- 7 Ekim 2014
- 33
- 30
Özet geçeyim hanımlar: 5 küsür yıllık bir ilişkim var, son iki yıldır birlikte yaşıyoruz. Son iki üç yıldır dönem dönem sıkıntılar yaşadık, bu pandemi yılında ise cinsel ve duygusal olarak birbirimizden ışık hızıyla uzaklaştık. Birkaç kere ayrılmaya çalıştım ama onu üzeceğim diye kafayı yediğim için her seferinde dur belki şunu düzeltirsek düzeliriz, belki psikoloğa görünürsek iyileşiriz diye diye ilişkiyi kurtarmaya çalıştım ve ayrılamadık. Son zamanlarda daha fazla çaba gösteriyor AMA ben artık aşık hissetmiyorum ve biribirimize kafa olarak ta pek uymadığımızı gördüğüm için geleceğimizi parlak bulmuyorum.
velhasılı... bahardan beri ha ayrıldım ha ayrılıcam derken(bahsettiğim çabalarla) yılın sonu geldi. Her sabah uyandığımda hala bu ilişkide kalarak ona haksızlık yapyormuşum(onu kandırıyormuşum) gibi hissediyorum... bi yandan da doğumgününe bu kadar az kalmışken (Şubatın ilk haftası) kendimi biraz daha tutayım diyorum. Onu insan olarak hala seviyor ve incitmek istemiyorum... sizce doğumgününün geçmesini beklemem doğru karar mı? Yoksa saçmalıyor muyum... ?
velhasılı... bahardan beri ha ayrıldım ha ayrılıcam derken(bahsettiğim çabalarla) yılın sonu geldi. Her sabah uyandığımda hala bu ilişkide kalarak ona haksızlık yapyormuşum(onu kandırıyormuşum) gibi hissediyorum... bi yandan da doğumgününe bu kadar az kalmışken (Şubatın ilk haftası) kendimi biraz daha tutayım diyorum. Onu insan olarak hala seviyor ve incitmek istemiyorum... sizce doğumgününün geçmesini beklemem doğru karar mı? Yoksa saçmalıyor muyum... ?