Şoktayım. Bekar bir genç insan evli iki insanın hayatını üstünkörü sizinle paylaşıyor ve aslında ne olup bittiğini bilmeden, daha da ilginci sanki insan ilişkileri ne kadar karmaşık olabilir bilmiyormuşsunuz gibi ( burada sabahtan akşama çılgın aksiyonlu karı-koca hikayelerini ben yazmıyorum) anında kadını (çok afedersin konu sahibi) kevaşe, adamı melek, çocukları mazlum ilan ettiniz. İnsan giriyor buraya, insan danışıyor, az ustrup az edep ya Hu.
Şimdi konu sahibine benim tavsiyeme gelince, arkadaşım senden birkaç yaş büyüğüm. Benim anne babam da seneler önce ayrılmıştı. Benim de babam evlenmedi, annemin ise ilişkileri oldu. Bu bir sorun değil. Biliyorum biz onları anne-baba olarak görüyoruz ve daha sonra (aslında normal insanlar gibi) başkalarıyla birlikte flört etmeleri tuhafımıza gidiyor hatta bazen tiksindirici geliyor. Bu his doğaldır. Aslında anne-baba da örneğin kızları biraz büyüyüp ilişki yaşayınca aynı tuhaf koruma ile tiksinme karışık hissi yaşarlar.
Fakat sana belirteyim, ne annenin ilişki kurması ayıp ne babanın yaptığı fedakarlık olmayabilir. Karı-koca arasında bizim henüz anlayamayacağımız dinamikler mevcuttur. Yapılacak en mantıklı iş karı-koca arasına anne-baba bile olsa, şiddet yoksa girmemektedir. Boşandılar diyorsun, aynı odada uyuyorlar diyorsun. Bir sürü sebebi olabilir. İhtimal sıralayıp içini sıkmak istemiyorum ama buna karışma.
Boşanmadan kardeşim etkilenir diyorsun, ben şahsen kötü bir ilişkiye maruz kalınmasından sa iyi bir bitiş görmesini çocukların daha çok savunuyorum. Bitmesi gerektiği halde itekleyerek sevgisiz sözde çocuklar için birlikte yaşamaya devam eden hemen tüm tanıdıklarımın çocukları da aynı tip hastalıklı ilişkiler kurdular çünkü bunu normalleştirmişlerdi. Sorun olunca gitmeleri gerektiğini öğrenemediler. O yüzden esas kardeşinin ruh sağlığı için mümkünse evleri ayırmalarına yardım et.
Bu hikayede dikkatimi çeken şey annenin senin varlığından bahsetmemesi, belki özgür olmak özgürlüğü algılamak ile ilgili bir takım sorunlar yaşıyordur. Bu hakikaten kalp kırıcı. Bunu onunla açıkça konuş.
İkincisi ise şu, senin neler yaşadığını biliyorum daha derinlemesine acı verici şeyleri ben de yaşadım. Annemden utandığım ondan iğrendiğim günler oldu. Fakat sonra büyüyüp kendi yaşantımı kurmaya başladığımda, başıma ne zaman bir iş gelse, hasta yatağımın dibinde herşeye rağmen o vardı. O yüzden burada birkaç el kızının seni dünyaya getiren kadın hakkında kötü konuşmalarına müsade etme. Aileler boşanmayla dağılmazlar. Aileler aile bireyleri birbirlerine merhametlerini sevgilerini saygılarını koruma iç güdülerini kaybedince dağılırlar. Ve buna en çok gün gelir sen üzülürsün. Burada şimdi anan şöyle anan böyle diyen insanların da ruhu duymaz.
Kal sağlıcakla.