Merhaba,
Yukarıdaki sıkıntıları benzer bir şekilde ben de yaşıyorum..
buttrfly
sizden rica etsem müsait bir vaktinizde burayada bu konu hakkında yazar mısınız? Sevgiler....
Her işin, her şeyin başı sevgi... Özsevgi hem de. Özsevgi kendimizi her halimizle sevmemizdir. Kendimizi sevdiğimiz zaman, sevgimizin odağına koyarak alan tutarız her şeyi. Hoşgörümüz artar, başkasına verecek çok çok fazla sevgimiz ve saygımız olur. Korku,endişe,... diğer negatif duygular bu alanda barınamaz olur. Gün içinde otururken bile meditasyon yapar hale geliriz. Hiçbir şey eskisi gibi olmaz.
Önceleri aman olmasın,etmesin,... gibi korkularımızla insanlara,şeylere ördüğümüzü sandığımız duvarlar aslında korktuklarımızı çektigimiz paratönerlerimiz olduğunu farkederiz sevgiye, ana kaynağa geçtiğimizde. Sevginin olduğu yerde ne duvarlar ne de kalkanlar vardır.0
dirençlerimizi bıraktığımızda sadece akışta oluruz. Akışa geçmemizi vesile olacak insanlar, olaylar etrafimizda belirecek. Karşılaştığımız zorluklardan onların katı katı fazlalarini yaşadıklarını ve nasıl çözüm bulduklarını duyacağız. Bizim yaşadıklarımız devede kulakmış diyecegiz. Onların çözüm yöntemi,düşünce biçimleriyle ufkumuz genişleyecek.
"Delilik,aynı şeyi tekrar tekrar yapıp farklı sonuçlar beklemektir" der Einstein. Biz hep aynı çözüm araçlarını kulllanırsak, o işìn içinden çıkamayız. Farklı bakış açılarina ihtiyacımız var.
Benim mottom şu "Rahatlık her işi çözer". Gerçekten de ne zaman sıkıntıya girsem, kendimi başka bir şeye veririm özellikle hobilerime. Bir bakarım o sorun çoook farkli, çok güzel yollardan çözülmüş.
Diyelim çok kõtü, çok berbat bir şey oldu. Ahhlar edip vahlar ediniyorsunuz. Bir bakıyorsunuz, üzerine üzerine bambaşka kötü şeyler. Hep bana mi ya moduna girersiniz. Çünkü negatif enerji alanininiz açıktîr, negatifliği gören geliyor işte.
Ama siz o alandayken başka bir pozitif alan açarsaniz, bu sefer pozitif ışığınız o negatif alanı ışıldatmaya başlar,aydınlatır. Böylelikle sorunlar ortadan kalkar,hatta fırsata bile dönüşür.
Günaha battınız ya da kendinizi çok çok çok yanlış bir şey yaptığinizi farzedelim. Eğer kendinize hakaret ediyorsaniz, kendinizden nefret ediyorsaniz, kendinizden umudunuzu kestiyseniz, günah işleme sonucunda yaşadiginiz tüm hislerin nedeni bu kendinizden ümit kesmenizdendir,kendinizden vazgecmenizdendir. Günahlarınız,hatalarıniz sadece birer sonuçtur.
Günahkarım, kötüyüm demek evrene daha ne kadar kötü olabilirim, bana durumlar eylemler gönder demektir bir de.
Asıl uyanışlar bunları farkeder farketmez bu durumlari,bu hisleri tetikleyen enerjilere karşı tutumlarımızı değistirmekle başlar.Yine duruma dışarıdan bakmakla. Tüm din,kültür,politika,... doğru-yanlış; iyi-kötü yargılarından çıkarak dışarıdan bakmış olabiliriz ancak.
Bu konu hakkında yazılacak o kadar çok şey var ki şimdilik bu kadar yazabiliyorum topikcanlarım.