Doğuma Hazırlık doğumhaneler

Bebeklerimize aldığımız eşyalar, hastane çantası, ürünler için tavsiye ve öneriler....
vallahi ben doğar doğmaz kucağıma istemedim o an kendi derdime düşmüştüm ki odaya geldik bebği emzirdim fazla bakmadım kime benziyo nasıl bişey diye toparlanınca kucağıma istedim çatala zaten doğum anında yatırıyorlar niye yatmıycaksın ben onu anlamadım birde genelde serum takıyorlar içerisinde suni sancı ve ağrı kesici var diye biliyorum doğumu hızlandırıyor bu yüzden

çatala yatmayı istemememin en büyük nedeni, sancıları yatar pozisyonda karşılamak istememem. mümkünse çömelerek doğum yapmak istiyorum. en doğal pozisyon oymuş ve çatalda yırtık riski daha fazla oluyormuş. bizzat deneyimli ebeden öğrendiğim şey bu. ve mantıklı... çünkü sırtüstü yatarken ağırlık aşağıya verilince anüse kadar yırtılma riski doğuyormuş. hep olacak diye birşey yok ama risk var. oysa ki çömelerek yani dik pozisyonda yapılan doğumlarda ağırlık merkezi sadece aşağısı... böylece doğum da çok rahat. o çatal yataklar, annelerin değil, doktorların rahatı için var. doktorlar aşağı eğilmek istemediğinden.... osmanlı'da doğum sandalyesi denilen birşey varmış, klozet gibi düşünün. en doğalı buysa neden çatal? neden bu riskleri almak zorunda bırakılıyorum? neden ileride idrar torbamı sııştıran bu pozisyon yüzünden idrar kaçırma riski taşıyayım? doktorun rahatı mı önemli benim mi?

serum konusunda da tereddütlerim var. hareketimi kısıtlayacak hiçbirşey istemiyorum ben. bir de suni sancı ve ağrı kesici de en en son mecburiyet halinde istiyorum. yani, sözün özeü mümkün olan en MÜDEHALESİZ" doğumu yaşamak istiyorum.

bu taleplerde bulununca nasıl karşılıyorlar, onu merak ediyorum. hiç doğumhane, sancı odası görmedim. bu isteklerime uygun mudur, hiç bilmiyorum... ama cidden bebeğin kafasının göründüğü anda yola çıkma düşüncesine o kadar da uzak değilim. bunları yaşamaktansa bu riski alırım daha iyi. en azından benim insiyatifimde olur...
 
kızlar ayrıca sancı odası yazılmış benim hastaneni sancı odası kendi özel odamdı annemle eşimin yanındaydım doğum gelene kadar
 
çatala yatmayı istemememin en büyük nedeni, sancıları yatar pozisyonda karşılamak istememem. mümkünse çömelerek doğum yapmak istiyorum. en doğal pozisyon oymuş ve çatalda yırtık riski daha fazla oluyormuş. bizzat deneyimli ebeden öğrendiğim şey bu. ve mantıklı... çünkü sırtüstü yatarken ağırlık aşağıya verilince anüse kadar yırtılma riski doğuyormuş. hep olacak diye birşey yok ama risk var. oysa ki çömelerek yani dik pozisyonda yapılan doğumlarda ağırlık merkezi sadece aşağısı... böylece doğum da çok rahat. o çatal yataklar, annelerin değil, doktorların rahatı için var. doktorlar aşağı eğilmek istemediğinden.... osmanlı'da doğum sandalyesi denilen birşey varmış, klozet gibi düşünün. en doğalı buysa neden çatal? neden bu riskleri almak zorunda bırakılıyorum? neden ileride idrar torbamı sııştıran bu pozisyon yüzünden idrar kaçırma riski taşıyayım? doktorun rahatı mı önemli benim mi?

serum konusunda da tereddütlerim var. hareketimi kısıtlayacak hiçbirşey istemiyorum ben. bir de suni sancı ve ağrı kesici de en en son mecburiyet halinde istiyorum. yani, sözün özeü mümkün olan en MÜDEHALESİZ" doğumu yaşamak istiyorum.

bu taleplerde bulununca nasıl karşılıyorlar, onu merak ediyorum. hiç doğumhane, sancı odası görmedim. bu isteklerime uygun mudur, hiç bilmiyorum... ama cidden bebeğin kafasının göründüğü anda yola çıkma düşüncesine o kadar da uzak değilim. bunları yaşamaktansa bu riski alırım daha iyi. en azından benim insiyatifimde olur...
çTALDAN BAŞKA DOĞUM ŞEKLİNİ İLK SENDEN DUYDUM VALLA :) BENCE SEN HAYIRLISINI DİLE ben hep normal isterdim ama yinede hayırlısı olsun derdim RABBİM KALBİME GÖRE VERDİ NORMAL OLDU AMA TABİİ KESKTE ATTILAR DİKİŞTE SENİN YAZDIKLARIN ESKİDEN MİŞ ŞİMDİ HEMEN İTSİN DİYE HEM KESİK VAR HEM DİKİŞ
 
vallahi ben doğar doğmaz kucağıma istemedim o an kendi derdime düşmüştüm ki odaya geldik bebği emzirdim fazla bakmadım kime benziyo nasıl bişey diye toparlanınca kucağıma istedim çatala zaten doğum anında yatırıyorlar niye yatmıycaksın ben onu anlamadım birde genelde serum takıyorlar içerisinde suni sancı ve ağrı kesici var diye biliyorum doğumu hızlandırıyor bu yüzden

çatala yatmayı istemememin en büyük nedeni, sancıları yatar pozisyonda karşılamak istememem. mümkünse çömelerek doğum yapmak istiyorum. en doğal pozisyon oymuş ve çatalda yırtık riski daha fazla oluyormuş. bizzat deneyimli ebeden öğrendiğim şey bu. ve mantıklı... çünkü sırtüstü yatarken ağırlık aşağıya verilince anüse kadar yırtılma riski doğuyormuş. hep olacak diye birşey yok ama risk var. oysa ki çömelerek yani dik pozisyonda yapılan doğumlarda ağırlık merkezi sadece aşağısı... böylece doğum da çok rahat. o çatal yataklar, annelerin değil, doktorların rahatı için var. doktorlar aşağı eğilmek istemediğinden.... osmanlı'da doğum sandalyesi denilen birşey varmış, klozet gibi düşünün. en doğalı buysa neden çatal? neden bu riskleri almak zorunda bırakılıyorum? neden ileride idrar torbamı sııştıran bu pozisyon yüzünden idrar kaçırma riski taşıyayım? doktorun rahatı mı önemli benim mi?

serum konusunda da tereddütlerim var. hareketimi kısıtlayacak hiçbirşey istemiyorum ben. bir de suni sancı ve ağrı kesici de en en son mecburiyet halinde istiyorum. yani, sözün özeü mümkün olan en MÜDEHALESİZ" doğumu yaşamak istiyorum.

bu taleplerde bulununca nasıl karşılıyorlar, onu merak ediyorum. hiç doğumhane, sancı odası görmedim. bu isteklerime uygun mudur, hiç bilmiyorum... ama cidden bebeğin kafasının göründüğü anda yola çıkma düşüncesine o kadar da uzak değilim. bunları yaşamaktansa bu riski alırım daha iyi. en azından benim insiyatifimde olur...

bir de annenin kucağa verilmesi çok çok önemli arkadaşlar. hiç olmazsa bunda hastanenize ısrar edin mutlaka. oksitosin hormonu süt üreten bir hormon ve doğum sancılarıyla top noktasında süt üretiyor ve bebeğin o maximum anla buluşması gerekiyor. ayrıca doğum bebek için de bir tür travma ve hemen tanıdık, güven duyabileceği bir kucakla buluşması gerekiyor. bu siz olamasanız en azından baba olmalı...

bu şartları bana sağlar mı acaba medipol :/
 
doğumhaneler kuralları hastaneden hastaneye değişiyo.ben yenibosna nisa hastanesine gidiyorum doğumhanede sancı odaları ayrı herkesin bi yakını durabiliyo yanında sadece kapı açılıp kapandıkça diğer odada sancı çekenlerin sesi geliyo sancı odasında banyon tuvaletin var asyrı özel ebe gelip ilgileniyo senle doktor doğumda bebeğin kafası çıkmaya yakın geliyo ıkın dio doğurtup gidiyo yani doğuma kadar herşey ebelerin elinde
 
doğumhaneler kuralları hastaneden hastaneye değişiyo.ben yenibosna nisa hastanesine gidiyorum doğumhanede sancı odaları ayrı herkesin bi yakını durabiliyo yanında sadece kapı açılıp kapandıkça diğer odada sancı çekenlerin sesi geliyo sancı odasında banyon tuvaletin var asyrı özel ebe gelip ilgileniyo senle doktor doğumda bebeğin kafası çıkmaya yakın geliyo ıkın dio doğurtup gidiyo yani doğuma kadar herşey ebelerin elinde

bu dediğin şekilde olması iyiymiş. acaba medipol'ün bu konudaki tavrını bilen var mı? yani ben aslında sorup öğreneceğim illa ki ama yaşamış birinden dinlemek ayrı tabi...
 
ne kadar anlamsız ve saçma sapan şeyler yazmışsınız doğum yapmamış ve şunları okumuş olaydım ölmeyi bile düşünürdüm...ben 3 ay önce doğum yaptım özel bir hastahanede kendi odamda sancı çektım başka sancı çekenleri görmedim haliyle eşim annem hep yanımda bana destek oldular hemşireler çok ilgiliydi ne sorduysam ne arzu ettiysem hemen yerine geldi dr rutin zamanlarda gelip kontrol ediyordu ayrıca ben ne zaman dokturumu gormek ıstıyorum dediğimde anında çağırdılar bir tek doğumhaneye tek girdim orada da 2 ayrı odada doğum için alan vardı boyle çatal falanda değil gayet modern bir doğum masası, sürekli yanımda bir ebe birde sağlık personeli vardı ebe kontrollerimi yaparken sağlık personelide hem benı rahatlatıyor hem de nefes almaktan kuruyan dudaklarımı pamukla ıslatıyordu bir an olsun elime bile bırakmadılar...he unutmadan doğumhaneye annem girmek istediğinde yanıma aldılar 2 dk benı görüp çıktı...

çok güzel..

benim tek tecrübem eltimle oldu işte. benim doğuma daha var. ama çok korktum...ben sezeryan olmak zorundayım zaten...
 
ne kadar anlamsız ve saçma sapan şeyler yazmışsınız doğum yapmamış ve şunları okumuş olaydım ölmeyi bile düşünürdüm...ben 3 ay önce doğum yaptım özel bir hastahanede kendi odamda sancı çektım başka sancı çekenleri görmedim haliyle eşim annem hep yanımda bana destek oldular hemşireler çok ilgiliydi ne sorduysam ne arzu ettiysem hemen yerine geldi dr rutin zamanlarda gelip kontrol ediyordu ayrıca ben ne zaman dokturumu gormek ıstıyorum dediğimde anında çağırdılar bir tek doğumhaneye tek girdim orada da 2 ayrı odada doğum için alan vardı boyle çatal falanda değil gayet modern bir doğum masası, sürekli yanımda bir ebe birde sağlık personeli vardı ebe kontrollerimi yaparken sağlık personelide hem benı rahatlatıyor hem de nefes almaktan kuruyan dudaklarımı pamukla ıslatıyordu bir an olsun elime bile bırakmadılar...he unutmadan doğumhaneye annem girmek istediğinde yanıma aldılar 2 dk benı görüp çıktı...

ben sormayı unutmuşum dilek... acaba bu özel hastane hangi hastane? merak edenler ve bu tecrübenden yararlanmak isteyenler olacaktır. benim gibi :)
 
bizde süreç şöyle oldu:

eltimin günü geçmişti ve sancı yoktu. hastaneye gittik(kayseri kadın doğum hastanesi) giriş, muayene, nst derken yukarı sancı odasına aldılar. sadece 1 kişi refakatçi alınıyor. tabii eşler dışarda. 12 saat falan kaldık. sancı yok.. 17:00 gibi gitmiştik. ertesi gün sabaha kadar bekledik. sabah suni sancı verildi. serumla koldan. eltimin sancılar sıklaştı. tabii bu arada bir kaç saatte bir topluca ebe odasının önünde sıraya girip içerde açıklık muayenesi oluyorlardı.
öğlen nst ye bağlandı. sancılar sıklaşmış. bu arada tuvalet için izin almış. ( nst ye refakatçi alınmıyor.) onu tuvalete götürdüm, kapının önündeyken adını bağırdı hemşire. acil sezeryana alıyoruz diye. şok olduk. bebeğin kalp ritmi bozulmuş. apar topar ameliyathaneye aldılar. ebe bana bebeğin eşyalarını getirmemi söyledi. içeri verdim. beni ameliyathane çıkışı lan koridora yönlendirdiler.

40 dak. sonra eltim sdyede, yanında minik arabada da bebiş geldi. odasına götürdük. içerde olanları bilmiyorum tabii. epidural olmuştu. doktor çok şakacıymış...vs.
bebeği ben tuttum, kendi hareket edemiyordu fazla. 13:30 da çıkmıştı bu arada. sonda çıkarılınca hemşire yürütmemi söyledi. çok zordu...canı yanıyordu ama bir şey öğrendik ki, ne kadar çabuk ve çok yürürsen, o kadar çabuk normal hayata dönülüyor. o gece hastanede yattık. sabah da 10 gibi çıktık...aklımda kalanlar..

Bazı hastanelerde kötü muamele olabiliyor.İyi insanlarla karşılaştırsın Allahım hepimizi.
 
Son düzenleme:
arkadaşlar...

bu başlıkta mümkünse herkes bildiği hastanenin doğumhanesinden bahsedebilir mi? hastanelerin genellikle doktorları, hemşireleri ya da odalarının konuşulduğunu (yazıldığını) gördüm. doğumhaneler hakkında pek yazıya rastlayamadım. mesela normal doğumda, doğumhanede birkaç kadınla birarada mı doğum yapılıyor, nasıl oluyor? herkes kendi tecrübesini, gittiği hastaneye göre yazarsa bence harika olur.

ben medipol'de cevahir hanımın "hastası"yım. doğumu da orada yapacağım yüksek ihtimal. ama mesela, öyle saatlerce doğumhanede kalıp sancıl çekmek istemiyorum. nasıl oluyor, birileri tecrübelerini aktarırsa hepimiz için faydalı olacaktır.

teşekkürler...
merhaba bende
4 sene önce yaptım doğumumu ama sezeryan tabi sebebi ise eltim benden 2 ay önce yaptı doğumu herşey normaldi son dakkaya kadar suni sancı verdiler saatlerce uğraştılar en sonda bebek kakasını yiyo die aldılar sezeryana iki acıyıda çekti yani bende o korkudan sezeryan istedim... geldi çattı benim doğum anım doktor sordu nasıl istiyodun doğumu die ben dedim sezeryan die doktor şaştı hep kötü bilgiilerle doldum normal doğum için kokrtum :)))aldılar doğumhaneye bi kaç gebe daha vardı birine geliyolar açılmışmı die bakıyolar bağırıyolar hep gebeler offf çok kötüydü beni nts ye bağlamak için aldılar ve ilaç yapmak için sonra hemen yolladılar odama vee sezeryan anı geldi iyi geçti hiç bi sıkıntım olmadı çok şükür...aslında normal sancım olsaydı ben isterdim normal doğumu ama ne sancım oldu nede başka bişi bu arada pendik hospital de yaptım doğumumu doktor yada hastanede bi sıkıntım yok
 
ooofffff offfffffffff en büyük kabus bu zaten, doğumhane - sancı odası arasında olmak. sancı odasına alınıyorsun,yakınların yanında yok, tanıdığın bi kimse yok, kesilmeyi bekleyen dana gibi,hem acı çek hem tek başına, ebeler hemşireler seninle ne kadar sevgi dolu şefkat dolu o sırada ihtiyacın olan duyguyu verebilir ki? işi olarak bakıyo ona, hele bi de yorgunsa vardiya değişimleri bilmem neler... of ya... zırt pırt açılma var mı yok mu muayenesi, işin kötü yanı ben astım hastasıyım arkadaş, ya beni anlamazlarsa? ya derlerse " sabret sabret az kaldı bişey olmaz, oksijen veririz geçer meçer"... Tv seyrediyolar orda, yani tamam onlar için olağan bir durum , sıradan bir gün olabilir, ama bizler için hayatımızın dönüm noktası, unutulmayacak tek anı belki de... ee aç bacakları bekle bekle, ıkın bekle olmadı ıkın sıkın, çok tuhaf bir psikoloji ya, gecelerce gözüme uyku girmiyor, aklıma geldikçe kafayı yicek gibi oluyorum, sırf bu yüzden sezaryen ister olup, gideyim yatayım uyuşayım kalkayım geleyim odaya tamam... kendimi aciz hissediyorum sancı odası doğumhane ebe üçgenleri arasında, güven duymuyorum, kendimi rahat hissetmiyorum, yav nasıl rahat olucam ki zaten, çok mu alışığız açıp beklemeye... hem hadi doğurdum çataldayım, e kanama başladı benim altımı temizleyip nasıl önlem alıcaklar odama giderken bu bir, ikincisi diyelim ki sancı odasındayız yatıyorum sancım var suyum geldi ya da kanama geldi ya da lavman denilen olay, ya oralar batar ederse, nasıl tutçam kendimi kendime nasıl bakıcam, ya herşey stres geliyor bana, nasıl olcak? biri bize anlatsın ya uf :(

Bu tarz düşündüğüm için 2ay evvel sezeryanla doğum yaptım.Hiç de pişman olmadım.
Yan odada normal doğum yapan hastayla aynı acıyı sızıyı çekiyorduk.
Onun da en az benim kadar ağrısı vardı.Oturamıyor tuvaletini yapamıyordu acısından.
Bünyeden bünyeye değişiyor elbet.Kimi normal doğurur iki dakkada hiçbirşey olmamış gibi ayağada kalkar ihtiyacını giderir ağrısı da olmaz.Kimi pişman olur normal yaptığına acı çektiği için.
Ben cesaret edemediğim için ve yukardaki arkadaş gibi düşündüğüm için,bir de ağrı eşiğim çok çok düşük olduğu için sezeryan dedim başka birşey demedim.
3.gün ayağa kalktım ve eve geldiğimde de hiç yatmadım.
 
25 haftalık hamileyim doğum korkum olmadığı halde bu yazılanları okuduktan sonra korkmaya başladım, anlamıyorum hiçmi güzel yanı yok bu doğum olayının?
 
25 haftalık hamileyim doğum korkum olmadığı halde bu yazılanları okuduktan sonra korkmaya başladım, anlamıyorum hiçmi güzel yanı yok bu doğum olayının?

birkaç mesaj önce paylaştığım linki kaçırmışsınız o halde. tam da bununla ilgili, yani pozitif doğum hikayelerini içeren bir link paylaşmıştım. lütfen, özellikle linkini verdiğim yazıyı okuyun, çok etkileyici ve çok güzel. insanın normal doğumdan başka birşey düşünesi gelmiyor. zaten bu yazıdan sonra da hastanelerden beklentilerim arttı ve bu başlıkta hastanelerin doğumhanelerini değerlendirelim dedim. hepiiz en iyisini hakediyoruz. bebeklerimi de öyle. sezaryen bizim için çok süper olsa da neden çocuğumuz normal doğumun doğallığından yararlanmasın? neden normal doğum yapacakken insani şartlarda bunu yaptıramayalım? biz hastanelerden bunları talep etmedikçe onlar bizlere, bu harika deneyimleri sıradanmış gibi yaşatmaya devam edecekler. herhangi bir operasyon gibi... ama hayır, öyle değil işte! onlar hergün onlarca doğuma tanık olabiliyor ama bunu yaşayan bizleriz! doktorlar, ebeler, hemşireler, hastabakıcılar, yani genel olarak hastaneler, doğum yapacak olan kadınlarla empati kurma yeteneğini geliştirmeli. istediğimiz şeyler lüks değil, bunlara hakkımız var! insanız biz! mezbaha gibi, sırası gelen kesilecekmiş gibi beklediği, gelenin gidenin mahremiyetimizi parmakladığı ortamlarda çocuklarımızı doğurmak istemememiz çok normal!!! bunun için en azından ben ne gerekiyorsa yapacağım.

şu güzel yazının linkini de vereyim tekrar: Bahar ve Güneş’in Hikâyesi « Pozitif Doğum Hikâyeleri
 
medical park ile ilgili yaşanmış bir durudan da bahsedeyim... arkadaşım normal doğumla çocuğunu doğurduktan sonra haliyle kucağına verilmesini istiyor ve hastane personeli şiddetle buna karşı çıkıyor. neden? anne çocuğu düşürürmüş, sorumluluk alamazlarmış!!! ama düşürmesin diye yanına özel bakım hemşiresi tahsis ederlerse olurmuş, o da ÜCRETLİYMİŞ!!!! dönüp dolaşıp gelinen nokta bu arkadaşlar. ben en azından bu noktadan sonra hastane standartlarımı bu gibi aptalca ve ezber bir cümleyle olması gereken doğal süreci bana yaşatmayacak bir hastanede doğum yapmak istemiyorum. tüm bunları konuşun doktorunuzla, hastane yetkilileriyle...

merhaba acaba hangi medical parkla ilgili bu olay yaşadığınız olayları hastenelerin nerde olduğunu yazarsanız bizim için iyi olur mesela ben meical parka gitmeyi düşünüyorum acab aynı hastanemi?
 
merhaba acaba hangi medical parkla ilgili bu olay yaşadığınız olayları hastenelerin nerde olduğunu yazarsanız bizim için iyi olur mesela ben meical parka gitmeyi düşünüyorum acab aynı hastanemi?

aslında burada çok uzatmamak için arkadaşım dedim ben. bu olayı yaşayan kişiyi resmen tanımıyorum. normal doğum eğitimine gittiğimde ebe hanım anlatmıştı. kendi başına gelmiş. doğum koçluğu yaptığı gebesinin başına yani. o yüzden inanın, hangi hastane bilmiyorum.

bu arada maalesef medipol'de de kucağa anında vermiyorlarmış, yeni öğrendim. risk alamazlarmış!!! doktorunuz böyle söyleyince insan karşı gelemiyor: ya birşey olursa diyor :( o riskli, bu riskli!!! sorun zaten bu riskleri, hastanenin sıfıra indirmesi gerektiğinde ve bunu becerememesinde ya da umursamamasında. "hastanede doğuracaksan benim kurallarıma göre doğum yapacaksın, o zaman evde doğur" diyen bir zihniyetle ne kadar savaçabilirsiniz ki:( tüm bu kuralları değiştirmeyi kimse düşünmez, bu kuralların ne kadar aptalca ve ne kadar doktor lehine olduğuna kimse kanaat getiremez!!!

çatalda doğum yaptırıyorlar medipol'de de, maalesef!!!
 
çatala yatmayı istemememin en büyük nedeni, sancıları yatar pozisyonda karşılamak istememem. mümkünse çömelerek doğum yapmak istiyorum. en doğal pozisyon oymuş ve çatalda yırtık riski daha fazla oluyormuş. bizzat deneyimli ebeden öğrendiğim şey bu. ve mantıklı... çünkü sırtüstü yatarken ağırlık aşağıya verilince anüse kadar yırtılma riski doğuyormuş. hep olacak diye birşey yok ama risk var. oysa ki çömelerek yani dik pozisyonda yapılan doğumlarda ağırlık merkezi sadece aşağısı... böylece doğum da çok rahat. o çatal yataklar, annelerin değil, doktorların rahatı için var. doktorlar aşağı eğilmek istemediğinden.... osmanlı'da doğum sandalyesi denilen birşey varmış, klozet gibi düşünün. en doğalı buysa neden çatal? neden bu riskleri almak zorunda bırakılıyorum? neden ileride idrar torbamı sııştıran bu pozisyon yüzünden idrar kaçırma riski taşıyayım? doktorun rahatı mı önemli benim mi?

serum konusunda da tereddütlerim var. hareketimi kısıtlayacak hiçbirşey istemiyorum ben. bir de suni sancı ve ağrı kesici de en en son mecburiyet halinde istiyorum. yani, sözün özeü mümkün olan en MÜDEHALESİZ" doğumu yaşamak istiyorum.

bu taleplerde bulununca nasıl karşılıyorlar, onu merak ediyorum. hiç doğumhane, sancı odası görmedim. bu isteklerime uygun mudur, hiç bilmiyorum... ama cidden bebeğin kafasının göründüğü anda yola çıkma düşüncesine o kadar da uzak değilim. bunları yaşamaktansa bu riski alırım daha iyi. en azından benim insiyatifimde olur...


sevgili joplin, umarim bu mesajimi gorup benimle kontak kurabilirsin, ben de ayni senin gibi dusunuyorum, acaba sana nasil ulasabilirim ?
 
Son düzenleme:
arnavutköy avrupa hospıtalden kesınlıkle uzak durun çunkı bırıncı dogumum orda oldu ve kabus gıbıydı beni tersleyen hemşireler hayattan bıkmış tavırlar iğrentiler yemin edıyorum bıde gencler tam tersıne guler yuz gostermelerı gerekmezmı ? sakın dıyorum sakınnn...
 
Back
X