- 25 Mart 2014
- 536
- 199
- 48
- Konu Sahibi _tiramisu_
-
- #1
Merhabalar. Dun aksamdan beri kendimi o kadar kotu hissediyorum ki, daha once hic boylesini yasamamistim. Ben evhamli bir yapiya sahibim ama bu konu diger kafama taktigim problemlere benzemiyor.
Kardesim gecen ramazandan sonra surekli carpintisi oldugunu soyledi. Hayatta doktora gitmem diyen cocuk doktora gitmek istedi. Bizde sasirdik tabi. Doktordan nefret eden cocuk demekki o kadar rahatsiz hissetmis.
Gittik doktora ve kalbinde ritim bozuklugu oldugu soylendi. Carpintisi siddetli oldugu zaman hemen hastaneye gitmesi gerekiyormus. Bu cocuk 2-3 gunde bir acildeydi. Bizde elimiz yuregimizde. Neyse sikayetleri zamanla azaldi. Bir kac doktora gittik hepsi korkulacak bir durumunun olmadigini soyledi. Ne yiyorsa yesin, ne yapmak istiyorsa yapsin spor dahil dediler. Bunlari duyunca haliyle sevindik. Tamam galiba kurtulduk dedik ama dün...
Dun aksam disaridayken bayilmis. Bayilmis diyorum ama gorenler kriz seklinde oldugunu soyluyor. Butun vucudu kasilmis oyle. Sonra dedigine gore dili bogazina kacmis. Arkadasi dilini cikarmis(bu kisi doktor degil ve ilk yardim egitimi de yok). Hastanede butun tahliller yapilmis, yine hersey normal cikmis. Ritim bozuklugum var dedigi icinde kardiyolojiye gorun bir denmis. Sali gunu doktoruna gidecegiz bakalim ne olacak.
Bilmiyorum bu normal midir? Hadi bayildi diyelim bu kriz gecirir gibiolmak da ne? Sonra en kotusude dilin bogaza kacmasi. Cok korkuyorum. Annemde korkuyor ama belli etmiyor biz uzulmeyelim diye. Sabah gittim cocugun nefesini kontrol ettim yahu. Hep bir sey olacak korkusu biraz biraz hafiflemisti iste yine basladi.
Kusura bakmayin gereksiz uzattim belki ama gercekten kendimde degilim. bi sekilde birilerine anlatma ihtiyaci hissettim. Icim sıkılıyor. Sevdiklerini kaybetme korkusu cok fena. Yasadim biliyorum, biliyoruz. Bir daha yasamak istemiyorum...
Kardesim gecen ramazandan sonra surekli carpintisi oldugunu soyledi. Hayatta doktora gitmem diyen cocuk doktora gitmek istedi. Bizde sasirdik tabi. Doktordan nefret eden cocuk demekki o kadar rahatsiz hissetmis.
Gittik doktora ve kalbinde ritim bozuklugu oldugu soylendi. Carpintisi siddetli oldugu zaman hemen hastaneye gitmesi gerekiyormus. Bu cocuk 2-3 gunde bir acildeydi. Bizde elimiz yuregimizde. Neyse sikayetleri zamanla azaldi. Bir kac doktora gittik hepsi korkulacak bir durumunun olmadigini soyledi. Ne yiyorsa yesin, ne yapmak istiyorsa yapsin spor dahil dediler. Bunlari duyunca haliyle sevindik. Tamam galiba kurtulduk dedik ama dün...
Dun aksam disaridayken bayilmis. Bayilmis diyorum ama gorenler kriz seklinde oldugunu soyluyor. Butun vucudu kasilmis oyle. Sonra dedigine gore dili bogazina kacmis. Arkadasi dilini cikarmis(bu kisi doktor degil ve ilk yardim egitimi de yok). Hastanede butun tahliller yapilmis, yine hersey normal cikmis. Ritim bozuklugum var dedigi icinde kardiyolojiye gorun bir denmis. Sali gunu doktoruna gidecegiz bakalim ne olacak.
Bilmiyorum bu normal midir? Hadi bayildi diyelim bu kriz gecirir gibiolmak da ne? Sonra en kotusude dilin bogaza kacmasi. Cok korkuyorum. Annemde korkuyor ama belli etmiyor biz uzulmeyelim diye. Sabah gittim cocugun nefesini kontrol ettim yahu. Hep bir sey olacak korkusu biraz biraz hafiflemisti iste yine basladi.
Kusura bakmayin gereksiz uzattim belki ama gercekten kendimde degilim. bi sekilde birilerine anlatma ihtiyaci hissettim. Icim sıkılıyor. Sevdiklerini kaybetme korkusu cok fena. Yasadim biliyorum, biliyoruz. Bir daha yasamak istemiyorum...