Durdurulamayan Kadın

Meg .!.:

En günahsız sensin..
Hiçbirşeyden sorumlu değilsin..
Akışına bırak üzülme..

Genişletmek için tıkla...

bayangizyy .!.:

Keşke hiç öğrenmeseydim diyorum bazen

Genişletmek için tıkla...

Meg .!.:

Anne baba olunması, mükemmel olduklarını ya da mutlaka olmaları gerektiğini göstermiyor.
Onları ana babadan öte, insan olarak görmeye çalış. İnsanlar hata yapabilir.
Kendi hayatınla ilgilen. Yaşın da 24 zaten, yavaş yavaş kendi hayatının sorumluluğunu alabilirsin. İş hayatı evlilik gibi yani.. Mutlu olmak için gerekeni yap.

Genişletmek için tıkla...

iremveben .!.:

ama sizin yaşlarınızda küçük değil ki.izin verin artık ailenize.mutsuzlar demekki. onlarda kendi hayatları yaşasınlar. ben onlara kızamadım.

Genişletmek için tıkla...

bayangizyy .!.:

Merhaba kızlar siteyi uzun zamandır takip ediyordum ama üye olmam için demek ki bu karmaşada kalmam gerekiyormuş.
Şuan ki problemim annemle ilgili ve bir türlü çözüme kavuşturamıyorum fikilerinize ihtiyacım var.Annem ve Babam biz çok küçükken ayrıldılar ama benim okul durumlarım derslerimin o dönemde kötüye gitmesi sebebiyle aynı evde yaşamaya devam ettiler.Ben ilkokul zamanlarında annemin görüştüğü birkaç kişi vardı ve ben bunları normal karşılardım çünkü bana bunun normal olduğunu mutsuz olduğunu ve boşanmış biri olarak buna hakkı olduğunu söylerdi.Sonrasında aklım yetmee başlayınca bu davranışlarının yanlış olduğunu anlattım ve bu olayları bıraktığını düşündüm.
Babam otoriter yeri geldiğinde baskıcı bir tiptir ama hiç bu zamana kadar hayatına farklı birine koymadı ve bunu düşünmedi bile.Herşey normal gibi gözüksede geçenlerde annemin mesajlarına denk geldim ve şok oldum.Hayatında biri var ve liseli çocuklar gibi yazışmalar bende adamı aradım ağzıma geleni saydım ve en kötüsü bir çocuğu olduğunu adama söylememiş ben annemle konuştum benden utanıyorsun ama benim senden utanmam lazım dedim birdaha bu durumla karşılaşmim bu babama haksızlık dedim.
Bana dediği ise hayatımı tabi ki kurucam bir an önce evlen ve git bende bu adamı terk edim o beni terketmeden çok üzülürüm dedi.Babamın hiçbir durumdan haberi yok ve hala ona çok iyi davranıyor hiçbirşey olmamış gibi.Babam dün bana sen olmasan evlenirdim belki ama senin hayatın benim için önemli dedi.Ben bunu duyunca ağlamaktan bunu sağladığım için utandım ben onun hayatına da engel oluyorum napmalıyım.
Çok uzun oldu ama okuyanlardan fikir bekliyorum.

Genişletmek için tıkla...

xpreiaZ .!.:

yine bir doğurmakla anne olunmuyor vakası daha...

Genişletmek için tıkla...

Kepler-452b .!.:

bence babanla konuş ayrı eve çıksın, zaten o evde senin mutluluğun için kalıyor yanlış anlamadıysam değil mi? sen ona öyle mutlu olmadığını anlat, ayrı eve çıkınca babanla kal annen de napıyorsa yapsın. kusura bakma annen için hoş şeyler düşünmüyorum, senden utanması utanç verici. hem sen de 24 yaşındasın umarım yakın zamanda mutlu bir yuva kurarsın, biraz daha sabret ya da git konuş babanla

Genişletmek için tıkla...

h35 .!.:

her kes anne olamiyor demekki dogurmakla anne olunmuyor

Genişletmek için tıkla...

vikidedi .!.:

konuyu okudukça kesinlikle ayrı eve çıkmalılar fikrim pekişiyor
ana baba boşanmış da boşanmanın sorumluluğunu almamış kısaca
boşanırsan zor da olsa kendine yeni hayat kurarsın yeni ev tutarsın çocuklar bocalasa da toparlarlardı
sanırım konu sahibinin babası evdeki düzeni bırakmak istememiş
anne de dul kadın olarak toplumda tek kalmak istememiş
çocuklar da zorlanınca böyle yöntem bulmuşlar ama bu tür yaşam oldurulabilir bir şey değil herkes çalışıyormuş çıksınlar ikisi de ayrı eve duyursunlar boşandıklarını
sevgili olmak istiyorsalar da evlenmek istiyorlarsa da ayrı evde yapsınlar bunu
çocuklar da ona göre kimde yaşayacağına karar verir

Genişletmek için tıkla...

suzn .!.:

annen zavalli gercekten!!!

yazik cok yazik

Genişletmek için tıkla...

bayangizyy .!.:

Merhaba kızlar siteyi uzun zamandır takip ediyordum ama üye olmam için demek ki bu karmaşada kalmam gerekiyormuş.
Şuan ki problemim annemle ilgili ve bir türlü çözüme kavuşturamıyorum fikilerinize ihtiyacım var.Annem ve Babam biz çok küçükken ayrıldılar ama benim okul durumlarım derslerimin o dönemde kötüye gitmesi sebebiyle aynı evde yaşamaya devam ettiler.Ben ilkokul zamanlarında annemin görüştüğü birkaç kişi vardı ve ben bunları normal karşılardım çünkü bana bunun normal olduğunu mutsuz olduğunu ve boşanmış biri olarak buna hakkı olduğunu söylerdi.Sonrasında aklım yetmee başlayınca bu davranışlarının yanlış olduğunu anlattım ve bu olayları bıraktığını düşündüm.
Babam otoriter yeri geldiğinde baskıcı bir tiptir ama hiç bu zamana kadar hayatına farklı birine koymadı ve bunu düşünmedi bile.Herşey normal gibi gözüksede geçenlerde annemin mesajlarına denk geldim ve şok oldum.Hayatında biri var ve liseli çocuklar gibi yazışmalar bende adamı aradım ağzıma geleni saydım ve en kötüsü bir çocuğu olduğunu adama söylememiş ben annemle konuştum benden utanıyorsun ama benim senden utanmam lazım dedim birdaha bu durumla karşılaşmim bu babama haksızlık dedim.
Bana dediği ise hayatımı tabi ki kurucam bir an önce evlen ve git bende bu adamı terk edim o beni terketmeden çok üzülürüm dedi.Babamın hiçbir durumdan haberi yok ve hala ona çok iyi davranıyor hiçbirşey olmamış gibi.Babam dün bana sen olmasan evlenirdim belki ama senin hayatın benim için önemli dedi.Ben bunu duyunca ağlamaktan bunu sağladığım için utandım ben onun hayatına da engel oluyorum napmalıyım.
Çok uzun oldu ama okuyanlardan fikir bekliyorum.

Genişletmek için tıkla...

kahveinsani .!.:

Ha deyincede evlenilmiyor. Nerde koca.

Genişletmek için tıkla...

Rookiee .!.:

O evden kurtulmaya bak..Kendi yolunu çiz..

Genişletmek için tıkla...

bayangizyy .!.:

Bu olaylardan sonra güven problemi de yaşıyorum iş bakımından kendi ayaklarımın üzerinde sağlam durup dediğinide yapabilirim

Genişletmek için tıkla...

Rookiee .!.:

Belki eski konularıma bakmak istersin.Ben de çok kötü bir çocukluk yaşadım o yüzden seni anlıyorum.Şuan ben de kurtulmaya çalışma evresindeyim.Umarım mutlu huzurlu bir hayatın olur bundan sonra...

Genişletmek için tıkla...