki yorgunluktan da oluyordur bilemiyorum ama ben artık eski ben değilim kendi vücudumu da beğenmediğim icin hepsi ust uste geldi çok etkilendim.
Yorgunluk, stres ve özellikle kaygı etkiler. Süre uzayınca erken gelme durumuda normal bence açık iletişim kurun. Geçici bir dönem bence boşuna yıpratmayın ilişkinizi
 
Ayni şeyleri yaşıyoruz.. tüp bebek sureci ilişki zaten yasak.. uzun bir süre olmadı.. sonra hamilelik ikimizde korktuk istemedik ve yapmadık sonra lohusalik.. ayda 1 2 anca olmaya başladı ki canım cok acıyordu.. sonra bebek 8 aylik oldu.. hopp supriz ben gene hamileyim.. gene kestik ilişki yaşamadık.. şimdi ikinci bebeğim 7 aylik bende +23 kilo var üst üste doğum göbek çatlak kaşlarımı aldırmayali 3 ay olacak..

Geçici inşallah diye düşünüyorum.. sevgimiz baki konuşmalarımız güzel ailemiz güzel ama sex ilişkinin herseyi... bende korkuyorum bazen ama duzelecegini umuyorum
 
Böyle bir konu açacağım hiç aklıma gelmezdi ama insanın aklına gelmeyen başına geliyormuş. 5 yılımız bitti güzel bi evliliğimiz var. 10 aylık bir oğlumuz var. İlk 3.5 sene çocuk düşünmedik, benim kariyerim bebek bakımına ve o an için izne uygun değildi. Gezmeyi tozmayı, birbirimizle vakit geçirmeyi tercih ettik. Çok güzeldi. Cinsel olarak da çok uyumluyduk. Daha sonra çocuk düşünmeye başladık biraz denedik olmadı takvimler falan derken cinselliğin tadı kaçtı, göreve dönüştü. En son tüp bebek tedavisi zaten bilenler bilir cinsellik akla gelmiyor bile o stresle. Çok şükür hamilelik oldu bu sefer servikal kısalıktan dolayı yasak. Doğum oldu ria takıldı bebek 2 aylık olduğunda serbest oldu. O ara ben emzirme hormonları sanırım aramıyordum eşim de çok istekli değildi farketmiyordum. Ama tüm bu süreçler boyunca esimle aramız çok iyi. Bebeğin bakımında en az benim kadar aktif, ev işlerinde aktif bana güler yüzlü. Ama cinsellik haftada bir 10 gunde 15 gunde bir. Bebek 5 6 aylık olunca ben artık eksikliği hissetmeye başladım. Bir kaç kere erken boşalma yaşamıştı önceden hic böyle bisey yoktu o nedenle performans anksiyetem oluyor dedi terapi almaya başladık. Terapist de bazı ödevler verdi geçici bir durum toparlayacağınızı düşünüyorum dedi. Arada sehir değişikliği taşınma mecburi bi ayrı kalma sürecimiz ve ortam değişikliği daha oldu yine başa döndük. Ben artık 15 gün oldu diye dün hıçkıra hıçkıra ağladım. Kendimi kadın gibi hissetmiyorum, 20 kilo fazlam var arzulanmiyorum. Tek gündemin bebek sadece anne baba olduk, eş rolumuzu kaybediyoruz diye bir öfke nöbeti geçirdim. Eşim sakin ve uyumlu tamam doktora da gidelim bizim çözemeyeceğimiz bisey değil ben seni seviyorum diyor ama ben öyle hissetmiyorum kendimi çok değersiz, begenilmeyen, arzulanmayan bir kadın gibi hissediyorum öfkem geçmiyor.
Anladığım kadarıyla hamileliğiniz zor geçmiş olabilir terapiste gitmek en iyi yöntemlerden biri herseyi akışına bırakın 20 kilo fazlalık verilir arzulanmıyorum diyorsunuz ama bence yanlış düşünüyorsunuz doğumdan sonra vücudunuzu beğenmemeniz gayet normal aslında çoğu kadın ilk hamilelikten sonra kendini beğenmeyebiliyor
 
Bizde de roller değişik asla içimden gelmiyor
Böyle konular okudukça kendimi sorguluyorum
Ömür boyu yapmasak aklıma gelmez
Akşam çocukları yatırıp, eşimle gözgöze gelmeye korkuyorum isteyecek diye 😄
Eee niye evlendiniz?
 
Ayni şeyleri yaşıyoruz.. tüp bebek sureci ilişki zaten yasak.. uzun bir süre olmadı.. sonra hamilelik ikimizde korktuk istemedik ve yapmadık sonra lohusalik.. ayda 1 2 anca olmaya başladı ki canım cok acıyordu.. sonra bebek 8 aylik oldu.. hopp supriz ben gene hamileyim.. gene kestik ilişki yaşamadık.. şimdi ikinci bebeğim 7 aylik bende +23 kilo var üst üste doğum göbek çatlak kaşlarımı aldırmayali 3 ay olacak..

Geçici inşallah diye düşünüyorum.. sevgimiz baki konuşmalarımız güzel ailemiz güzel ama sex ilişkinin herseyi... bende korkuyorum bazen ama duzelecegini umuyorum
Bence de siz çok yapmayın.bu üreme performansıyla 6,7 çocuğa çıkarsınız siz 😁
 
Back
X