Tedavi ile ilgili tecrubelerinizi paylasirsaniz sevinirim
Tedavi ile ilgili tecrubelerinizi paylasirsaniz sevinirimBende aynı haldeyim kaygılarım hayatımın kontrolünü ele almıs durumda ve beni insanlara karsı bi duvar ördürtüyor korkudan sabahları uyanınca kimseyle ruhen bir bagım yokmus gibi uyanıyoeım.ama aslında biliyorum vücudum savunuyor cübkü insanlardan korkuyorum.ben özel bir bankada çalıyorum ama artık korkularım yüÜnden iş yapamaz haldeyim.haftaya cuma iZmirde bi doktora emdr terapisi görmeye gitcem insallah.cok pahalı seansı ama topluma karısmam gerek.
Haftaya Cuma günü gidicem buraya yazarım canım.hiç bir zaman pes etme sende biz sadece yanlış yetiştirlmiş beyinlerimiz yanlış kodlammış insanlarız.cok hassasız dier insalara göre.iyi olcaz ben inanıyorum.Tedavi ile ilgili tecrubelerinizi paylasirsaniz sevinirim
Evet bakıs acısı cok önemli bunu basarabilmek cok zor ama bunun için cabalamak bile insana yol kattediririr.Uzun süre kendimle mücadele ettiğim bir konu. Hala etkileri olsa da elimden geldiğince mantıklı ve sakin olmaya çalışıyorum. Bakış açısını değiştirmekle başlamak gerekiyor. Tabi ki kolay olduğunu söylemiyorum. Homeopati bu konuda etkili bir yöntem olmakla beraber, kendinizi sakinleştirici yollar da bulabilirsiniz. Konu ile ilgili bir makalemi paylaşmak istedim.
ZORLAŞTIRAN BENİM.
Kaçmak en büyük yanlış canım.ilk hastalandığım dönem Irvın Yalom-Anksiyete terapisi kitabını almıştım ama aklımı vererek okuyamamıştım.tekrar başladım kitaba.tek çarenin korkuya maruz kalmak olduğunu yazıyor.kitapta vaka örnekleri var.mesela örümcek korkusu olan bir kadını örümceklerle dolu odaya kapattılar,toplu taşımaya binmeye korkan bir adamı bütün toplu taşıma araçlarına bindirdiler.kaçarak sadece korkumuzu dahada büyütüyoruz.çoğu korkumun üzerine gittim gitmeyede devam edeceğim.lütfen sende kaçma canımBende de cocuklugumdan beri kaygi bozuklugum var. Korktugum riskli gordugum herseyden bu yasima kadar kactim. Yasim 35. 2 gun sonra evleniyorum ve surekli kafamda kotu senaryolar kuruyorum. Psikologa da gittim ama devam etmedim iyiyim artik diye dusunup. Ama iyi degilim surekli kafamda olumsuz dusunceler. Artik sagligimi da etkilemeye basladi. Umarim dugun sonrasi gecer. Gercekten yoruldum. Baskalarina akil verirken jep olumlu seyler soyluyorum hem de inanarak. Ama kendime gelince bunu yapamiyorum. Allah hepimize yatdim etsin gercekten
Bakış açısının değişmesi için korkularımızın,düşüncelerimizin üzerine gitmemiş lazım canım.kaçmak korkuyu kronikleştiriyor.ve güzel hayaller kurmak lazım gerçekten işe yarıyor.pozitif düşünmeyi böyle öğrenebiliriz sanırımUzun süre kendimle mücadele ettiğim bir konu. Hala etkileri olsa da elimden geldiğince mantıklı ve sakin olmaya çalışıyorum. Bakış açısını değiştirmekle başlamak gerekiyor. Tabi ki kolay olduğunu söylemiyorum. Homeopati bu konuda etkili bir yöntem olmakla beraber, kendinizi sakinleştirici yollar da bulabilirsiniz. Konu ile ilgili bir makalemi paylaşmak istedim.
ZORLAŞTIRAN BENİM.
Kesinlikle Li-moon kaçmak hiç bir şeyi değiştirmeyip beter ediyor. Yazımda da altını çizmek istediğim şey Pozitif olabilmek olumlu yaklaşabilmek.Bakış açısının değişmesi için korkularımızın,düşüncelerimizin üzerine gitmemiş lazım canım.kaçmak korkuyu kronikleştiriyor.ve güzel hayaller kurmak lazım gerçekten işe yarıyor.pozitif düşünmeyi böyle öğrenebiliriz sanırım
Okudum canım yazını. Ne güzel dökmüşsün içini. Hepimizi tarif etmişsin sanki. İnan çok sıkıldım gördüğüm duyduğum herşeyi kendime çekmekten. Azönce nette bişey okudum bi korku filmi var filmde şöyle bi olay oluyor diye biri yazmış hemen ya banada olursa diye kurmaya başladım. Bıktım kurmaktan. Düşünmek yoruyor hemde çoook yoruyorKesinlikle Li-moon kaçmak hiç bir şeyi değiştirmeyip beter ediyor. Yazımda da altını çizmek istediğim şey Pozitif olabilmek olumlu yaklaşabilmek.
Arkadaşlar merhaba.3 yıldır anksiyete bozukluğum var.ben uyurken eşim sözde şaka yaparak beni korkutmuştu.uyku haliyle görünmeyen varlık gördüm sanıp aşırı korkmuştum.insanlardan ve en fazla eşimden korkuyordum.bir sene ilaç kullandım bıraktım.kontrol edebiliyorum anksiyetemi terapi aldım rahattım ama hamilelikle birlikte tekrar çok hassas olmaya başladım.gördüğüm duydugum bütün haberlerden etkileniyorum.ne kadar uzak durmaya çalışsamda illak denk geliyor.ilk atakta delirdiğimi düşündüğüm için bi dönem delirme korkusu yaşamıştım.haberlerde şizofren olup çocuklarını öldüren insanları görünce ya banada olursa diye aşırı bi korku giriyor içime.biliyorum buda anksiyetenin oyunları.ama düşüncelere hakim olunmuyor işte.geçen gün devlet hastanesindeki psikologla görüştüm.korktuğun şeyi yapamazsın yapacak olsan korkmazsın dedi.hatta bizim gibi insanların karıncayı bile incitemeyeceğini söyledi ki öyle gerçekten.gördüğüm duyduğum şeylerden etkilenmekten bıktım.şuan hamileliğim çok güzel geçiyor ama hep sonrasına odaklıyım ya kötü olaylar olursa korkusu var.özellikle evladıma laik olamama düşüncesi geldiği an resmen perişan oluyorum.ne yapsam bu düşüncelerden kurtulurum
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?