Doğum sonrası

efuulimm

Dualarla gel bebeğim
Kayıtlı Üye
18 Ocak 2019
1.923
3.382
26
Uzun zamandır konu açıp fikir almıyordum. Çıldırmak üzereyim tavsiyelerinize ihtiyacım var. 5 sene boyunca bebeğimiz olmadı sayısız tedavi gördük, çok acılar çektim çok şey yaşadım. 3.tup bebek denemesiyle yavruma kavuştum doğum yapalı 1 hafta oldu. Bu zamana kadar en ufak tatsızlıklari olmayan aşırı iyi anlaşan aileler sanki bugünü bekler gibi ben 3 günlük lohusayken tartıştılar. Ortada hiçbir sebep yok benim ablam da görümcem de biraz ters insanlar. Hastanede 2 si yanımda kaldılar sorun yoktu. Ertesi gün görümcem benim terligim olduğunu bilmeden terligimi giymiş ablam misafirlerin yanında "hiç terlik kalmamış gibi efulimin terligini mi giydin" dedi o da biraz bozulup bilmiyordum ben diyip verdi bana. Ertesi gün gündüz geldiler ikisi de bu sefer önümde sehpa vardı. Ablam yine durmadı "ne bakıp duruyon alsana kızın önünden sehpayi" dedi o yine sustu. Kendileri kurup kendileri topluyor yenilip icileni. Akşam üstü annem ben gideyim bugun sen kalırsın dedi ablama. Görümcem de otursana abla biz yemek yapıp geldik yemeği yedikten sonra gideriz hepimiz dedi. Ablam"hergun burda yemek yenmez bizde öyle bişey yok" dedi. Görümcem de hayırdır bizi mi kovuyon kendi evin gibi dedi. Ablam bı anda bağırmaya başladı haddini bil de konuş benimle ben senin anan baban değilim seni simartmislar ben çekemem seni falan dedi. Kaynvaldeme döndü parmağını sallayarak teyze bundan sonra senin kızın ben burdayken buraya gelmeyecek dedi. Ablam sınırlı die ablamı gönderdiler. Görümcem kaynvaldeme yürü anne kovulduk biz de gidiyoruz dedi oturun dememe rağmen yo gidecegiz dediler tamam hepiniz kalkın gidin o zaman dedim. Gittikten sonra eşim gelip eve "kim kovdu benim annemle ablamı bu evden" dedi sus olayı dinlemeden bide sen başlama dedim. Anlattıktan sonra ben kimseyi istemiyorum dedim anne sen de git istemiyorum dedim eşim de aynen anne biz bize yeteriz hadi kovmus gibi olmasın da sen de git dedi. O sırada kayinpederim aradı burnundan soluya soluya küfür ettiği anlaşıldı ama eşim kıstı hemen telefonun sesini ne dediği duyulmadi. Annem gittikten sonra kaynvaldem geldi yalnız kaldım die. Misafir gelecekti haber geldi kaynpederim de geldi onun için. Babam aradı ben seni sonra araym misafir geliyo dedim ama yarım saat sonra çıkıp geldiler arayı bulmak için. Misafir gelip gittikten sonra herkes bı odaya toplandı ben sorun olacağını bildiğimden çocuğumu da alıp odama geçtim emzircem diyerek. İçerden gelen bütün bagrismali sesleri duydum. Kaynvaldem anneme "sizde böyle bı gelenek görenek yok siz hastaneden kızınız çıkınca eve koyup gidiyorsunuz sanırım ama bizim ilk torunumuz yemeğimizi de yaptık geldik . Biz normalde ayda yılda bi geliyoruz zaten efulime. Torun hevesiyle geleceğimiz 3-4 gün sonra zaten gelmeyecektik kızınızın bana parmak sallaması çok yanlış ben de ona bişey derdim ama bu evde benim gelinimin oğlumun hatri var sizde gelenek görenek yok zaten benim eşim gelince adam yere oturdu kızınız yer bile vermedi büyüğü olarak siz simartmissiniz kızınızı bizim kızınız gelene kadar sizle bı sorunumuz olmadı kızınız ortalığı karıştırdı "dedi. Annem de tamam biz görgüsüzuz hadi yürü gidiyoruz dedi babama. Çıkıp gittiler. Ben ağlıyordum odada kucağımda çocuk. Kayinvaldem geldi yanıma agladigimi görünce annemi cagirttirdi iyi değilim die. Annem gelince anneme sarıldı özür dilerim ben senin için üzülme tamam barıştık dedi. Bitti mi yani bu muydu 5 sene bugünü mu beklediniz benim ne suçum var diye ağlamaya başladım sonra tansiyonum biranda yükselmiş sinir krizi geçirip bayılmışım. Eşim de evi yıkıp devirmiş ben öyle oldum die. Kendimize gelince beşiği al bunlara yatak yorgan ver biz odamıza gidelim dedim. Yanımıza geldiler . Kaynvaldem tamam büyükler de hata yapar olmasaydı ama oldu biz 60 yaşındayız ama senin kadar aklımız yok demek ki ne desen haklısın affet dedi. Tamam gidin dedim ama o günden sonra soguklugum geçmedi 2 ablaya da söyleyin bu eve gelmesinler dedik. Sonra annem bana kaynvalden " bu bekarken de mi böyleydi sinir krizi geçirip bayıldı dedi sana hastalıklı demeye çalıştı ben senin yerinde olsam mesafe koyarım bunlar çok kötü insanlarmış sen iyi oldugun için iyilermiş dedi" iyice kin geldi kaynvaldeme karşi. Soğuk soğuk konuştum cevap vermedim tersledim ikisini de sürekli çünkü hiç içimden gelmiyor. 2 gün daha durdular gece durmaniza gerek yok artk hallediyorum herşeyi dedim ve 3 gündür yalnızım. Ne arayan var ne gelip giden. Temizligimi yemeğimi yapıyorum şuan çok şükür. Bide onlara tavır yaptım görmezden geldim istemedim diye onların bana tavır koyması aramamalari, lohusalık sıkıntısı gerçekten beni çok üzüyor. Bebegim sarılık oldu sütüm yeterli gelmiyor onun da ayrı sıkıntısı.. Ne yapacağım bilmiyorum
 
Ablanız karıştırmış ortalığı valla hiÇ Yoktan Yere. Aklı başında halim selim insanlarla görüşün yardım için. Size yazık valla. Hatta eşinizle birlik olun kimseyi çağırmayın yardıma. Hani derler ya nerde çokluk orda b.kluk. Siz yavrunuzla özleminizi giderin.
 
Kusura bakmayın ama kavganın fitilini ablanız ateşlemiş.
Ben kv ve görümcede büyük kusurlar bulamadım kim bu kadar tahrik edilirse bir yerden sonra patlardı zaten.
Eşinizin ailesine yaptığınız tavır ve surata bişey diyeme lohusa psikolojisidir ama aynı tavırı ablanıza da yapmıyorsanız siz de objektif olamamışsınız demektir.

Yine de çok üstüne gidip büyütmemek lazım, özür de dilemişler madem.En başta kendi psikolojiniz için içinizde biriktirmeyin.
Bebeğinizi keyifle sağlıkla büyütün inşallah...
 
Siz zaten doğumdan çıkmışsıniz sizi. Psikolojiniz bozuk olacağına aileler birbirini yemiş sinirlenmişler. Komik yani. Bırakın her iki taraf da istediği gibi küs kalsın eşinizle siz arada harcanmayin.
 
tamam kötü ama kayınvalidenizden neden soğudunuz? onun yerine ablanızdan soğuyun, kaç yasında kadın özürler dilemiş sizden gelmiş annenize sarılmış. lohusalık da var anlıyorum keşke bunları yaşamasaydınız ama ben erkek tarafında suç göremedim, olanı da affettirmek için uğraşmışlar
 
Hic kimseye bi yorum yapmayin artik lohusa cokecek yakin zamanda .en kısa surede yardimci alin 2 ayligina maddiyati zorlayip sonrasi akrabalar arasinda birakin çözülsün. Daha düşünmeyin .olan olmus zamani geri alamazsiniz bi sure herkese uzak kalin bebege adapte olun ama tek olmaz yardimci alin lütfen
 
Uzun zamandır konu açıp fikir almıyordum. Çıldırmak üzereyim tavsiyelerinize ihtiyacım var. 5 sene boyunca bebeğimiz olmadı sayısız tedavi gördük, çok acılar çektim çok şey yaşadım. 3.tup bebek denemesiyle yavruma kavuştum doğum yapalı 1 hafta oldu. Bu zamana kadar en ufak tatsızlıklari olmayan aşırı iyi anlaşan aileler sanki bugünü bekler gibi ben 3 günlük lohusayken tartıştılar. Ortada hiçbir sebep yok benim ablam da görümcem de biraz ters insanlar. Hastanede 2 si yanımda kaldılar sorun yoktu. Ertesi gün görümcem benim terligim olduğunu bilmeden terligimi giymiş ablam misafirlerin yanında "hiç terlik kalmamış gibi efulimin terligini mi giydin" dedi o da biraz bozulup bilmiyordum ben diyip verdi bana. Ertesi gün gündüz geldiler ikisi de bu sefer önümde sehpa vardı. Ablam yine durmadı "ne bakıp duruyon alsana kızın önünden sehpayi" dedi o yine sustu. Kendileri kurup kendileri topluyor yenilip icileni. Akşam üstü annem ben gideyim bugun sen kalırsın dedi ablama. Görümcem de otursana abla biz yemek yapıp geldik yemeği yedikten sonra gideriz hepimiz dedi. Ablam"hergun burda yemek yenmez bizde öyle bişey yok" dedi. Görümcem de hayırdır bizi mi kovuyon kendi evin gibi dedi. Ablam bı anda bağırmaya başladı haddini bil de konuş benimle ben senin anan baban değilim seni simartmislar ben çekemem seni falan dedi. Kaynvaldeme döndü parmağını sallayarak teyze bundan sonra senin kızın ben burdayken buraya gelmeyecek dedi. Ablam sınırlı die ablamı gönderdiler. Görümcem kaynvaldeme yürü anne kovulduk biz de gidiyoruz dedi oturun dememe rağmen yo gidecegiz dediler tamam hepiniz kalkın gidin o zaman dedim. Gittikten sonra eşim gelip eve "kim kovdu benim annemle ablamı bu evden" dedi sus olayı dinlemeden bide sen başlama dedim. Anlattıktan sonra ben kimseyi istemiyorum dedim anne sen de git istemiyorum dedim eşim de aynen anne biz bize yeteriz hadi kovmus gibi olmasın da sen de git dedi. O sırada kayinpederim aradı burnundan soluya soluya küfür ettiği anlaşıldı ama eşim kıstı hemen telefonun sesini ne dediği duyulmadi. Annem gittikten sonra kaynvaldem geldi yalnız kaldım die. Misafir gelecekti haber geldi kaynpederim de geldi onun için. Babam aradı ben seni sonra araym misafir geliyo dedim ama yarım saat sonra çıkıp geldiler arayı bulmak için. Misafir gelip gittikten sonra herkes bı odaya toplandı ben sorun olacağını bildiğimden çocuğumu da alıp odama geçtim emzircem diyerek. İçerden gelen bütün bagrismali sesleri duydum. Kaynvaldem anneme "sizde böyle bı gelenek görenek yok siz hastaneden kızınız çıkınca eve koyup gidiyorsunuz sanırım ama bizim ilk torunumuz yemeğimizi de yaptık geldik . Biz normalde ayda yılda bi geliyoruz zaten efulime. Torun hevesiyle geleceğimiz 3-4 gün sonra zaten gelmeyecektik kızınızın bana parmak sallaması çok yanlış ben de ona bişey derdim ama bu evde benim gelinimin oğlumun hatri var sizde gelenek görenek yok zaten benim eşim gelince adam yere oturdu kızınız yer bile vermedi büyüğü olarak siz simartmissiniz kızınızı bizim kızınız gelene kadar sizle bı sorunumuz olmadı kızınız ortalığı karıştırdı "dedi. Annem de tamam biz görgüsüzuz hadi yürü gidiyoruz dedi babama. Çıkıp gittiler. Ben ağlıyordum odada kucağımda çocuk. Kayinvaldem geldi yanıma agladigimi görünce annemi cagirttirdi iyi değilim die. Annem gelince anneme sarıldı özür dilerim ben senin için üzülme tamam barıştık dedi. Bitti mi yani bu muydu 5 sene bugünü mu beklediniz benim ne suçum var diye ağlamaya başladım sonra tansiyonum biranda yükselmiş sinir krizi geçirip bayılmışım. Eşim de evi yıkıp devirmiş ben öyle oldum die. Kendimize gelince beşiği al bunlara yatak yorgan ver biz odamıza gidelim dedim. Yanımıza geldiler . Kaynvaldem tamam büyükler de hata yapar olmasaydı ama oldu biz 60 yaşındayız ama senin kadar aklımız yok demek ki ne desen haklısın affet dedi. Tamam gidin dedim ama o günden sonra soguklugum geçmedi 2 ablaya da söyleyin bu eve gelmesinler dedik. Sonra annem bana kaynvalden " bu bekarken de mi böyleydi sinir krizi geçirip bayıldı dedi sana hastalıklı demeye çalıştı ben senin yerinde olsam mesafe koyarım bunlar çok kötü insanlarmış sen iyi oldugun için iyilermiş dedi" iyice kin geldi kaynvaldeme karşi. Soğuk soğuk konuştum cevap vermedim tersledim ikisini de sürekli çünkü hiç içimden gelmiyor. 2 gün daha durdular gece durmaniza gerek yok artk hallediyorum herşeyi dedim ve 3 gündür yalnızım. Ne arayan var ne gelip giden. Temizligimi yemeğimi yapıyorum şuan çok şükür. Bide onlara tavır yaptım görmezden geldim istemedim diye onların bana tavır koyması aramamalari, lohusalık sıkıntısı gerçekten beni çok üzüyor. Bebegim sarılık oldu sütüm yeterli gelmiyor onun da ayrı sıkıntısı.. Ne yapacağım bilmiyorum
Ne güzel herkes gitmiş ne diye geri çağırdınız. Bebeğimize kendimiz bakacağız müsadenizle 40 ına kadar bebekle yalnız kalmak istiyoruz gelip görmek isterseniz aynı anda gelmemek koşuluyla gündüzleri ziyarete gelebilirsiniz gibi bişey diyin eşinle
 
Ablanız karıştırmış ortalığı valla hiÇ Yoktan Yere. Aklı başında halim selim insanlarla görüşün yardım için. Size yazık valla. Hatta eşinizle birlik olun kimseyi çağırmayın yardıma. Hani derler ya nerde çokluk orda b.kluk. Siz yavrunuzla özleminizi giderin.
Zaten Perşembe doğum yaptım pazartesiden beri tekim çok şükür acemi halimle herşeyi yapabiliyorum. En çok Allah'ım çabucak toparlayaym kimseye muhtaç olmayim die dua ediyordum çok şükür sezeryanlym ama ağrım sancım yok.
 
Kayınvalideniz çok olgun bir insana benziyor. Hatta son annenizin dediği lafı ettiğini düşünmüyorum size hastalıklı imâsında bulunması olayı var ya. Bence öyle bir şey demek istemedi ama anneniz çevirdi konuyu. Çünkü anneniz aklı selim bir insan olsa kayınvalide o lafı dese bile lohusa kadına taşımazdı.
Ay ilk defa bir kayınvalideye hak verdim. Annenizle ablanızdan uzak durun bir süre bence. Görümceyi çağırın arada.
 
Bu arada tek başına olur gayet oluyor, sağlığınız iyiyse oturun kendiniz bakın. Benim hastane sürecim dahil tek kendim vardım. Bir de eşim. Eşim de yıllık izin almıştı 20 gün, bir süre sonra işe gitti. Kimsemiz yoktu ve lohusalık günlerim o kadar sakin sessizdi ki
çocuğum 7 günlükken sarılıktan hastanede de yattı onda da kimsemiz yoktu ama çok huzurlu idik. Bebek de ben strese girmediğim için strese girmedi. Her şey çok güzel gitti. Ben doyurdum ben yıkadım ben uyuttum vs. Eşim de bana baktı akşamları yemeğimi yaptı çocuğum üstünde de kimsenin emeği yok. Kimseyle de kavga etmedik. Lütfen bi an önce çözüm getirin. Küsen küssün. Bu arada sizin tarafta hata var. Kayınaileniz daha olgun davranıyor.
 
Ablanız mı lohusa siz mi belli değil. Bunların hepsi onun fitneliği. Ama Allah aşkına hastane odasına görümce niye kalıyor sizinle, cümbür cemaat niye doluşuyorlar evinize? Azıcık sesinizi çıkarın ağlayıp bayılacağınıza.

Doğum yaptığımda ilk günler eşimin ailesi de eve doluştu. İki üç gün eşime söylendim, baktım ondan ses çıkmıyor. Kendim söyledim. Artık gelmenize gerek yok, ben hallederim bundan sonrasını dedim. Kayınvalide aaa niye ki olur mu şey diyecek oldu, dedim ben rahat edemiyorum hepiniz evdeyken. Böyle daha iyi. Küsmedi ama küsebilirdi de. Hiçkimseyi çekmek zorunda değilim o halimle. Siz de bu kadar pasif olmayın. Üzülüp stres olmayın, sütünüz etkilenir.
 
Tek hatalı kişi ablanız valla. Normalde kvdeler hatalı olur ama burada erkek tarafı gayet olgun. Suçları yokken özür bile dilemişler. İlk torunları insanlar yemek yapıp gelmişler, gayet yardımcı olurlarken ablanız hem kavga çıkartmış hem de ortadan çekilmiş herkesi birbirine düşürmüş. Kimseye kinlenmeyin ama kinlenecekseniz de ablanız baştan aşağı hatalı bana göre
 
Kusura bakmayın ama kavganın fitilini ablanız ateşlemiş.
Ben kv ve görümcede büyük kusurlar bulamadım kim bu kadar tahrik edilirse bir yerden sonra patlardı zaten.
Eşinizin ailesine yaptığınız tavır ve surata bişey diyeme lohusa psikolojisidir ama aynı tavırı ablanıza da yapmıyorsanız siz de objektif olamamışsınız demektir.

Yine de çok üstüne gidip büyütmemek lazım, özür de dilemişler madem.En başta kendi psikolojiniz için içinizde biriktirmeyin.
Bebeğinizi keyifle sağlıkla büyütün inşallah...
Ben de farkindaym hatanın büyüğü ablamda. Asla gelme diyorum zaten. Ama ona uyup bizi düşünmeden ona çatan da görümcem. Oturun hicbiryere gitmiyorsunuz dememe rağmen gorumceme uyup giden kaynvaldem. 2 gün ben tavır yapıp tersleyip durunca giden ve 3 gündür telefonla bile aramayan kaynanam ve annem. Bunun bekarken de mi vardi kriz geçirip bayilmasi diyen kaynvaldem :) Kaynvaldemin söylediğini bana söyleyip iyice delirten annem. Bence arana mesafe koy. Zaten kocan da anne sen de git dedi beni kovdu benim suçum yokken o da annesinin lafına bakarak demiştir eminim diyen de annem. O gün gözüme kocam da dahil herkes düşman görndu bı an gerçekten çıldırıp çocuğumu alıp gidesim gelmisti
 
Uzun zamandır konu açıp fikir almıyordum. Çıldırmak üzereyim tavsiyelerinize ihtiyacım var. 5 sene boyunca bebeğimiz olmadı sayısız tedavi gördük, çok acılar çektim çok şey yaşadım. 3.tup bebek denemesiyle yavruma kavuştum doğum yapalı 1 hafta oldu. Bu zamana kadar en ufak tatsızlıklari olmayan aşırı iyi anlaşan aileler sanki bugünü bekler gibi ben 3 günlük lohusayken tartıştılar. Ortada hiçbir sebep yok benim ablam da görümcem de biraz ters insanlar. Hastanede 2 si yanımda kaldılar sorun yoktu. Ertesi gün görümcem benim terligim olduğunu bilmeden terligimi giymiş ablam misafirlerin yanında "hiç terlik kalmamış gibi efulimin terligini mi giydin" dedi o da biraz bozulup bilmiyordum ben diyip verdi bana. Ertesi gün gündüz geldiler ikisi de bu sefer önümde sehpa vardı. Ablam yine durmadı "ne bakıp duruyon alsana kızın önünden sehpayi" dedi o yine sustu. Kendileri kurup kendileri topluyor yenilip icileni. Akşam üstü annem ben gideyim bugun sen kalırsın dedi ablama. Görümcem de otursana abla biz yemek yapıp geldik yemeği yedikten sonra gideriz hepimiz dedi. Ablam"hergun burda yemek yenmez bizde öyle bişey yok" dedi. Görümcem de hayırdır bizi mi kovuyon kendi evin gibi dedi. Ablam bı anda bağırmaya başladı haddini bil de konuş benimle ben senin anan baban değilim seni simartmislar ben çekemem seni falan dedi. Kaynvaldeme döndü parmağını sallayarak teyze bundan sonra senin kızın ben burdayken buraya gelmeyecek dedi. Ablam sınırlı die ablamı gönderdiler. Görümcem kaynvaldeme yürü anne kovulduk biz de gidiyoruz dedi oturun dememe rağmen yo gidecegiz dediler tamam hepiniz kalkın gidin o zaman dedim. Gittikten sonra eşim gelip eve "kim kovdu benim annemle ablamı bu evden" dedi sus olayı dinlemeden bide sen başlama dedim. Anlattıktan sonra ben kimseyi istemiyorum dedim anne sen de git istemiyorum dedim eşim de aynen anne biz bize yeteriz hadi kovmus gibi olmasın da sen de git dedi. O sırada kayinpederim aradı burnundan soluya soluya küfür ettiği anlaşıldı ama eşim kıstı hemen telefonun sesini ne dediği duyulmadi. Annem gittikten sonra kaynvaldem geldi yalnız kaldım die. Misafir gelecekti haber geldi kaynpederim de geldi onun için. Babam aradı ben seni sonra araym misafir geliyo dedim ama yarım saat sonra çıkıp geldiler arayı bulmak için. Misafir gelip gittikten sonra herkes bı odaya toplandı ben sorun olacağını bildiğimden çocuğumu da alıp odama geçtim emzircem diyerek. İçerden gelen bütün bagrismali sesleri duydum. Kaynvaldem anneme "sizde böyle bı gelenek görenek yok siz hastaneden kızınız çıkınca eve koyup gidiyorsunuz sanırım ama bizim ilk torunumuz yemeğimizi de yaptık geldik . Biz normalde ayda yılda bi geliyoruz zaten efulime. Torun hevesiyle geleceğimiz 3-4 gün sonra zaten gelmeyecektik kızınızın bana parmak sallaması çok yanlış ben de ona bişey derdim ama bu evde benim gelinimin oğlumun hatri var sizde gelenek görenek yok zaten benim eşim gelince adam yere oturdu kızınız yer bile vermedi büyüğü olarak siz simartmissiniz kızınızı bizim kızınız gelene kadar sizle bı sorunumuz olmadı kızınız ortalığı karıştırdı "dedi. Annem de tamam biz görgüsüzuz hadi yürü gidiyoruz dedi babama. Çıkıp gittiler. Ben ağlıyordum odada kucağımda çocuk. Kayinvaldem geldi yanıma agladigimi görünce annemi cagirttirdi iyi değilim die. Annem gelince anneme sarıldı özür dilerim ben senin için üzülme tamam barıştık dedi. Bitti mi yani bu muydu 5 sene bugünü mu beklediniz benim ne suçum var diye ağlamaya başladım sonra tansiyonum biranda yükselmiş sinir krizi geçirip bayılmışım. Eşim de evi yıkıp devirmiş ben öyle oldum die. Kendimize gelince beşiği al bunlara yatak yorgan ver biz odamıza gidelim dedim. Yanımıza geldiler . Kaynvaldem tamam büyükler de hata yapar olmasaydı ama oldu biz 60 yaşındayız ama senin kadar aklımız yok demek ki ne desen haklısın affet dedi. Tamam gidin dedim ama o günden sonra soguklugum geçmedi 2 ablaya da söyleyin bu eve gelmesinler dedik. Sonra annem bana kaynvalden " bu bekarken de mi böyleydi sinir krizi geçirip bayıldı dedi sana hastalıklı demeye çalıştı ben senin yerinde olsam mesafe koyarım bunlar çok kötü insanlarmış sen iyi oldugun için iyilermiş dedi" iyice kin geldi kaynvaldeme karşi. Soğuk soğuk konuştum cevap vermedim tersledim ikisini de sürekli çünkü hiç içimden gelmiyor. 2 gün daha durdular gece durmaniza gerek yok artk hallediyorum herşeyi dedim ve 3 gündür yalnızım. Ne arayan var ne gelip giden. Temizligimi yemeğimi yapıyorum şuan çok şükür. Bide onlara tavır yaptım görmezden geldim istemedim diye onların bana tavır koyması aramamalari, lohusalık sıkıntısı gerçekten beni çok üzüyor. Bebegim sarılık oldu sütüm yeterli gelmiyor onun da ayrı sıkıntısı.. Ne yapacağım bilmiyorum

Kayınvalidenin ve görümcenin hatası yokki. Üstelik kayınvaliden orta yol bulmaya çalışmış. Siz neyine kayınvalideye bileniyorsunuz anlamadım. Hadi kayınvalideye ve görümceye ayıp ettiniz size küstüler haklılar. Kendi anneniz ablanız niye size böyle tavır yapıyor? Siz yazdıklarınızda eşinizin ailesini hatalı görüyorsunuz ama gayet olgun davranmışlar.
 
Uzun zamandır konu açıp fikir almıyordum. Çıldırmak üzereyim tavsiyelerinize ihtiyacım var. 5 sene boyunca bebeğimiz olmadı sayısız tedavi gördük, çok acılar çektim çok şey yaşadım. 3.tup bebek denemesiyle yavruma kavuştum doğum yapalı 1 hafta oldu. Bu zamana kadar en ufak tatsızlıklari olmayan aşırı iyi anlaşan aileler sanki bugünü bekler gibi ben 3 günlük lohusayken tartıştılar. Ortada hiçbir sebep yok benim ablam da görümcem de biraz ters insanlar. Hastanede 2 si yanımda kaldılar sorun yoktu. Ertesi gün görümcem benim terligim olduğunu bilmeden terligimi giymiş ablam misafirlerin yanında "hiç terlik kalmamış gibi efulimin terligini mi giydin" dedi o da biraz bozulup bilmiyordum ben diyip verdi bana. Ertesi gün gündüz geldiler ikisi de bu sefer önümde sehpa vardı. Ablam yine durmadı "ne bakıp duruyon alsana kızın önünden sehpayi" dedi o yine sustu. Kendileri kurup kendileri topluyor yenilip icileni. Akşam üstü annem ben gideyim bugun sen kalırsın dedi ablama. Görümcem de otursana abla biz yemek yapıp geldik yemeği yedikten sonra gideriz hepimiz dedi. Ablam"hergun burda yemek yenmez bizde öyle bişey yok" dedi. Görümcem de hayırdır bizi mi kovuyon kendi evin gibi dedi. Ablam bı anda bağırmaya başladı haddini bil de konuş benimle ben senin anan baban değilim seni simartmislar ben çekemem seni falan dedi. Kaynvaldeme döndü parmağını sallayarak teyze bundan sonra senin kızın ben burdayken buraya gelmeyecek dedi. Ablam sınırlı die ablamı gönderdiler. Görümcem kaynvaldeme yürü anne kovulduk biz de gidiyoruz dedi oturun dememe rağmen yo gidecegiz dediler tamam hepiniz kalkın gidin o zaman dedim. Gittikten sonra eşim gelip eve "kim kovdu benim annemle ablamı bu evden" dedi sus olayı dinlemeden bide sen başlama dedim. Anlattıktan sonra ben kimseyi istemiyorum dedim anne sen de git istemiyorum dedim eşim de aynen anne biz bize yeteriz hadi kovmus gibi olmasın da sen de git dedi. O sırada kayinpederim aradı burnundan soluya soluya küfür ettiği anlaşıldı ama eşim kıstı hemen telefonun sesini ne dediği duyulmadi. Annem gittikten sonra kaynvaldem geldi yalnız kaldım die. Misafir gelecekti haber geldi kaynpederim de geldi onun için. Babam aradı ben seni sonra araym misafir geliyo dedim ama yarım saat sonra çıkıp geldiler arayı bulmak için. Misafir gelip gittikten sonra herkes bı odaya toplandı ben sorun olacağını bildiğimden çocuğumu da alıp odama geçtim emzircem diyerek. İçerden gelen bütün bagrismali sesleri duydum. Kaynvaldem anneme "sizde böyle bı gelenek görenek yok siz hastaneden kızınız çıkınca eve koyup gidiyorsunuz sanırım ama bizim ilk torunumuz yemeğimizi de yaptık geldik . Biz normalde ayda yılda bi geliyoruz zaten efulime. Torun hevesiyle geleceğimiz 3-4 gün sonra zaten gelmeyecektik kızınızın bana parmak sallaması çok yanlış ben de ona bişey derdim ama bu evde benim gelinimin oğlumun hatri var sizde gelenek görenek yok zaten benim eşim gelince adam yere oturdu kızınız yer bile vermedi büyüğü olarak siz simartmissiniz kızınızı bizim kızınız gelene kadar sizle bı sorunumuz olmadı kızınız ortalığı karıştırdı "dedi. Annem de tamam biz görgüsüzuz hadi yürü gidiyoruz dedi babama. Çıkıp gittiler. Ben ağlıyordum odada kucağımda çocuk. Kayinvaldem geldi yanıma agladigimi görünce annemi cagirttirdi iyi değilim die. Annem gelince anneme sarıldı özür dilerim ben senin için üzülme tamam barıştık dedi. Bitti mi yani bu muydu 5 sene bugünü mu beklediniz benim ne suçum var diye ağlamaya başladım sonra tansiyonum biranda yükselmiş sinir krizi geçirip bayılmışım. Eşim de evi yıkıp devirmiş ben öyle oldum die. Kendimize gelince beşiği al bunlara yatak yorgan ver biz odamıza gidelim dedim. Yanımıza geldiler . Kaynvaldem tamam büyükler de hata yapar olmasaydı ama oldu biz 60 yaşındayız ama senin kadar aklımız yok demek ki ne desen haklısın affet dedi. Tamam gidin dedim ama o günden sonra soguklugum geçmedi 2 ablaya da söyleyin bu eve gelmesinler dedik. Sonra annem bana kaynvalden " bu bekarken de mi böyleydi sinir krizi geçirip bayıldı dedi sana hastalıklı demeye çalıştı ben senin yerinde olsam mesafe koyarım bunlar çok kötü insanlarmış sen iyi oldugun için iyilermiş dedi" iyice kin geldi kaynvaldeme karşi. Soğuk soğuk konuştum cevap vermedim tersledim ikisini de sürekli çünkü hiç içimden gelmiyor. 2 gün daha durdular gece durmaniza gerek yok artk hallediyorum herşeyi dedim ve 3 gündür yalnızım. Ne arayan var ne gelip giden. Temizligimi yemeğimi yapıyorum şuan çok şükür. Bide onlara tavır yaptım görmezden geldim istemedim diye onların bana tavır koyması aramamalari, lohusalık sıkıntısı gerçekten beni çok üzüyor. Bebegim sarılık oldu sütüm yeterli gelmiyor onun da ayrı sıkıntısı.. Ne yapacağım bilmiyorum
Olaydaki tek iyi kayinvalide ve bebek. Ama yine de ona mi sogudunuz?
 
Hic kimseye bi yorum yapmayin artik lohusa cokecek yakin zamanda .en kısa surede yardimci alin 2 ayligina maddiyati zorlayip sonrasi akrabalar arasinda birakin çözülsün. Daha düşünmeyin .olan olmus zamani geri alamazsiniz bi sure herkese uzak kalin bebege adapte olun ama tek olmaz yardimci alin lütfen
Psikolojik açıdan mi diyorsunuz? Hiç bilmiyorum bunalıma girdim gibi düşünüyorum. çocuğa sütüm yeterli gelmedikçe ve sarılık olunca mama takviyesi yapınca vicdanım çok rahatsizlaniyor aglayasm geliyor herşeye :KK43:
 
Uzun zamandır konu açıp fikir almıyordum. Çıldırmak üzereyim tavsiyelerinize ihtiyacım var. 5 sene boyunca bebeğimiz olmadı sayısız tedavi gördük, çok acılar çektim çok şey yaşadım. 3.tup bebek denemesiyle yavruma kavuştum doğum yapalı 1 hafta oldu. Bu zamana kadar en ufak tatsızlıklari olmayan aşırı iyi anlaşan aileler sanki bugünü bekler gibi ben 3 günlük lohusayken tartıştılar. Ortada hiçbir sebep yok benim ablam da görümcem de biraz ters insanlar. Hastanede 2 si yanımda kaldılar sorun yoktu. Ertesi gün görümcem benim terligim olduğunu bilmeden terligimi giymiş ablam misafirlerin yanında "hiç terlik kalmamış gibi efulimin terligini mi giydin" dedi o da biraz bozulup bilmiyordum ben diyip verdi bana. Ertesi gün gündüz geldiler ikisi de bu sefer önümde sehpa vardı. Ablam yine durmadı "ne bakıp duruyon alsana kızın önünden sehpayi" dedi o yine sustu. Kendileri kurup kendileri topluyor yenilip icileni. Akşam üstü annem ben gideyim bugun sen kalırsın dedi ablama. Görümcem de otursana abla biz yemek yapıp geldik yemeği yedikten sonra gideriz hepimiz dedi. Ablam"hergun burda yemek yenmez bizde öyle bişey yok" dedi. Görümcem de hayırdır bizi mi kovuyon kendi evin gibi dedi. Ablam bı anda bağırmaya başladı haddini bil de konuş benimle ben senin anan baban değilim seni simartmislar ben çekemem seni falan dedi. Kaynvaldeme döndü parmağını sallayarak teyze bundan sonra senin kızın ben burdayken buraya gelmeyecek dedi. Ablam sınırlı die ablamı gönderdiler. Görümcem kaynvaldeme yürü anne kovulduk biz de gidiyoruz dedi oturun dememe rağmen yo gidecegiz dediler tamam hepiniz kalkın gidin o zaman dedim. Gittikten sonra eşim gelip eve "kim kovdu benim annemle ablamı bu evden" dedi sus olayı dinlemeden bide sen başlama dedim. Anlattıktan sonra ben kimseyi istemiyorum dedim anne sen de git istemiyorum dedim eşim de aynen anne biz bize yeteriz hadi kovmus gibi olmasın da sen de git dedi. O sırada kayinpederim aradı burnundan soluya soluya küfür ettiği anlaşıldı ama eşim kıstı hemen telefonun sesini ne dediği duyulmadi. Annem gittikten sonra kaynvaldem geldi yalnız kaldım die. Misafir gelecekti haber geldi kaynpederim de geldi onun için. Babam aradı ben seni sonra araym misafir geliyo dedim ama yarım saat sonra çıkıp geldiler arayı bulmak için. Misafir gelip gittikten sonra herkes bı odaya toplandı ben sorun olacağını bildiğimden çocuğumu da alıp odama geçtim emzircem diyerek. İçerden gelen bütün bagrismali sesleri duydum. Kaynvaldem anneme "sizde böyle bı gelenek görenek yok siz hastaneden kızınız çıkınca eve koyup gidiyorsunuz sanırım ama bizim ilk torunumuz yemeğimizi de yaptık geldik . Biz normalde ayda yılda bi geliyoruz zaten efulime. Torun hevesiyle geleceğimiz 3-4 gün sonra zaten gelmeyecektik kızınızın bana parmak sallaması çok yanlış ben de ona bişey derdim ama bu evde benim gelinimin oğlumun hatri var sizde gelenek görenek yok zaten benim eşim gelince adam yere oturdu kızınız yer bile vermedi büyüğü olarak siz simartmissiniz kızınızı bizim kızınız gelene kadar sizle bı sorunumuz olmadı kızınız ortalığı karıştırdı "dedi. Annem de tamam biz görgüsüzuz hadi yürü gidiyoruz dedi babama. Çıkıp gittiler. Ben ağlıyordum odada kucağımda çocuk. Kayinvaldem geldi yanıma agladigimi görünce annemi cagirttirdi iyi değilim die. Annem gelince anneme sarıldı özür dilerim ben senin için üzülme tamam barıştık dedi. Bitti mi yani bu muydu 5 sene bugünü mu beklediniz benim ne suçum var diye ağlamaya başladım sonra tansiyonum biranda yükselmiş sinir krizi geçirip bayılmışım. Eşim de evi yıkıp devirmiş ben öyle oldum die. Kendimize gelince beşiği al bunlara yatak yorgan ver biz odamıza gidelim dedim. Yanımıza geldiler . Kaynvaldem tamam büyükler de hata yapar olmasaydı ama oldu biz 60 yaşındayız ama senin kadar aklımız yok demek ki ne desen haklısın affet dedi. Tamam gidin dedim ama o günden sonra soguklugum geçmedi 2 ablaya da söyleyin bu eve gelmesinler dedik. Sonra annem bana kaynvalden " bu bekarken de mi böyleydi sinir krizi geçirip bayıldı dedi sana hastalıklı demeye çalıştı ben senin yerinde olsam mesafe koyarım bunlar çok kötü insanlarmış sen iyi oldugun için iyilermiş dedi" iyice kin geldi kaynvaldeme karşi. Soğuk soğuk konuştum cevap vermedim tersledim ikisini de sürekli çünkü hiç içimden gelmiyor. 2 gün daha durdular gece durmaniza gerek yok artk hallediyorum herşeyi dedim ve 3 gündür yalnızım. Ne arayan var ne gelip giden. Temizligimi yemeğimi yapıyorum şuan çok şükür. Bide onlara tavır yaptım görmezden geldim istemedim diye onların bana tavır koyması aramamalari, lohusalık sıkıntısı gerçekten beni çok üzüyor. Bebegim sarılık oldu sütüm yeterli gelmiyor onun da ayrı sıkıntısı.. Ne yapacağım bilmiyorum
Valla siz ablaniza soğuk yapın, kardeşi yeni doğum yapmış sizi zerre düşünmemiş. Gorumceniz yine sabirliymis yaptıklarına karşı kaçtır susmuş. Sonrada bizimi kovuyosun ne demek istiyorsun demis ablana . Gorumdende, kayinvalidende hata gormedim. Kayinvaliden bekarkendemi baliyordu diye sorar çok normal acaba bi rahatsızlık varmi diye merak etmiş. Sizin anneninzde yok sana hastalıklı dmeek istiyor falan demiş. Annenizde ilginç öyle bile dmek istese bi anne olarak kızını düşünüp susar. Burda kayinvalideniz valla sizi daha çok düşünmüş. Ablanız hele çok fena tavır alın ona. Nasil bi abla bu. Kardeşi yeni doğum yapmış olay çıkartmaya calismis resmen. Annenizde sagolsun sizi üzmek için devamını getirmiş resmen.
 
Ablanız mı lohusa siz mi belli değil. Bunların hepsi onun fitneliği. Ama Allah aşkına hastane odasına görümce niye kalıyor sizinle, cümbür cemaat niye doluşuyorlar evinize? Azıcık sesinizi çıkarın ağlayıp bayılacağınıza.

Doğum yaptığımda ilk günler eşimin ailesi de eve doluştu. İki üç gün eşime söylendim, baktım ondan ses çıkmıyor. Kendim söyledim. Artık gelmenize gerek yok, ben hallederim bundan sonrasını dedim. Kayınvalide aaa niye ki olur mu şey diyecek oldu, dedim ben rahat edemiyorum hepiniz evdeyken. Böyle daha iyi. Küsmedi ama küsebilirdi de. Hiçkimseyi çekmek zorunda değilim o halimle. Siz de bu kadar pasif olmayın. Üzülüp stres olmayın, sütünüz etkilenir.
Beklenen bir bebek ve öyle heveslilerdi ki , öyle gorunduler yada. Kırmak istemedim kimseyi ama kırılan ben oldum çok haklisiniz
 
Üzgünüm ama olayları tek taraflı değerlendiriyorsunuz gibime geldi. Öncelikle en büyük problemi zaten ablanız çıkartmış görümceniz bir yutmuş iki yutmuş üç yutmuş dördüncüde patlamış. Bu süre zarfında ablanızı kenara çekip abla bu şekilde davranma rahatsız oluyorum, görümceme karşı bu şekilde davranman beni üzüyor; onları kırmak istemiyorum diye bir telkinde bulundunuz mu? Yine aynı şekilde annenizi de de ablanız gibi fevri buldum, Madem sorunların konuşulması için bir araya toplanıldı o halde çekip gitmek ne konuşmaya ve orta yolu bulmaya uygun insanlar değillerse kayınvalidenizin davetine icabet etmeselerdi. Kayınvalideniz gelmiş özür dilemiş sizden, olayı çözmek de istemiş. Sanırım siz de bu konuda biraz taraflı bakıyorsunuz olaya , ayrıca istememişsiniz insanlar gitmiş sizi rahatsız etmemek için arayıp sormuyorlar ama yine suçlular yaşınız çok mu genç bilemiyorum ancak Kendi kendinize dolup eşinizin ailesine karşı taraf aldığınızı düşünüyorum. Hem sizin hem de ailenizin.
 
X