- 24 Haziran 2011
- 23.555
- 49.197
- 798
Seneler once bir erkek arkadasim vardi (sevgili degil normal arkadas). Bir gun nisanlandi bu, nisanlisi da guzel bir kiz tas bebek gibi. Birbirlerine de asik oldular falan. Dugune 1 hafta kala teeeee lise zamanlarinda ciktigi kizla karsilasmis ve o genclik zamanindaki heyecana yine kapilmislar. Bana bu konuyu actigi zaman sen manyak misinlar gerizekali misinlar havada ucustu. Kiza kacalim falan demis kiz he dese kacacaklar. Sonra sordum sen bu kizla neden ayrilmistin? Anlasamadik ayrica yetisme tarzi bana cok ters. Dedim simdi niye boyle? Ne biliyim hala asikmisim iste. Bana nisanlimdan ayrilsam mi diye falan sordu. Ne yalan soyliyim ayril dedim. Cunku akli fikri o kizda. Konusurken gizlice videosunu cekmis bakip bakip agliyor. Sonra ailesi farketmis durumu hemen buna bir ayar vermisler. Nitekim ayrilmadi ve dugun oldu. Ama kafasinda hep bir keske var. Eminim bunu esine de sonuna kadar yansitiyor anliyorum cunku. Keske o an ayrilsaydi diyorum hala.
Bunu niye anlattim, nisanlinizin yaptigi buyuk bir adilik o konuda hemfikiriz. Sonucta hep seviyor rolu yapmis. Ama en azindan son dakikada da olsa durust davranmis. Zamanla unutursunuz bile. Ama nisanliniz kendini zorlayip devam etseydi mutsuz evliliklere bir yenisi daha eklenecekti.
Gecmis olsun.
Bunu niye anlattim, nisanlinizin yaptigi buyuk bir adilik o konuda hemfikiriz. Sonucta hep seviyor rolu yapmis. Ama en azindan son dakikada da olsa durust davranmis. Zamanla unutursunuz bile. Ama nisanliniz kendini zorlayip devam etseydi mutsuz evliliklere bir yenisi daha eklenecekti.
Gecmis olsun.