Doktorayı bırakmalı mıyım ? Anksiyetem yüzünden çok zor günler geçiriyorum. Fikirlerinize çok ihtiyacım var

Doğru doktoru bulmak da en büyük mesele
 


Bakın bu kötu bir sey değil. hepimizin sağlık sorunları var. benim mesela kalbimde problem var şu an duzenli kardiyoloğa gidiyorum. Sizinde şükur caresi olan bir hastalığınız var. alanında iyi bir psikiyatırla onun uygulayacağı ilac tedavisiyle çozumu mumkün.

Tedaviye başlayın doktoranıza da devam edin. Bırakmayın doktoranızı. bırakınca geçecek diye dusünüyorsunuz ama gecmeyecek bu seferde keske bırakmasaydım diye uzulup stres yaşayacaksınız.

Haybeden sallamıyorum amin olun. babamda var kaygı bozukluğu en ufak bir stereste aşirı kafasına takıyor uyku uyuyamıyor. babama söyleye soyleye zor ikna edip psikiyatriye göturdük ilac tedavisine başladık şimdi iyi cok sukur. Ayıp değil gunah değil. doktora gidip ilac kullanmaktan cekinmeyin. hayat kaliteniz buna bağlı çünkü.
 
Bende sizinle aynı durumdayım. Gündelik hayattakileri aştım ama sınav sunumun aylar öncesi uykusuzluklarım başağrılarım başlıyor. Herşeyi bırakıp gitme isteği gibi tuhaf düşüncelere bile kapılıyorum
 


Ben bir süre antidepresan aldim tedavinin basinda..yan etkileri bende de oldu. Bu yüzden tedaviyi devam ettirmeye gayret ettim, cünkü hayatim boyunca bu ilaclara bagli yasamak istemedim. Ilaclari sadece bir süre tedavinin bir parcasi olarak da görebilirsiniz. Güclendiginizde kontrol altinda benim gibi de birakabilirsiniz.
Kendinizi cikmazda hissetmeniz bir yerde "normal" cünkü buda sadece bir belirti. Korkularimizi ve hisslerimizi ne yapacagimizi bilmedigimiz icin kafamizda hep ayni düsünceler ve panikler dönüp duruyor. O döngüden gercekten de cikamiyoruz o anda. Öyle durumlarda disardan tarafsiz birinin, yani terapistin siz yardimi olacak. Bazen o döngüden tek bir düsünceyi bile degistrebilmek bütün dengeyi degistirebilir. Kendinize bu sürecte daha ilimli yaklasmaya calisin
 
Babanıza çok benziyorum. İlk psikiyatriye gideceğim de çok zorlandım. Bir süre ilaç kullanımından sonra kendim de atlatabilirim diyerek tedavi sürecime devam etmedim. Anladım ki büyük bir hataya düşmüşüm. Hayat kalitem bitik zaten şuan. İlk fırsatta psikiyatriye gitmek dediğiniz gibi en mantıklı çözüm
 


Babamda aynısını yaptı ben iyiyim ilaclara gerek yok dedi pat diye birakti tekrar basa donduk halbuki ilaclara alisma suresi var o sureyi gecmistik. tekrar tedaviye baslamak tekrardan ilaclara alisma suresi demek oldu.

Sağlam bir psikiyatri bulun. danisin etrafıniza sorun arastirin. internetten arastirin. tedavinize başlayın.

ilaclardan da korkmayın. ne yapalim bazen baska care kalmıyor. ben 27 haftalik hamileyim ve kalp ilaci kullanmak zorundayım yoksa kalbim hamileligi kaldirmiyor. bebek te kilo alimini azaltabilirmiş ilac ama sukur bebek 1 hafta bile onden gidiyor kilo bakımından sorun olmadı. Ben de isterdim hic ilac kullanmadan gebelik gecirmeyi ama ilacı kullanmasam kalp kaldiramayacak ve bebegimi erkenden almak zorunda kalacaklar o yuzden kullanıyorum.

Güvendiğiniz bir doktorun verdiği bilincli ilacları kullanmaktan cekinmeyin. Yasam kalitemiz icin bazen başka çaremiz kalmıyor.
 

Bende çok evhamlı ve panik bir insanım.
Eyvah kötü bir şey olacak isimli kitabı okumanızı öneririm.
Orada neden evhamlı olduğumuzu anlatıyor. Kişisel gelişim kitabı değil. Sonrasında ise 1 2 teknik öneriyor.
Bende bu evhamla doktora yeterlilik sınavına girdim bir kaç ay önce
Hep şöyle düşündüm.

Sınavda evhamlanırsam ne olur?
- Cevapları unuturum.
Cevapları unutursam ne olur?
- Büyük ihtimalle geçemem.
Geçemezsem ne olur ?
- Bir hakkım yanar. Ama bir hakkım daha var. Hemen atılmıyorum.
Peki ya ikinci hakkımda da geçemezsem?
- O zaman atılırım.
Atılırsam ne olur?
- Kendime yeni bir yol çizmem gerekir. Ama bu benim hayatımı tehlikeye sokan bir durum değil. İşin sonunda ailemi, sağlığımı vrya hayatımı kaybetmeyeceğim. Bunlar olduktan sonra başka bir yol çizerim kendime.
 
ya sizi o kadar iyi anlıyorum ki..
benimkiler doktora sunumu da değil, dandik 5-10 dakikalık lisans sunumları, ama inanılmaz geriliyorum. bu stresle baş edemediğim için de hep kaçtım, vazgeçtim, dersleri bıraktım. o yüzden size "kesinlikle vazgeçmeyin" diyeceğim :) ama başa çıkamayacak gibi hissediyorsanız ve öyle bir şansınız da varsa bir süre ara vermek iyi olabilir belki.
ben terapiye gittiğim dönem (6 ay kadar) hakikaten daha iyiydim, en azından kaçmak yerine sunuma girebildim o dönem. keşke terapiye devam edebilseydim, belki şimdiye bir şeyim kalmamış olacaktı. bu anksiyeteyi ilaçlar bastırabiliyor evet, ama maalesef sorun düşünce yapımızda. asıl onu değiştirmemiz gerekiyor bir şekilde..
sözlü sınavınız ne zaman? eğer daha vakit varsa muhakkak terapiye başlayın derim. vakit az ise ve ara verme/erteleme ihtimaliniz yoksa, psikiyatrla görüşüp en azından şimdilik ilaç kullanabilirsiniz, bu süreci atlatana kadar.

internette genelde papatya çayı, nefes egzersizleri, meditasyon vs. öneriyorlar, ne kadar etkilidir bilemiyorum, kaygım o kadar fazla ki bende etkili olmayacağını düşünüp hiç uğraşmadım öyle şeylerle. yine de bir fikir olsun diye yazayım dedim :)
bir de "öz-şefkatli farkındalık" diye bir kitap edindim geçenlerde, klinik psikolojide doktora yapan bir asistanımız önermişti bana da. henüz çok üzerine düşemedim, ama asistan bana epey faydalı olacağını düşünüyordu. "öz-şefkat" konusuna da bir bakabilirsiniz dilerseniz.

dilerim her şey çok güzel olur sizin için
 
Bende psikoloğa gittim bir süre.
Özellikle DYS sınavı yaklaşırken o kadar atak geçirdim ki en ufak şeyi kafama takıp saatlerce uyuyamıyordum.
Mesela birine bir mesaj atarken harf hatası yapsam bu benim için zehir oluyordu.

Şimdi atlattım. Bir şeyi kafama takınca kanıt/karşı kanıt tekniğini uygulayıp kendimi rahatlatıyorum.
 
aliceharilardiyari .!.:
Üzerine giderken sağlığımdan olacağım gibi düşüncelere kapılıyorum
Genişletmek için tıkla...
Uzman değilim ancak bu anksiyetenin bir oyunu olabilir size.
Benzer bir durumu yaşıyorum ve mücadele şeklim üzerine üzerine gitmek, ben faydasını gördüm.
Derin bir nefes alın, ne salaklar ne statülere geliyor bunu düşünüp kendinize olumlu telkinler verin.
En önce de profesyonel yardım alın bence.
 
Hocaların bazısını bu durumdan haberdar etmeniz sizin yararınıza olur. Hatta süreçte de yardımcı olabilirler, anlayışla karşılayacaklarını düşünüyorum. En başta konuşmalısınız danışmanınızla.
 
Ben bu sureci gecirmis biri olarak yaziyorum, doktora yeterlilik sinavina girdim ve ilk seferde gectim. Iki alan secersiniz ve ondan girersiniz adi uzerinde siz seciyorsunuz. Calisma alaniniz sizin aksine kendinizi en rahat hissedeceginiz alandir cunku bu alanda en azindan bir senedir sistematik olarak calisiyorsunuz ve lisanstan gelen bir temeliniz var.
Ben moralinizi bozmak icin soylemiyorum bunu ama akademide devam etme niyetiniz var mi? Bunun docentlik sinavi da var, yani bu son sinav olmayacak. Anksiyetiniz doktoradan sonra mi basladi bilmiyorum ama master bitirme jurisini verdiginize gore atmosfer kafanizda az bucuk canlaniyordur. Akademi surekli sinandiginiz bir alan ve sonu yok bildiginiz gibi. Iyi sanslar dilerim.
 
aliceharilardiyari .!.:
Kaygılarımdan dolayı abartılı hislere kapılıyorum. Olayın içinden doğruyu göremiyorum.
Genişletmek için tıkla...
Iyi deo zamam bunun caresi doktorayi biraknak degil ki. Is hayatina girdiginizde de ayni sorunla karsilasmayacak misiniz? Bir psikiyatriste gidin.
Insan anksiyetesi var diye doktorayi birakir mi? Geleceginden vazgecer mi? Bu anksiyete ile bas etmeyi ogrenmediginiz surece hep kacacak misiniz? Bunca emegi cope mi atacaksiniz?
Olaki sinavda basarisiz oldunuz, bu dunyanin sonu degil ki. 6 ay sonra ikinci bir sinav hakkiniz daha var.
 
Sınav ne zaman? Danışman hocan ayarlıyor zaten jüriyi senin çalıştığın konulardan sorarlar yani o kadar da uçsuz bucaksız değil. Hiçbir disiplinde her konuyu bilme gibi bi beklenti olamaz, herkesin bir alanı var. Hocanla ilişkin nasıl hocanla iletişimin sağlam olmalı ve bu kaygılarını onunla paylaş. Ama yeterlilikden bu kadar korkuyorsanız akademisyen olma isteğinizi anlamadım belki de size göre değildir. Ya da tedavi olmalısınız bi an önce. Çünkü doçentlik sınavından tutun ders vermeye vs hayatınızda böyle durumlar hep olacak.

ayrıca emin olun herkes heyecanlanıyor korkuyor panik oluyor, kimse de mükemmel değil prof. yardım ve hocanızla iletişim sorununuzu çözebilir
 
Eger bugün burada bırakırsan güven kaybın artar.
Çok calış olmadı kalır bir daha girersin
 
Psikolojik destek almanız gerekiyor o zaman siz farkındasınızdır eminim
Doktora yeterlik aşamasına kadar havadan gelmediniz ya tabi ki bilgi birikiminiz vardır
Ben sizin yaptığınızı yaptım son aşamada bıraktım başka nedenlerle keşke psikolojik destek alsaymışım kesin bitirdim
Ki diyelim ki olmadı sınav başarısız geçti yani her girilen sınavdan başarılı olunacak diye bir kural yok ki olmazsa bir dahakine olur
Öyle bir sınava bir defa girerim başarısız olursam bir daha girmem diye bir kural yok o k kadar emeği niye çöpe atayım
Sizin bu korkunuzu yenip sınavla ilgili değerlendirmelerinizi de yazar okuru umarım
Başarılar
 
Danışmanınız sizi destekleyecektir, öncesinde kaygılarınızdan biraz bahsedin. Jüri kendi çalışma alanından sorar genelde, bir de metodoloji sorusu kesin gelir. Jüri üyelerinin son çlışmalarına bilhassa hakim olun. kaygılandığınız için emeğinizi çöpe atmayın. nefes egzersizi yapmayı ve anksiyeteyle baş etmede bazı egzersizleri öğretmiştir psikolog size onları tekrarlayın. dünyanın sonu olmadığını hatırlayın. ayrıca yeterlik jürisinde heyecanlanmamak garip olurdu, karşılarında heyecanlanan birini görmek onları şaşrıtmıyor ve adayı rahatlatıyorlar bile. jürideki 3 kişiyi en az bölümden tanırsını zaten, jüri öncesi ziyaret edip önerilerini alabilirsiniz. ders döneminden de iletişiminiz vardır. olumsuzu düşünerek kaygınızı körüklemeyin
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…