- 6 Şubat 2012
- 768
- 65
- 73
merhaba arkadaşlar
evet başlıkta da yazdığım gibi doğumdan sonra sürekli olmasa da sinir krizleri geliyor engel olamıyorum,
oğlum var bu ay yaşına girecek, hareketli bir çocuk ve sürekli ben ilgileniyorum diyebilirim babası ilgisiz diyemem ama ona bakmak konusunda biraz beceriksiz sanırım, birde çok panik sürekli bana şöyle yap, tut bebeği ona dikkat et buna dikkat et sürekli bana uyarılarda bulunuyor geriliyo çocuğa birşey olacak diye ve haliyle benide geriyo,
ben dışarda tabiki dikkat ediyorum ama evde önlemlerimi alıyorum eşime de söylüyorum tamam ben dikkat ediyorum rahat ol diye ama yok o sürekli aynen devam germeye o sürekli çocuk biyerde sabit dursun kıpırdamasın filan istiyo ama nasıl dursun yeni hareketlendi yürümeye başladı şimdi onun hevesinde çocuğu bağlayamamya değilmi,
eşimin hem çocuğa yeterli ilgiyi göstermeyip hemde bu denli müdahale etmesi sinirimi bozuyo, kendisi tv izliyo yada pc başında ama çocuk sürekli benim etrafımda hem ona bakıp hem evin işlerini halletmeye çalışıyorum hemde eşimin dırdırını çekiyorum üstelik çalışıyorum da işte bunlar bende fazlasıyla strese neden oluyo ve bazen istemeden oğluma sesim yükseliyo sonra pişman oluyorum ama sinir anında bağırınca oğlum anlıyo artık ve üzülüyo tabiki
normalde çocukları çok seven bir insanım ve kendi çocuğum olmadan önce böyle bir anne görsem yadırgıyordum ve yakınımsa uyarıyordum bağırma diye hiç kıyamam çocuklara oğlumuda çok çok seviyorum tabiki asla kırmak istemiyorum zerresine zarar gelse üzülüyorum.. ama sinir anlarında kendime hakim olamayıp bağırıyorum(( ne yapıcamki ben benim gibi olanlarınız varmıydı nasıl başettiniz lütfen banada söyleyin... (
evet başlıkta da yazdığım gibi doğumdan sonra sürekli olmasa da sinir krizleri geliyor engel olamıyorum,
oğlum var bu ay yaşına girecek, hareketli bir çocuk ve sürekli ben ilgileniyorum diyebilirim babası ilgisiz diyemem ama ona bakmak konusunda biraz beceriksiz sanırım, birde çok panik sürekli bana şöyle yap, tut bebeği ona dikkat et buna dikkat et sürekli bana uyarılarda bulunuyor geriliyo çocuğa birşey olacak diye ve haliyle benide geriyo,
ben dışarda tabiki dikkat ediyorum ama evde önlemlerimi alıyorum eşime de söylüyorum tamam ben dikkat ediyorum rahat ol diye ama yok o sürekli aynen devam germeye o sürekli çocuk biyerde sabit dursun kıpırdamasın filan istiyo ama nasıl dursun yeni hareketlendi yürümeye başladı şimdi onun hevesinde çocuğu bağlayamamya değilmi,
eşimin hem çocuğa yeterli ilgiyi göstermeyip hemde bu denli müdahale etmesi sinirimi bozuyo, kendisi tv izliyo yada pc başında ama çocuk sürekli benim etrafımda hem ona bakıp hem evin işlerini halletmeye çalışıyorum hemde eşimin dırdırını çekiyorum üstelik çalışıyorum da işte bunlar bende fazlasıyla strese neden oluyo ve bazen istemeden oğluma sesim yükseliyo sonra pişman oluyorum ama sinir anında bağırınca oğlum anlıyo artık ve üzülüyo tabiki
normalde çocukları çok seven bir insanım ve kendi çocuğum olmadan önce böyle bir anne görsem yadırgıyordum ve yakınımsa uyarıyordum bağırma diye hiç kıyamam çocuklara oğlumuda çok çok seviyorum tabiki asla kırmak istemiyorum zerresine zarar gelse üzülüyorum.. ama sinir anlarında kendime hakim olamayıp bağırıyorum
(( ne yapıcamki ben benim gibi olanlarınız varmıydı nasıl başettiniz lütfen banada söyleyin... (
Son düzenleme:
