yine de araştırıp da karşınıza tek yorum bu çıkar diye yazıyorum. benden önce hayli olumsuz yorumlar yazan arkadaş için üzüldüm. bilemiyorum tabi durum tam olarak nedir, kimseyi de savunmak için yazmıyorum buraya. 2005 senesinde ağustos ayında ilk hamileliğimi yaşadığımda başlangıçta pek sorunum yoktu ve küçük bir kliniğe devam ediyordum. sonra 3.5 aylık hamileyken ufak ufak kanamalar başladı ve eşimle birlikte doktor doktor gezmeye başladık. ve 4.5 aylık falanken heralde tavsiye üzerine jale hanımı bulduk, o zaman kadar her gittiğim doktor bana en az 2 hafta rapor yazdı ve yattım. öğretmenim ben. rapor bittiğinde zaten kanama da bitmiş oluyordu ve ben kalkıp okula gittiğim ilk gün en geç son derse ciddi bir kanamayla bu defa başka bir doktora gidiyordum. bu arada şu an 4.5 yaşında olan kızım kımıldanmaya başlamıştı, daha doğrusu ben hissediyordum, ve her tekmesiyle hüngür hüngür ağlıyordum. ne psikoloji di mi. neyse, jale hanıma gittim, o da aynı şekilde bana 2 haftalık rapor yazdı. ama bir farkla. bir haftaya kanama geçer, gel bi bakalım acaba yara falan mı var dedi rahim ağzında. ve dediği çıktı. küçük bir yara. kan birikiyor, ben hareketlenince akıyor. ben yatmaya başlayınca duruyor. bir hafta fitil verdi ve bitti. ve o ondan itibaren en mutlu kadın bendim. süper bir hamilelik yaşadım.. ve sağlıklı bir kızım var şu an allaha şükür. ayrıca bu kadar da değil. ikinci kez hamile kalmaya karar verdik . 2009 da yine ağustos ayında hamile kaldım. ve jale hanımın dikkati, ilgisiyle bebeğim olmasa da şu an ben hayattayım.
normalde bu siteleri okur ve birşey yazmam. geçenlerde, kaybettiğim bebeğimle ilgili uzun uzun yazdım, ama ne gereği var insanları üzmenin deyip sildim. ama dedim ya hayatımı kurtarmış doktorum hakkında basit bir yara için bu kadar ağır laf okuyunca yazayım bari dedim. çok iyidir. gecenin yarısı ararsın. bütün gece uykusuz (küçük bir bebeği var) evinden de olsa takibini yapar. güvenilirdir. ve en önemlisi bence hatırlar :) neredeyse her ayrıntıyı. ikinci hamileliğimde, birincisinden hatırladığı için, müjdeyi ver eşine, bu erkek demişti... bu arada akılda soru işareti kalmasın, plasenta previa sebebiyle kaybettik oğlumu, ve destek istemekten çekinmediği için beni cerrahpaşa'daki bir profesöre yönlendirdi ve son 1 ay birlikte yaptılar takibimi. yani jale hanımın bebek hakkında yapabileceği birşey yoktu. ama başka bir doktor olsaydı benimle ilgilenen, bugün ben de olmayabilirdim. bundan eminim.
umarım yeterince açıklayıcı olmuşumdur.