doğumunuzda yaşadıklarınız

allah bizlere de hayırlı doğumlar nasip etsin inşallah...

yaa gerçektenn güzell bir duyguu önceside sonrasıdaa ama gerçekten zorr, anne olmak kolay deill tabii inanın doğum anındaa o acıyı çekerken aklımdan bebeğimm cıkmıstı hiçbişi düşünemiodumm acıdan baskaa o an ölüceğimi düşündümm okadar yanii ama doğduktan sonra kıyamadım dokunmaya bilee bişi olcakmıss gibi allah herkese yasatsın bu duyguyu :)

bencede anlatılmaz yaşanır.o gece zaten içimde böle bir his vardı yarın oğlumu görücem diyordum.hastahanede normal doğumu beklerken birden bir aksilik oğlum kordona dolanmış kalp atışları düştükçe düşüyordu. Allah'ım öldüm öldüm dirildim. nst deki alarm öttükçe ben kendimi kaybetmişim.acil sezeryana alınmışız operasyonu gerçekleştirebilmek için titrememi durdurabilmek için yüklü miktarda sakinleştirici vermişler.kendime geldiğimde oğlum kollarımın arasındaydı eşim yastığın üzerine yanıma yatırmış kendiside başımda bana bakıyordu gözleri kıpkırmızı olmuş.doğuma giren hemşiremiz 3 günden önce kendine gelmez demiş sakinleştiricilerden ötürü.ben gözlerimi açınca eşim birden gülümsemeye başladı bir ona bir oğluma bakıyordum.doğrulup sarmak istedim ama o kadar güçsüz hissediyordumki ya düşürürsem diye korktum dokunmaya bile ancak sabah karşı iyice toparlayınca alabildim kucağıma. ve o an zaman durdu sanki Allah'ım cennet gibi kokuyordu (halada öle ya) heycandan olsa gerek zor verdim babasının kucağına ve odadaki kanepeye attım kendimi gözüm karardı başım dönüyordu.toparlayıncada yine sarıldım başladım koklamaya o ara hemşireler geldi kan alınması falan gerekiyormuş veremedim hemşirenin kucağına sanki tutamayacak gibime geliyordu. ve oğlum şu an 3 aylık halen babasından başkası alırken korkuyorum sadece eşime güvenenip verebiliyorum oğlumu. Allah isteyen herkese versin.hatta yok ben doğuramam korkuyorum diyenlerede dünyanın en güzel en mükemmel duygusu annelik hele o bakışları küçücük elleriyle tutnmaya çalışmaları yokmu. Rabbim hepsini korusun bizlere bağışlasın.ayy çok uzun oldu kusura bakmayın ama konu kel kurbağam oğlum olunca çnem düşüyo :)

merhaba kizlar bende dogum yaptiktan sora bebeyimi bana verdiklerinde oyle guzel duygular yasadimki. anne olduguma inanamiyodum geceleri uyumuyudum bebeyimin yuzune baka baka kaliyodum. ilk bana anne dediyinde sanki dunyalari bana verdiler. allah hepinize nasib etsin ammmmmmmmin

annelik bir kadına rabbimin bahşedeceği en büyük ödül..
yalnız çaresiz kimsesiz hissettiğimde onun yüzüne bakmam yetiyor.işte diyorum huzur bulduğum tek yer.çok zor şeyler yaşadım.çok kötü zor korku dolu bir hamilelik geçirdim.16 saat sancı sonrasında doğurdum.ama odama gelip onu gördüğümde aynı şeyleri bir daha yaşamak adına bile olsa ıYıKı DOĞURMUŞUM DıYORUM.çok mutluyum çoooooooooooook...

Doğumdan öyle çok korkuyordumki herkes bunun bir fırtına gibi olacagını sonrasında güneşin dogacagını soyledıgınde onlara saçmalamayın diyordum.
o gün ilkdefa bukadar erken yatmak istemiştim 21 ekim 2009 saat 23:30
Sancılarım başladıgında dogumun başladıgını anlamamıştım bile:)
canım annem iyi ki o gun yanımdaydın.
çünki sen olmasaydın bu deli kızın evde dogururdu artık.ne nişan ne su hiçbişi gelmemişti sancıdan başka...saat 00:30 canım annem ısrarla hadi gidelim diyor ben olmaz diyorum sevgili halamda çayını demledi :) eşimle birlikte başladılar içmeye ...saat 01:30 annem saate bakıyor sancılar artık iice arttı 3dk ya düştü..zorla evden çıktık saat 02:30 hastaneye girdik hemşire hanım soruyor neyiniz var ...bilmem galiba doğuruyorum diyorum :) hadiiii bi kontrol bi lavman bi sedye derkenn bi baktım karşımda kocamaaannnnn bir saat ve başımda ebe hanım doğumhanedeyım....sancılar ilerledi canım oğlum annesine çok güzel yardım etti benden çok yavruşum yoruldu...saat: 04:55 Demir im canım oğlum kucağımdasın...bütün sancılar bittiii kucağımdasın annem...ilk bakışmamız o boncuk gözlerinle hoşgeldin aramıza aşkım...İlk ağlaman duyuldu ağlama annem derken içim inanılmaz rahat ve huzurlu...oğlumu hemşiresi giydirmeye getirdi..ben oğlumdan 1 saat sonra dogumhaneden cıktım...
sabah 6 canım babam annem halam kayınvalıdem kayınpederımmm...Eşimmm... herkes kapıda annem ağlıyor...Ağlama annem bak bittii...gerçekten anladımki evet bu bir fırtınaydı ve sona erdi benım gunesim canım oğlum hepimize merhaba dedi...Bütün gün hiç uyumadım yanıma oğlumu 08:00 civarı getırdıler...öyle tatlısınki,bunu anlatamam ...ellerin nekadarda küçük bebeğim...ya ayakların hele o minnoş ağzın...sana bayılıyorum...İyiki doğurmuşum seni hayatım...
Aslında daha öyle çok yazmak istiyorumki ama fazla uzatmak sizleride sıkmak istemiyorum...
Güzel Allah'ım herkese bu duyguyu yaşatsın inşallah....
Sevgiyle kalın...

Bende yasadim akreata ama ölümle sonuclanmak cok nadir. Rahmi alınan çok kadın var. Bu şekilde genellleme yapmayın derim

Aranızda sezeryan sonrası plesenta akreata yaşayan ve akabinde tekrar hamile kalip sıkıntı yaşayan var mı????