Merhaba arkadaşlar biz eşimin işi dolayısıyla istanbuldan bir tatil şehrine taşındık
Buraya taşınalı 3 ay falan oldu çocuğum 11 aylık onunla ilgileniyorum şu ara ve kendimi burda çok yalnız hissettim arkadaşlarımı çağırmıştım bana geleceklerini söylediler geçen cuma da geldiler buraya .akşam geldiler falan (bu arada eşimle ben bekarkenden tanışıyorlar hepimiz iyi anlaşıyoruz yani) işte sabahı plaja gittiler direk sna iş çıkmasın gerçi ben demiştim denize gidersiniz şurası zaten yakın diye.öğlende eşim işten geldi çocuğu aldık markete gittik ertesi gün piknik planımız için alışveriş yaptık geldik yemeği falan hazırladım 7;30 gibi geldi kızlar.yedik yattık pazar günü pikniğe gittik bi koya ağaçların önünde plaj var.kursuk eşyalarımızı yemin ediyorum toplasanız eşimle beraber 5 dakika yüzmüşüzdür.ki şikayet etmiyorum çocuğum var ve biraz hareketli yürüyor da.kızlar bayağı girsi yüzdüler falan biz gittik mangalı salatayı hallettik geldiler yediler o sırada çocuğumu biraz tuttular bişeyler atıştırdım.sonra tekrar plaja gittiler ben çocuğu soktum biraz onunla oynayıp açıldılar falan.eşime gir sen dedim o da girdi geldi hemen ama bana yardımcı olmak için çünkü oğluşum tam bir afet:)
Akşam eve geldik tatlımızı yedik eşimle yattık 22:00 gibi oğlumu da yatırmıştık arkadaşlarım da akşam evin yan sokağındaki barlardan birine gitti tabiiki gezsinler ben elimden geldiğince yorum katmadan olanları anlatmaya çalışıyorum.biz yatmıştık anahtarı vermiştim onlara.bilmiyorum kaçta geldiler duymadım.sabah yani bu sabah da kahvaltı yaptık beraber (kahvaltıyı birlikte hazırladık yemekleri de)şimdi evin karşısındaki plaja gittiler muhtemelen akşam gelecekler.
Benim derdim şu burda bunaldım ciddi manada bi iki kelama muhtaç kalmıştım istediğim çocuğum öğlen uykusundayken oturalım balkonda bi kahve içelim konuşalım bana biri nasılsın diye sorsun ne bileyim anlatayım.onları da anlıyorum bekarlar bu arada ben 28 yaşındayım onlar 32 ve 26 severim onları da işyerinden istanbuldan 2 yıldır arkadaşız.ama ben yine yanlızım şuan yine yanlızım.kötü oldum bugün böyle:/ sevgilileri oldu onlarla mesajları face ve whatsapp muhabbetimiz şuan sevgilileri yok.evde akşamları ellerinde telefon ipad internetteler.ben kardeşime kızıyordum ama hep mi böyle olur yoksa evlenince ben mi değiştim bilmiyorum.ama anladım ki artık beni bekar arkadaşlarım anlayamaz.nadir çıkar içlerinden...
Kahvemi yaptım arkadaşlarım burda ama ben tek başıma yudumluyorum.. Cumaya kadar burdalar hergün böyle mi olacak bilmiyorum.eşim de işte
Öyle işte
Buraya taşınalı 3 ay falan oldu çocuğum 11 aylık onunla ilgileniyorum şu ara ve kendimi burda çok yalnız hissettim arkadaşlarımı çağırmıştım bana geleceklerini söylediler geçen cuma da geldiler buraya .akşam geldiler falan (bu arada eşimle ben bekarkenden tanışıyorlar hepimiz iyi anlaşıyoruz yani) işte sabahı plaja gittiler direk sna iş çıkmasın gerçi ben demiştim denize gidersiniz şurası zaten yakın diye.öğlende eşim işten geldi çocuğu aldık markete gittik ertesi gün piknik planımız için alışveriş yaptık geldik yemeği falan hazırladım 7;30 gibi geldi kızlar.yedik yattık pazar günü pikniğe gittik bi koya ağaçların önünde plaj var.kursuk eşyalarımızı yemin ediyorum toplasanız eşimle beraber 5 dakika yüzmüşüzdür.ki şikayet etmiyorum çocuğum var ve biraz hareketli yürüyor da.kızlar bayağı girsi yüzdüler falan biz gittik mangalı salatayı hallettik geldiler yediler o sırada çocuğumu biraz tuttular bişeyler atıştırdım.sonra tekrar plaja gittiler ben çocuğu soktum biraz onunla oynayıp açıldılar falan.eşime gir sen dedim o da girdi geldi hemen ama bana yardımcı olmak için çünkü oğluşum tam bir afet:)
Akşam eve geldik tatlımızı yedik eşimle yattık 22:00 gibi oğlumu da yatırmıştık arkadaşlarım da akşam evin yan sokağındaki barlardan birine gitti tabiiki gezsinler ben elimden geldiğince yorum katmadan olanları anlatmaya çalışıyorum.biz yatmıştık anahtarı vermiştim onlara.bilmiyorum kaçta geldiler duymadım.sabah yani bu sabah da kahvaltı yaptık beraber (kahvaltıyı birlikte hazırladık yemekleri de)şimdi evin karşısındaki plaja gittiler muhtemelen akşam gelecekler.
Benim derdim şu burda bunaldım ciddi manada bi iki kelama muhtaç kalmıştım istediğim çocuğum öğlen uykusundayken oturalım balkonda bi kahve içelim konuşalım bana biri nasılsın diye sorsun ne bileyim anlatayım.onları da anlıyorum bekarlar bu arada ben 28 yaşındayım onlar 32 ve 26 severim onları da işyerinden istanbuldan 2 yıldır arkadaşız.ama ben yine yanlızım şuan yine yanlızım.kötü oldum bugün böyle:/ sevgilileri oldu onlarla mesajları face ve whatsapp muhabbetimiz şuan sevgilileri yok.evde akşamları ellerinde telefon ipad internetteler.ben kardeşime kızıyordum ama hep mi böyle olur yoksa evlenince ben mi değiştim bilmiyorum.ama anladım ki artık beni bekar arkadaşlarım anlayamaz.nadir çıkar içlerinden...
Kahvemi yaptım arkadaşlarım burda ama ben tek başıma yudumluyorum.. Cumaya kadar burdalar hergün böyle mi olacak bilmiyorum.eşim de işte
Öyle işte