Düşünmekten bıktım usandım artık

Konularınıza göz attım ki pek huyum değildir. Daha önce de nişan atmışsınız ve onun içinde ailenizi karşınıza almışsınız. Sizce de aileniz biraz fazla hayatınıza müdahil değil mi çalışan mesleği olan 30 yaşına gelmiş koca kadınsınız. Diyelim ki bu adam yanlış, ne olur en fazla yanlış yapmış olursunuz ama sizin yanlışınız olur. Kendi yanlışınız yaşamak ailenizin doğusundan iyidir, tabi cidden karşınızdaki erkek sizi hayal kırıklığına uğratacak bişey yapmamışsa.
 
Sen böyle hissediyorsun yazmak istiyorsun nerdeyse adama yazacaksın 2 ay olmuş adam sana yazmamış yazma gereğide duymamış. Sor bohçayı ne yapayım diye ya da sorma bile ailesi vasıtasıyla direk gönder. Sen kesin kararını bildirmiş olursun böylece belki o zaman harekete geçer beyimiz. Ama anlattıkların çok cepte izlenimi yarattı bende
Evet beni çok cepte gördüğünü düşünüyorum, açıkcası o beni daha cok ümitlendiriyordu, garip ama beni bekliyor diye düşünüp ben ümitleniyorum, buda beni yoruyor. Aslında akrabalarıyla falan iletişim halindeyim, biraz daha bekleyip onlar vasıtasıyla veya direk ailesiyle görüşüp sorabilirim bohça meselesini.
 
Lütfen sık sık yaz buraya. Kendinizi iyi mi hissetmiyorsunuz? Soluğu burada alın. Ama yine de yazın, çizin, karalayın. Sizin kişilik tarzınızı çok iyi bilirim sabırsız ve dayanamazsınız. Belirsizlikler sizi mahveder. Ama maalesef ki ayrıldığınız sevgiliniz sizin bu kişiliğinizi kullanıyor acı bir gerçek. Aramışsınız, yazmışsınız, adım atmışsınız, elinizden geleni yapmışsınız. Kendisi inatçı birisi siz de bambaşka yumuşak başlı. Siz bu özelliğinizi, karakterinizi bildiği için çok çok rahat “ne de olsa döner, yazar, çizer” diye rahat. Ama siz?
Tükenmişsiniz belli ki, belirsizlikler içinde yüzüyorsunuz. Bu sizi yoruyor. Hatta bu 2 ayda ümitlerinizin yaşlanması an yeri.

Madem aşkta gurur olmaz neden karşı taraf birşeyler yapmıyor? Onunkisi gurur da, sizinkisi ne afedersiniz?
Çokta beklemeyin derim ben ömrünüzü, vaktinizi en ufak saniyenizi acı çekerek, bekleyerek geçirmeyin. Zamanınızın kıymetini bilin.
Çok teşekkür ederim, gerçekten burası çok iyi geliyor. Açıkcası kendi hatalarımı da görmeme yardımcı oldu çoğu zaman, daha önce açtığım konulardada. Aslında ezik, ona muhtaç, onsuz yapamama gibi bi izlenim vermedim ona ama tam tersi kırıcı, keskin, resti çeken biride değilim. Tek derdim kimse kırılmasın, aman üzülmesinler oldu ve kendimden çok ödün verdim son zamanlarda. Dediğin gibi onunki gurursa benimki ne. Ben son kez yazmayı düşünmüştüm hatta önceki yorumlarda da yazdım, 1 ay önce iletişime geçtim ben, gayet ılımlı ve çok üzgün olduğumu içeren bi mesajdı, ondan sonra hala beni suçlayıp benim yazdıklarımı okumadı. Cekincemde bundandı, yoksa gözümü karartmıştım arayacaktım eğer son mesajlarımı okusaydı, cevap vermese bile. Bende beklemeye karar verdim sanırım. Ruh halim öyle dengesiz ki, dün yazarım ararım diyordum bugün o gücü görmüyorum kendimde. Sanırım ne adım atarsam önce ben kendimi toparlamalıyım.
 
Karakter olarak aslında kendide farkında zor biri. Ama ben daha yumuşak başlı, kızsa bile sesini asla yükseltmeyen, kırıcı olmayan ve çok iyi idare eden biriyim. O sinirliyken haksız bile olsa susarım, genelde birkaç saate siniri geçer özür dilerdi, haklıda olsa. Ama son günlerde benim dışımda işiyle alakalı da çok sorun yaşadı, bunalımda gibiydi bende bazı durumlarda sabırsız davranınca iyice çileden çıkıyordu. Aslında çok uyumluyuz, sen beni çok iyi tamamlıyorsun, hayalimdeki eşsin derdi ayrılana kadar bile. Oda benim icin öyle aslında, ilk kez bu kadar derin bişeyler hissediyorum. Bide araya giren kötü bi etken yok, mesela ailesi beni istemese veya ben ailesini sevmesem, aman zaten olmazdı bu iş derim ama öyle bi durumda yok. Beni düşündüren inatcı biri olması, inadından ödün verirmi pişman olsa bile onu düşünüyorum
Zor biri dedin ya gerisini okumadım göz göre göre böyle insanla bir gelecek umudunda olmayın bile bence zor insanla hayat çekilmez oluyor
 
Konularınıza göz attım ki pek huyum değildir. Daha önce de nişan atmışsınız ve onun içinde ailenizi karşınıza almışsınız. Sizce de aileniz biraz fazla hayatınıza müdahil değil mi çalışan mesleği olan 30 yaşına gelmiş koca kadınsınız. Diyelim ki bu adam yanlış, ne olur en fazla yanlış yapmış olursunuz ama sizin yanlışınız olur. Kendi yanlışınız yaşamak ailenizin doğusundan iyidir, tabi cidden karşınızdaki erkek sizi hayal kırıklığına uğratacak bişey yapmamışsa.
Zaten ayrılık aile yüzünden olmadı, burda anlattığım hiç bişeyi yada 90% diyeyim ona yansıtmadım. Kaldı ki ayrılmadan önce son kez ailemle konuştu, herşey gayet iyiydi. Onun sorunu benim zamanımda yaptıgım tavırlar, onu çileden çıkaran sabırsız davranışlarım. Tek sorun bu. Ama ailem çok zorluk çıkardı o dogru, hatta bunun icin ona hak verdiğimi yaZdım ayrıldıktan sonra, benim ailenle bi sorunum yokki, nişandan önce yaşadığım zorlukları unuttum bile demişti. Ama insanoğlu bu, unutmamış içine atmıştır oda büyümüştür bilemiyorum.
 
Zor biri dedin ya gerisini okumadım göz göre göre böyle insanla bir gelecek umudunda olmayın bile bence zor insanla hayat çekilmez oluyor
Aslında haklısın. Uzaktan herşey hoş geliyor ama insan zamanla yıpranır, hep alttan alıp yapıcı olmaktan. Ben çok empati kurarım, çok yapıcı biriyim, çok alttan alırım, asla kalp kırmam ama böyle olmak bazen çok yıprattığı icin olmadık yerde sabırsız ve ani çıkışlarım oldu. Haklıyken haksız duruma düşmek vardır ya, öyle oluyordu. Oda haliyle benim neye nasıl tepki vereceğimi kestiremiyor, normalde dünya iyisisin melek gibi bişeysin ama bu saçma çıkışların tavırların beni yordu artık demişti bana, bitirme kararını sanırım ondan aldı, yani bana dediği o
 
Evet beni çok cepte gördüğünü düşünüyorum, açıkcası o beni daha cok ümitlendiriyordu, garip ama beni bekliyor diye düşünüp ben ümitleniyorum, buda beni yoruyor. Aslında akrabalarıyla falan iletişim halindeyim, biraz daha bekleyip onlar vasıtasıyla veya direk ailesiyle görüşüp sorabilirim bohça meselesini.
Bence bekleme bile. Erkekleri bu hale bu havalara sokan biziz. Bi ota yaramayan adamlar bizim sayemizde kendini bi şey sanıyor. Onsuz yapamayacağını sanıyor.
 
Sevdigumizj ve seveni bulmak zor ama bazende nasi
Amin tatlım inşallah, gerçekten çok değer verince herşey tepetaklak oldu. Bende bazen ümitli oluyorum, bitirse şöyle olurdu, şunu yapardı, bunu söylerdi diyorum ama sonra düşünüyorum ailesi karşı değil, önümüzde engel yoktu neden bi anda sildi bi hışımla. Aslında kendimin değerini biliyorum ama onu kaybetmekte istemiyorum acıkcası
Sevdigimizi ve seveni bulmak zor ama bazende nasip kismet diyip onumuze bakmak lazim hersey gonlune gore olur insallah
 
Back
X