Buna kesinlikle katılıyorum,o an farkına varamıyoruz.
Ben de böyle olmak istiyorum.
Bu biraz çıkarcılık değil mi ?Net olmak daha iyi değil mi ?İnsanlara saf sevgi hissetmiyorum artık onlar için iyilikde yapmıyorum.
dostumda dusmanimda aynı kefede benim için yarın ne olacağı belli olmaz.Eskiden insanları analiz etmek hoşuma giderdi ama artık bunun bir anlamı olmadığını dusunurum çünkü hepimiz degisebiliriz.Pragmatist yaklaşıyorum işime yarayacak kisilere iyi davraniyorum gerisi umrumda değil.Boyle olsun istemezdim
Ben kolay kolay silemiyorum işte.
Cok sevmekten.
Kimseye derdimi sırrımı açmıyorum Bi burda paylaştım dost dediğin bugün seni dinler yarın kendini herkesten dinlersin öyle bir kavram bu devirde
Ben de verdiğim değeri görmüyorum artık ona verdiğim değeri de göstermek istemiyorum.
Aşırı doğru bir söz.Buna da şahit oldum .
Sanırım insanın hayatında dost dediği kişiler 1 ya da 2 kere çıkıyor,sonrası yalan.
Farketmiyosun ama sen baştan çıkarcı olmasanda sonra onlar senden faydalanacak.bunu illa yapıyorlar ya duygusal ya maddi valla artık insanların davranışlarını kontrol etmek çok sıktı bu şekilde daha az muhatap oluyorum en azından.
Anladım .
Dost olarak düşündüğüm birinin aslında davranışlarına baktığımda dostum olmadığını fark ettim.Tabi bu farkındalık içimi acıttı.Cok sevmekten.
Ya da o an asırı mutlu olmaktan kaynaklaniyor. Goruyoruz Bı cok seyı ama, oyle demek istememiştir oyle yapmak istememiştir, ben öyle anlamışımdır diyoruz.
Kondurmuyoruz ya da kondurmak isimize gelmiyor.
Halbuki gözdeki perde olmasa ver yolu gıtsın o an. Ama illa uzulmeyı bekliyoruz
Siz Bı olay mı yasadiniz?
Anlıyorum. Farketmeyıp dost sanmaya devam edebilirdiniz neyse ki fark etmıssiniz.
