Sevgilimle 2 yıldır beraberiz. İkimizde öğrenciyiz 1 yıl aynı şehirdeydik şimdi farklı şehirlerdeyiz. 2 haftada 1 ayda buluşup görüşüyoruz.erkek arkadaşlarından dahi kıskandığım,hep benimle ilgilensin istediğim,facebook olaylarının olduğu zamanlar geçirdik hep tartışarak çok sıktım bu da yalana sevk etti onu. Bugünlerde daha iyiyiz..Daha yakınız.Bilmem gerekenleri söylediğini hissediyorum,gittiği yerleri de haber verir.Güvenimi sarsmıştı önceden ama şimdi güvenim eskisine göre daha iyi. Borçları var ve gerçekten çalışması gerekiyor. Garsonluk işi bulmuş gece işi bir cafede ve hep üniversite öğrencileri.. bugün işte ilk gecesi..istemiyorum der gibi yaptım tartıştık bağırdı baya sıkıyorsun diye..Sonra benim kalbim sende..içini rahat tut seni çok seviyorum.. sabah ararım dedi mutluydu.. iş buldu diye benimde mutlu olmam gerekirken tartıştık.. Borçlardan ikimizde bunaldık çalışması da gerek.. çok kıskanıyorum ama. Onu sık sık arayıp sorular sorup tekrar yalana sevk etmekte istemiyorum.. Ama kendimi yiyip duruyorum..Bazen de naptın neden böyle şöyle sorularla sıkıyorum onu.. tartışıyoruz. Yanında olsam böyle olmazdı..Kaybetmekten de korkuyorum. Derste çalışamıyorum düşünmekten bazen. Napıyor acaba diye sesini duymadan uyuyamıcam büyük ihtimal..Napabilirim, nasıl atlatır bu durum?