elimde olsa düğünümü tekrar yapardım çünkü istediğim hiç bişey tam olmadı saçım makyajım gelinliğim dışında düğün günü aç bırakıldım eşimin akrabaları tarafından neymiş düğün yemeğinden gelin yemezmiş
klava: eşime ve bana takılan altın ve paraların hepsini aldı kayınvalide denen kişi bize 5 kuruş bişey bırakmadı hatta 100 ytl ile balayına göndermeye kalktı bizi zorla 1000ytl kopardık oda eşimin yüzüne fırlatırcasına verdi onu eşime sorup duruyordu kızın evindeki altınları aldınız mı ana babasına bırakmayın sakın sanki kendisi bize yedirdi düğün günü birbirinnden cins insanlarla karşılaştım takrabalarından biri ittirip duruyordu beni hadi kalk oyna diye orda bir posta tartışma çıktı jeyyar
canım annem ve babam en çok onlara üzülmüştüm gece boyu ağlayıp durdular ve en kötüsü abimler ve yengemler düğünüme bir yabancı gibi gelip gittiler ellerini öpmeme bile izin vermediler eşimi yanlarına yaklaştırmadılar ama hala içimde kırgınlık var keşke düğünüm böyle olmasaydı keşke daha iyi hatıralarım olsaydı nerde bir gelin yada düğün görsem içim sızlıyor çünkü karşı taraffı kırmamak adına hiç istemediğin şeylere katlanmak zorunda kalıyorsun susuyorsun ama o gün sana zehir oluyor