- 31 Mart 2015
- 142
- 140
- 23
Öyleyse biraz da ben dertleşeyim.. Tanımadığım bir şehre yeni taşındım.. Kimsem yok burda. Arkadaşım, akrabam, komşum ... Bir kızım var akşama kadar onunla birlikteyim.. Evdeyim dört duvar arasındaym. Bazen başıma ağrı giriyor sıkıntıdan, ağlamak istiyorum.. Sitede oturuyorum ama kimseyi tanımıyorum tanışmak için çaba harcadım ama tanışmakla kaldı hep.. Yalnızlıktan bunaldım.. Napılır ne edilir nereye gidilir bilmiyorum.. Zaten etrafım hep inşaat yakınımda gidebileceğim hiçbir yer yok.. Kızım küçük olmasa otobüsle yalnız da olsa gezicem ama hava soğuk bebek arabasıyla olmuyor.. Eşimle arada çıkıyoruz geziyoruz bi nefes alıyorum ama eşime de sürekli çıkalım diyemiyorum.. Bugüne kadar çok hareketli bi hayatım vardı kaldıramıyorum dört duvar arasında nefes alamıyorum.. Kızım için de üzülüyorum o da yalnız ona yetemiyorum.. Çizgi film izliyo çoğunlukla 2 yaşında henüz.. Zararlarını biliyorum ama vakit geçirmenin başka yolunu bulamıyorum.. Nefes alamıyorumm.. İşte öyle.....