Benim kızım 4.5 yaşında hala o evdeyken evim dağınık.
Ben bir dönem beklerdim oynasın,oyunu bitsinde toplayayım diye,sonra toplardım ,aradan yarım saat geçerdi kızım yine dağıtırdı yine toplardım ,3 yada 4.toplamanın ardından,kızıma dağıtma etme demeye başladığımı farkettim ve zor olsada vazgeçtim bu huyumdan.
Dedim çocuk bu oynayacak,bırak oynasın.
Şimdi o okula gidince topluyorum,gelince dağıtıyor sabaha kadar ellemiyorum,okula gidince yine topluyorum ki kızimda oynamayacaklarını oyuncak kutusuna kaldırıp oynayacaklarını çıkarıyor uzun zamandır,ona rağmen dağılıyor.
Hic umurumda değil artık. Ev benim evim müze değil,içinde yaşam var. Tabiki dağılacak,kirlenecek,temiz tutmaya gayret ederim o kadar,dağılırsa dağılsın.
Çocuklu olup cok derli toplu olan evde sanki çocuğa sürekli yapma etme denirmiş gibi geliyor bana.